Op zaterdag 3 juli gaat de Tour de France van start in Brest. Le Grand Boucle, de grootste wielerwedstrijd ter wereld neemt na een jaar afwezigheid door de corona pandemie haar plek in de traditionele sportzomer weer in. De tour zal de komende weken menig wielerliefhebber aan de buis gekluisterd houden. Wil je meer weten over de tour? Bijvoorbeeld over hoe je kunt wedden op de Tour de France? Lees dan dit artikel.
De Tour werd in 2020 wel verreden, maar pas in het najaar. Het was een editie waarvan de leiding van de Nederlandse Jumbo-Visma ploeg nog wel eens badend in het zweet wakker zal worden. Hun kopman, Primoz Roglic, leek lange tijd op de eindzege af te stevenen, maar gooide in het slotweekend zijn gele trui weg. Landgenoot Tadej Pogacar passeerde Roglic op de laatste zaterdag voordat de Karavaan Parijs binnen zou trekken in het algemeen klassement nadat hij de klimtijdrit had gewonnen.
Een koude kermis voor Jumbo-Visma en een ongekend succes voor Pogacar die zichzelf en de wereld verbaasde door de Tour de France te winnen. Helemaal feest was het in Slovenië, dat plotseling landgenoten als de nummers 1 en 2 van het algemeen klassement van de Tour de France had staan. Het was sowieso de eerste keer dat een Sloveen de Tour won.
Wielrennen kent over het algemeen maar weinig weddenschappen. Luik – Bastenaken – Luik is hier in West-Europa wellicht een monument waar we met z’n allen op zondagmiddag de televisie voor aanzetten, maar in de rest van de wereld en vooral in Azië wordt het Europese wielrennen niet zo intensief gevolgd. Dat maakt dat het aanbieden van wieler weddenschappen door bookmakers enkel interessant voor een zeer beperkt groepje volgers
Dat betekent automatisch dat bookmakers lang niet zo veel tijd, geld en energie steken in wielrennen als in bijvoorbeeld voetbal of tennis. Voor de grote wielerrondes geldt dat wellicht wat minder dan voor de voorjaarsklassiekers.
Daar zagen we een relatief klein aanbod aan wed-mogelijkheden. De Toto biedt voor de aankomende Tour de France echter een serieus pakket aan weddenschappen aan. De reden daarvoor is dat de Tour de France hét jaarlijkse hoogtepunt van de wielerkalender is en verankerd zit in de Europese sportzomer, net zoals Wimbledon een jaarlijks hoogtepunt op de tenniskalender is en ook mensen aanspreekt die normaliter de sport niet zo intensief volgen.
Ten eerste kun je vanzelfsprekend winnen op de winnaar van Le Grand Boucle. Daarnaast kun je inzetten op de winnaar van het puntenklassement, de winnaar van het bergklassement, de winnaar van het jongerenklassement en de winnaars van het ploegenklassement. Tot slot kun je voorspellen welke twee renners de winnaar op het podium zullen flankeren. Dat zijn allemaal weddenschappen op basis van de eindrangschikking van de wedstrijd. Gedurende de race kun je dagelijks inzetten op twee weddenschappen: 1) de etappewinnaar en 2) head2head weddenschappen.
Bij deze head2head weddenschappen selecteert de bookmaker twee renners die aan elkaar gekoppeld worden. Aan jou als speler de taak om te voorspellen welke van die twee coureurs als eerste over de finish komt. Deze renners hoeven niet in een ontsnapping te zitten, hoeven geen bonuspunten onderweg op te pikken of de etappe te winnen, ze moeten simpelweg eerder over de finish komen dan de andere renner van het paar.
Wielrennen is een aantrekkelijke sport voor het afsluiten van een live weddenschap. Wanneer de favorieten niet lekker in de wedstrijd zitten of al vroeg in de wedstrijd uitvallen, ontstaat er een nieuwe wedstrijd en kun je tijdens het koersverloop bepalen welke renner de grootste kans heeft om de etappe of zelfs het eindklassement van de Tour de France te gaan winnen.
Live wedden is via de Toto nog niet mogelijk. De grote internationale bookmakers bieden je vaak wel de mogelijkheden om live in te zetten op een wielerwedstrijd. Een bookmaker past de odds gedurende een wedstrijd continu aan. Dus wanneer je zeker bent van je zaak is het zaak om snel je bet te plaatsen. Nog voordat de bookmaker ook door heeft dat jouw favoriet de etappe in de Tour de France daadwerkelijk gaat winnen.
De Tour van 2021 wordt een driestrijd tussen de ploegen van Jumbo-Visma, INEOS en UAE Emirates Team. Deze ploegen hebben de renners in de ploeg die kunnen strijden om de gele trui. Voor Jumbo – Visma is Primoz Roglic de kopman. De Sloveen liet in de vorige editie van de Tour de France het kaas van het brood eten door landgenoot Pogacar. Hij zal deze editie zijn gram willen halen. Met Steven Kruijswijk heeft Jumbo bovendien een schaduwkopman die op kan staan mocht er iets met Roglic gebeuren.
