Biljart. Ik krijg visioenen van rokerige kroegen waar oude mannetjes op een doordeweekse avond met een witte bal tegen een gele en rode bal aanstoten. Dan is er poolbiljart, een populairdere vorm met meer ballen. En er is ook nog snooker, iets waar ik helemaal geen bal van snap (woordgrapje :-)). Maar alle drie de vormen kunnen in competitieverband gespeeld worden, en ook op hoog niveau. En als dat kan, dan is er misschien ook wel sprake van prijzengeld. Tijd voor een onderzoekje. De resultaten deel ik hier op Onetime!
Biljart is een sport waarbij op een tafel met groen doek, met opstaande randen, ballen ‘rondgespeeld' moeten worden. Dit wordt gespeeld met een keu (lange dunne houten stok) die enkel de speelbal (normaal gesproken de witte) mag raken. Het spel met de drie ballen is carambolebiljart, wij kennen dit meestal onder de naam biljart. Hierbij moet de speelbal de andere twee ballen raken (meestal geel en rood). De term carambole komt uit het Frans en betekent punt. Elke goede stoot levert een punt (carambole) op en er kunnen dus lange series ontstaan. Dit kan in verschillende vormen gespeeld worden:
Ik dacht zelf dat driebanden de meest voorkomende spelvorm was (daar had ik tenminste wel eens van gehoord), maar in clubverband wordt blijkbaar meestal Libre gespeeld. In het Wereld- en Europees Kampioenschap wordt Libre niet meer gespeeld (want het heeft een lage moeilijkheidsgraad en bevat weinig spektakel voor de toeschouwers. De meest voorkomende spelvormen in dit verband zijn bandstoten en driebanden, welke vaak door dezelfde spelers worden gespeeld.
Nederlanders zijn, samen met onze zuiderburen de Belgen, blijkbaar goed in biljart. Sinds 1928 wordt het Wereldkampioenschap Driebanden gehouden. Tot en met 2018 wist een Nederlandse speler 9 maal kampioen te worden: Henk Robijns in 1930, 1932 en 1933, Rini van Bracht in 1982 en 1993 en Dick Jaspers in 2000, 2011 en 2018.
België is echter de absolute hofleverancier van wereldkampioenen driebanden, Belgische spelers wonnen maar liefst 31 keer! René Vingerhoedt deed dit in 1949 en 1960, Raymond Ceulemans was kampioen van 1963 tot en met 1973 en daarna nog van 1975 tot en met 1980 en in 1983, 1985 ,1990 én 2001. In 1981 won Ludo Dielis, evenals in 1989, Jozef Philipoom in 1995, Frédéric Caudron in 1999, 2013 en 2017, en Eddy Merkx (niet de wielrenner, er wel naar vernoemd) deed het in 2006 en 2012. Waar een klein land al niet groot in kan zijn!
Het Wereldkampioenschap Bandstoten wordt niet zo regelmatig gehouden, 20 keer sinds 1934 met soms 10 jaar ertussen. Hier wisten Nederlanders tweemaal de titel mee naar huis te nemen: Jos Bongers in 1995 en Jean Paul de Bruijn in 2007. België is hier ook oppermachtig, tienmaal was een Belgische speler de beste van de wereld. Raymond Ceulemans (is ie weer) deed dat in 1968, van 1976 tot en met 1979 en in 1984. Ludo Dielis was kampioen in 1974, 1981 en 1983 en Frédéric Caudron nam de laatste titel in 2014 voor zijn rekening. Dat was vooralsnog ook het laatste wereldkampioenschap in deze biljartvorm.
Het toont ook meteen aan dat biljarten redelijk van alle leeftijden is. Waar voetballers boven de 30 al aan pensioen mogen gaan denken, kunnen biljarters (een beetje net als darters) veel langer mee. Raymond Ceulemans won zijn eerste wereldkampioenschap in 1963 en zijn laatste in 2001. Dat is bijna 40 jaar later! Bij zijn eerste titel was hij 26, bij de laatste 64. Zie maar eens een topsporter te vinden van die leeftijd, en dan ook nog één die wereldkampioen kan worden. Dat maakt biljarten bijzonder.