De voornaamste tegenstander van Jumbo is niet Pogacar, maar het Team van INEOS. Met Richard Carapaz, Richie Porte, Geraint Thomas en Tao Geoghegan Hart heeft INEOS maar liefst vier renners die weten wat het is om in een grote ronde op de bovenste trede van het podium te staan. Bovendien weet de ploegleiding van INEOS wat het is om een Tour te winnen. Onder de vorige naam Team Sky werd de Tour gewonnen in 2012 (Bradley Wiggins), 2013, 2015, 2016, 2017 (Chris Froome), 2018 (Geraint Thomas) en 2019 (Egan Bernal).
Naast Pogacar, die een minder team om zich heen weet, zijn er nog enkele andere outsiders. De bekendste daarvan is Rigoberto Uran die fietst voor het team van Education First. Wij voorzien een strijd tussen Jumbo – Visma en INEOS, waarbij de grote ploegen op moeten passen dat er niet een eenling met de hoofdprijs vandoor gaat.
Sports betters die de Tour de France willen volgen om hun inzet te bepalen kunnen vanuit Nederland terecht bij de NOS en Eurosport dat alle etappes live uitzendt. In het programma De Avondetappe dat ‘s avonds wat later op de avond uitgezonden wordt, worden de achtergronden bij de etappe besproken. Daarnaast wordt er ook vooruitgeblikt naar de aankomende etappe, waar je dus al de nodige wedtips uit kunt destilleren.
In het totaal zijn er renners van vijftien verschillende nationaliteiten die gedurende de bijna 120-jarige geschiedenis van de Tour hebben gewonnen. De meeste overwinnaars hadden, hoe kan het ook anders, de Franse nationaliteit. Wat voor de Franse wielerliefhebbers wel een beetje onverteerbaar is, is dat de laatste keer dat een Fransman de Ronde van Frankrijk op zijn naam wist te schrijven alweer 36 jaar geleden. Destijds won Bernard Hinault zijn vijfde Tour.
Met vijf tourzeges deelt Hinault het record van de meeste overwinningen met mede-Fransman Jacques Anquetil, de Belg Eddy Merckx en de Spanjaard Miguel Indurain. Ook zij wonnen de Tour de France vijf keer. Er is in de geschiedenis van de wedstrijd één renner geweest die de Tour vaker op zijn naam geschreven heeft: Lance Armstrong. De Amerikaan stond aan het eind van zeven edities van de Tour de France bovenaan het individueel klassement.
Rondom Armstrong hebben altijd dopinggeruchten gehangen. Toen de Texaan op de Amerikaanse televisie toegaf inderdaad verboden middelen gebruikt te hebben, ontnam de UCI hem al zijn overwinningen. Daarom staat er nu in de geschiedenisboeken van de Tour dat er in de edities van 1999 tot en met 2005 geen winnaar heeft gekend.
In 2006 won mede-Amerikaan Floyd Landis de Tour, maar ook hij werd betrapt op doping. De Tourorganisatie schrapte Landis uit de uitslag, maar Landis ging in beroep tegen zijn positieve test. Pas in mei 2007 werd Oscar Pereiro Sio uitgeroepen tot winnaar van de Tour van 2006. Eenzelfde scenario ontvouwde zich in 2010 toen er in de urine van Tourwinnaar Alberto Contador een miniem spoortje van een verboden middel werd aangetroffen. Contador werd rücksichtslos uit de uitslag geschrapt en Tourzege staat sindsdien op naam van de Luxemburger Andy Schleck.
Het is overigens niet zo dat doping in de Ronde van Frankrijk een verschijnsel van de eenentwintigste eeuw is. Het is wel zo dat de opsporingsmethoden de afgelopen decennia vele malen beter zijn geworden.
Ook in de tijd van de zwart televisie werd er doping gebruikt in de Tour de France. Drie weken op topniveau fietsen in het midden van de zomer is natuurlijk ook geen kattenpis. Het bekendste voorbeeld van dopinggebruik is wellicht het verhaal van de Brit Tom Simpson. Hij viel in de Tour de France van 1967 bijna letterlijk dood van zijn fiets.
Simpson was één van de favorieten voor de Tourzege dat jaar, maar tijdens de rit naar de Mont Ventoux, een van de zwaarste beklimmingen in het wielrennen ging het gruwelijk mis voor de vader van twee dochters. 1.4 kilometer van de top ging Simpson onderuit. Zijn ploegleider zette hem weer op zijn fiets, maar niet veel later viel Simpson weer. Onderweg naar het ziekenhuis overleed hij. In zijn wielertrui werden vier ongebruikte ampullen doping gevonden. Simpson was overleden aan een combinatie van hitte, doping en alcoholgebruik. Zijn dood was de aanleiding voor strengere dopingcontroles in de Tour de France.