Op dit moment wordt dus alleen driebanden, three cushion in het Engels, op wereldniveau gespeeld. En dan is er wel wat prijzengeld te verdienen, al hebben we het hier bij lange na niet over de bedragen die bijvoorbeeld in tennis of golf (ook individuele sporten) worden verdiend. Laat staan dat het ook maar in de buurt komt van het prijzengeld bij bijvoorbeeld. boksen. Dit zal vooral te maken hebben met het feit dat biljarten toch een ander publiek trekt en qua media-aandacht ook ver achterblijft op de eerder genoemde sporten. Iemand die niets met sport heeft, kent meestal wel de grote namen als Federer, Nadal, Tiger Woods of Floyd Mayweather. Maar namen als Ceulemans en Dick Jaspers zullen diezelfde mensen weinig zeggen. En zonder media zijn er minder reclames, minder inkomsten en dus minder prijzengeld.
Moeten we dan medelijden hebben met de driebanders? Niet direct. Maar van de winst van één toernooi kunnen ze niet leven…
Het Wereldkampioenschap Driebanden leverde in 2018 het volgende op:
Plaats | Prijs per speler |
1 (winnaar) | €20.000 |
2 (verliezen finalist) | €12.000 |
3 & 4 (verliezend halve finalisten) | €7.000 |
5 tot en met 8 | €4.000 |
9 tot en met 16 | €2.000 |
17 tot en met 32 | €1.500 |
33 tot en met 48 | €1.000 |
Totaal | € 118.000 |
Dit is een verdubbeling van het prijzengeld van 2017.
In augustus 2018 werd voor het eerst het McCreery 3-cushion Champion of Champions toernooi gehouden. Hier namen de beste 12 spelers ter wereld het in een week tijd tegen elkaar op. De finale speelde tussen Caudron en Merkx, waarbij de eerste uiteindelijk met de winst naar huis ging. Dit nieuwe toernooi kent ook de hoogste prijzenpot ooit in biljarten: een totaal van $600.000. Caudron kreeg hiervan een vierde, namelijk $150.000. Extra prijzen waren voor bijvoorbeeld de High Run ($5000 die naar Merkx ging), Best Match (ook $5000 voor Haeng Jik Kim) en Best General Average (wederom $5000 voor Caudron). Wat de andere spelers verdienden is niet exact bekend.
In 2018 verdienden de bekende spelers het volgende aan prijzengeld:
1 Frédéric Caudron 221.000 euro
2 Eddy Merckx 155.800
3 Dick Jaspers 115.000
4 Dani Sánchez 111.000
5 Semih Sayginer 107.000
6 Quyet Chien Tran 102.500
7 Marco Zanetti 102.500
8 Sung-Won Choi 78.500
9 HaengJik Kim 67.000
10 Murat Naci Coklu 66.500
11 Torbjörn Blomdahl 48.000
12 Tayfun Tasdemir 45.000
13 Eddy Leppens 38.500
14 Nguyen Quoc Nguyen 37.500
15 Jérémy Bury 32.000.
Poolbiljart, in de volksmond ook wel poolen genaamd, is een populaire vorm van biljart. Dit was enkele decennia geleden nog wel anders, maar tegenwoordig kun je op heel veel plekken voor de lol een potje poolen, een soortgelijk tijdverdrijf als bijvoorbeeld bowlen. Sommige bedrijfskantines hebben zelfs een poolbiljart staan ter ontspanning en vermaak van de medewerkers.
Poolbiljart wordt ook op een tafel met opstaande rand gespeeld. In deze tafel zitten 6 gaten (pockets), vier in de hoeken en in elke lange zijde één. Het wordt gespeeld met een (witte) speelbal en 15 genummerde aanspeelballen. Ballen 1 tot en met 7 zijn ‘solids' oftewel ‘heel' gekleurd, ballen 9 tot en met 15 zijn ‘stripes' ofwel half gekleurd. Bal 8 is de zwarte bal en heeft een speciale rol in het spel.
De ballen worden in een driehoek gelegd en afgestoten, het is de bedoeling dat alle ballen uiteindelijk in de pockets gespeeld worden. Welke bal jij als speler als eerste in de pocket speelt, bepaalt of je ‘solids' of ‘stripes' speelt in het spel. Je speelt vervolgens alleen je eigen ballen weg als het goed is. Als dat gebeurd is, moet je de zwarte bal ‘potten' oftewel in een pocket krijgen. Deze vorm wordt 8-ball pool genoemd en is het meest gebruikelijk. Er zijn verschillende spelregels (officieel of zelf bedacht) om het spel te spelen.
Bij 9-ball pool spelen de ballen 1 tot en met 9 mee en moeten deze opeenvolgend gepot worden. De beurt gaat naar de volgende speler als je niet de juiste bal in de pocket weet te krijgen. Een variant hierop is 10-ball, dat met 1 bal meer gespeeld wordt en waarbij de speler de bal van tevoren moet ‘callen', dus moet zeggen welke hij gaat potten. Bij straight-pool is elke gepotte bal een punt waard, de speler met de meeste punten wint. Dit is de eerste vorm van pool die bijna niet meer gespeeld wordt, hierbij wordt geen onderscheid gemaakt tussen heel en half. Er zijn nog verschillende andere (veelal onbekende) vormen.
Poolbiljart wordt in Nederland in competitieverband gespeeld. De nationale bond is de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond (KNBB) en er zijn 4 landelijke divisies: Eredivisie, Eerste Divisie, Tweede Divisie (onderverdeeld in Noord en Zuid) en Derde Divisie (Noord, Zuid, Oost en West). Daarnaast zijn er, vergelijkbaar met voetbal, regionale divisies met verschillende klassen. Er wordt ook een Nederlands Kampioenschap (NK) georganiseerd.
Poolbiljart wordt ook op wereldniveau gespeeld en er zijn verschillende (Wereld)kampioenschappen. Bijvoorbeeld:
Overigens doet Nederland noch België niet mee in de wereldtop als het gaat om poolbiljart. De echte toppers komen uit de USA, Canada en China.
Poolbiljart lijkt dus populairder dan ‘normaal' biljart maar is dit in de mediawereld bijvoorbeeld niet. Krijgt biljart al weinig aandacht, dan is dit voor poolbiljart nog minder. En dat betekent ook dat het prijzengeld dus veelal nog lager ligt dan voor de driebanders. Professioneel poolbiljarter word je dus niet voor het geld, dat moet je doen omdat je het echt leuk vindt. De top kan per jaar nog een leuke boterham verdienen, maar vanaf nummer 6 ligt het verdiende prijzengeld al dik onder de $100.000 per jaar, en daar moeten dan de kosten en belasting etc nog vanaf. De nummer 1 verdiende in 2017 $150.000 aan prijzengeld, vergeleken met veel andere sporten werkelijk waar een schijntje.
Wat kunnen winnaars van een toernooi verdienen?
De World Chinese 8-Ball Master is het bestbetalende toernooi, daar kan de winnaar €150.000 winnen.
De derde variant van biljart is snooker. Dit is voor de media veruit de meest interessante vorm waarbij je als toeschouwer gewoon kan wedden op snooker. Snooker lijkt qua opzet nog het meest op poolbiljart en heeft weinig gemeen met carambolebiljart. Snooker wordt gespeeld met een witte speelbal en 21 gekleurde ballen:
Snooker wordt op een tafel met 6 pockets (4 in de hoeken en 1 in elke lange zijde) gespeeld. De tafel is groter dan bij pool en de ballen kleiner (en de keu dus dunner). De ballen krijgen aan het begin een vaste plek op de tafel. Een speler moet eerst een rode bal potten (in de pocket spelen) en mag vervolgens een kleur naar keuze proberen te potten. Lukt dit, dan komt die bal terug op tafel en moet er eerst weer een rode bal gepot worden. Wordt er gemist of een fout gemaakt gaat de beurt naar de andere speler. Snooker kan enkel met 2 spelers of 2 teams gespeeld worden.