Dood en wielersport komen soms op de meest verschrikkelijke manier samen. Vaak is de dood het gevolg van een ongelukkige valpartij. Zo ging het in 1995 mis in de afdaling van de Col Portet d’Aspet in de Franse Pyreneeën. De Italiaanse renner Fabio Casartelli verongelukte na een valpartij. Hij reed op dat moment zonder helm en kwam met zijn hoofd hard in aanraking met een stenen wegafzetting. Casartelli overleed ter plaatse.
Twee keer werd de Ronde van Frankrijk gewonnen door een Nederlandse wielrenner. In 1968 won Jan Janssen voor de Vlaming Herman van Springel. In 1980 was Joop Zoetemelk de beste in de grootste wielerwedstrijd van de wereld. Zoetemelk was in de jaren voor zijn overwinning al drie keer tweede geworden. Hij zou ook enkele jaren na zijn overwinning nog een keer zilver pakken.
Sinds 1980 heeft er nog slechts vier keer een Nederlandse wielrenner op het podium gestaan. Steven Rooks werd tweede in 1988, Erik Breukink derde in 1990. Meer recentelijk werd Tom Dumoulin tweede in 2018 en in 2019 finishte Steven Kruijswijk op de derde plaats.
Na de jaren Theunisse/Rooks bleef Nederland enkele jaren verstoken van etappezeges in de Ronde van Frankrijk. Dat veranderde in 1995 toen de jonge sprinter Jeroen Blijlevens begon te winnen. In 1996 kwam de Rabobank-ploeg in de peloton en in de late jaren ‘90 en de vroege jaren ‘00 zorgden zij voor de nodige hoogtepunten, waaronder drie etappezeges voor Erik Dekker in de Tour van 2000 en een schitterende solo zege van Michael Boogerd in een bergetappe in 2002.
De Rabobank-ploeg zorgde in 2007 ook voor een enorme controverse. De bankploeg leek met de Deen Michael Rasmussen de Tour te gaan winnen. Met nog slechts enkele etappes op het programma domineerde de oranje-brigade de gebeurtenissen in de Tour. In Thomas Dekker en Michael Boogerd had Rasmussen twee meesterknechten. Eindelijk ging Rabobank de Tour winnen.
Totdat in een live-uitzending van een etappe op de Italiaanse televisie gastcommentator en oud-wielrenner Davide Cassani vertelde dat hij in de aanloop naar de Tour Rasmussen had zien trainen in de Dolomieten, in Italië. Rasmussen had echter in het dopingsysteem van de UCI, het zogenaamde whereabouts systeem, aangegeven dat hij op hoogtestage in Mexico was.
Er ontstond een enorme rel. Rasmussen ontkende eerst, maar werd door zijn team wel in de leiderstrui uit koers genomen. Rabobank liet daarmee de kans op de eerste tourzege lopen. De overwinning ging naar de jonge Spanjaard Alberto Contador.
Later werd bekend doordat onder andere Michael Rasmussen, maar ook Thomas Dekker en uiteindelijk ook Michael Boogerd, bekenden om voorafgaand en tijdens de Tour van 2007 doping gebruikt te hebben, dat de ploegleiding van de Rabobankploeg willens en wetens doping faciliteerde aan de wielrenners. Rabobank nam daarop per direct afscheid van de wielersport.
In de afgelopen Tours was er regelmatig sprake van Nederlands (dag)succes. Zo wonnen in 2019 Mike Teunissen en Dylan Groenewegen massasprinten en won Jumbo-Visma de ploegentijdrit. Groenewegen won ook twee etappes in 2018. In datzelfde jaar won Tom Dumoulin de lange tijdrit.
De Tour de France 2021 start met een heuvelachtige rit over een afstand van 198 kilometer in Brest. De finishplaats van de eerste etappe is Landerneau. Via acht vlakke etappes waar de sprinters en gelukszoekers aan het woord zijn, vijf heuveletappes en zes echte bergritten komen de renners 22 dagen later aan in Parijs waar de ronde eindigt met een traditioneel criterium door het centrum Parijs. De einduitslag van de Tour de France is op dat moment, behoudens eventualiteiten, al beslist in de één na laatste etappe, een tijdrit over 30,8 kilometer. Het is samen met de vijfde etappe, de enige etappe waar renners het individueel tegen de klok opnemen.
Met zo weinig tijdritkilometers en het volledig ontbreken van een ploegentijdrit, wordt de strijd om de roze trui voornamelijk in de bergen beslist. De klimmers zijn in deze Tour de France het best in hun element en gaan onderling uitmaken wie van hen de ronde gaan winnen. De sprinters komen er met acht echt vlakke aankomsten ook goed vanaf en kunnen zich, naast het winnen van etappes in de eerste week, ook richten op de jaarlijkse keizer sprint op de Champs Elysees.