Als alle rode ballen zijn weggespeeld worden de gekleurde ballen in oplopende volgorde weggespeeld. De ballen worden dan niet meer teruggelegd. Als dit af is, is er een enkel spel (frame) gespeeld. De speler met de meeste punten wint de frame. Een wedstrijd bestaat uit een vooraf vastgesteld aantal frames, en de speler die het meeste frames wint, wint de wedstrijd (vergelijkbaar met legs in darts of sets in tennis).
Snooker is in Nederland niet zo groot. Eind jaren '80, begin jaren '90 was snooker hier op zijn hoogtepunt en hadden we zelfs een NK snooker, maar na vier jaar was het einde verhaal.
Vooral in het Verenigd Koningrijk is snooker wel groot. De beste spelers komen daar dan ook vandaan, de belangrijkste toernooien met als hoogtepunt het World Snooker Championship worden hier gespeeld. Daarnaast is ook China met 3 belangrijke toernooien een grotere speler in snookerland. De BBC zendt de belangrijkste toernooien die voor de ranking meetellen, uit. Deels als samenvatting en deels rechtstreeks. Halve en hele finales worden meestal wel helemaal uitgezonden. Net als hier voetbal besproken en voor- of nabeschouwd wordt, gebeurt dat in de UK ook nog steeds met snooker. Ook Eurosport zendt veel toernooien (deels) uit, maar besteed weinig aandacht aan commentaar en beschouwingen.
Met meer media-aandacht dan carambole- en poolbiljart bij elkaar, zal het je niet verbazen dat het prijzengeld bij snooker over het algemeen hoger ligt dan bij de andere twee vormen van biljart. Gemiddeld moet je denken aan bedragen tot €300.000 voor de winnaar, wat wel snel afloopt. De spelers in de onderste regionen (en er doen er soms wel 120 mee aan een toernooi) krijgen niet meer dan €2000 tot €3000, een onkostenvergoeding dus. De meeste toernooien betalen onder plaats 64 zelfs niets uit, of slechts een bedrag van £250.
Het bestbetalende toernooi van seizoen 2018/2019 is Betfred World Snooker Championship:
Plaats | prijzengeld |
1 (winnaar) | £ 500.000,00 |
2 (verliezend finalist) | £ 200.000,00 |
3&4 (verliezend halve finalisten) | £ 100.000,00 |
5 tot en met 8 (verliezend kwartfinalisten) | £50.000,00 |
9 tot en met 16 | £30.000,00 |
17 tot en met 32 | £20.000,00 |
33 tot en met 48 | £15.000,00 |
49 tot en met 80 | £10.000,00 |
81 tot en met 144 | £– |
Bij de andere toernooien varieert het prijzengeld voor de winnaar van £20.000 (Paul Hunter Classic) tot £225.000 (China Open). Vergeleken met carambole- en poolbiljart zijn dit forse bedragen. Vergeleken met andere sporten als tennis of golf zijn het schijntjes.
Vooral bij carambole- en poolbiljart is het prijzengeld veelal een lachertje. Vergelijk je het met snooker krijg je bij de andere twee vormen al veel minder, laat staan in vergelijking met andere sporten. Maar ja, als je goed kunt biljarten kun je niet automatisch ook goed tennissen, golfen of voetballen natuurlijk!
Aan de andere kant, je kunt wel veel langer actief biljarten dan dat je dat bij vele andere sporten kunt. Het is wat dat betreft (en qua prijzengeld) ook wel wat te vergelijken met die andere kroegensport: darten. Dit kun je ook veel langer volhouden en gasten als Andy ‘The Viking' Fordham maar ook onze eigen Raymond ‘Barney' van Barneveld laten wel zien dat je hier ook niet al te fit voor hoeft te zijn. Wereldkampioen biljart kun je zelfs nog worden als je al zo'n beetje pensioengerechtigd bent!
Wil je dan toch professioneel gaan spelen, dan is snooker dus het meest lucratief. En daar is ons land totaal niet groot in, dus als je dan als Nederlander doorbreekt kun je wellicht ook een mooi loon onderhandelen. En het mooiste is: zo moeilijk zijn de regels niet, zelfs ik snap het nu :-)