Wedden op Luik - Bastenaken - Luik

Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog kon L-B-L niet plaatsvinden. Na de oorlog werd het wielrennen steeds populairder en internationaler. Dat kun je ook terugzien op de erelijst van Luik – Bastenaken – Luik. In de jaren ‘50 zette de Zwitser Ferdi Kübler een prestatie van formaat neer door als eerste in de geschiedenis van de koersen op zaterdag de Waalse Pijl te winnen en op zondag met de zege in Luik – Bastenaken – Luik aan de haal te gaan.

Sterker nog, een jaar later deed Kübler datzelfde nog een keer, dit keer in de regenboogtrui. Kübler was in het najaar van 1951 immers ook nog wereldkampioen geworden.

Het is in het verleden vaker voorgekomen dat de winnaar van de Waalse Pijl ook de winnaar van Luik – Bastenaken – Luik was, maar een vanzelfsprekend was dat niet. Kübler kreeg pas meer dan twintig jaar navolging van Eddy Merckx, die in 1972 voor de dubbel zorgde. Weer twintig jaar later was het aan de Italiaan Moreno Argentin om beide wedstrijden in dezelfde week te winnen. In 2004 en 2006 presteerden respectievelijk Davide Rebellin en Alejandro Valverde dat ook. Valverde herhaalde dat kunststukje in 2015 en 2017. Anno 2021 maakt de Spanjaard, 41 ondertussen, nog altijd deel uit van het wielerpeloton en zal zowel in de Waalse Pijl als in Luik aan de start verschijnen.

Ook de Belg Philippe Gilbert won de Waalse Pijl en Luik – Bastenaken – Luik in hetzelfde jaar. Hij deed het echter in 2011 nog wat beter door een ware hattrick te scoren. Gilbert wist namelijk ook de Amstel Gold Race op zijn naam te schrijven.

Nederlandse winnaars zijn er niet zoveel in de geschiedenis van Luik – Bastenaken – Luik. Ab Geldermans was in 1960 de eerste Nederlandse winnaar. Hij kreeg in 1983 een opvolger in de persoon van Steven Rooks. Vijf jaar later was Adrie van der Poel de beste in de klassieker der klassiekers.

De laatste Nederlandse winnaar was Wout Poels. Hij was in 2016 de beste. In een half natte, half droge koers kwam de finale pas laat op gang. Op de Côte de la Rue Naniot ontsnapte Poels samen met drie andere renners uit het uitgedunde peloton. Omdat de samenwerking in de kopgroep goed was, sloegen de vluchters een beslissend gaatje naar de achtervolgers.

Op zeshonderd meter voor de streep probeerde Poels een beslissende demarrage te plaatsen, maar hij werd direct in zijn kraag gevat door zijn medevluchters. Er volgde een sprint met vier renners en Poels toonde zich verreweg de beste sprinter. De Limburger in dienst van het Britse Team Sky won daarmee verrassend de wedstrijd en zette zichzelf definitief op de kaart als profwielrenner.

De laatste winnaar van Luik – Bastenaken – Luik  is de Sloveen Primoz Roglic. Hij won de uitgestelde editie van 2020 nadat wereldkampioen Julian Alaphilippe de mist in ging en letterlijk te vroeg ging juichen om zijn overwinning. Deze editie van LBL stond oorspronkelijk op de kalender voor de laatste zondag van april, maar door de wereldwijde uitbraak van het Coronavirus, was de wedstrijd verplaatst naar zondag 4 oktober. Dat betekende dat klassementsrenners een keuze moesten maken omdat in hetzelfde weekend de eveneens uitgestelde Giro d’Italia van start ging.

Roglic koos net als zijn concurrent en landgenoot Tadej Pogacar voor de Waalse klassieker en toonde zich de snelste sprinter in een kopgroep van drie. De Zwitser Marc Hirschi werd tweede nadat hij op woensdag al de Waalse Pijl op zijn naam had geschreven. Pogacar finishte als derde. De beste Nederlander was Mathieu van der Poel. Hij won op veertien seconden van de winnaar de sprint van een tweede groep.

Of Van der Poel aanstaande zondag aan de start zal staan is op dit moment nog niet bevestigd door zijn team Alpecin – Fenix. Na de Ronde van Vlaanderen en het verplaatsen van Parijs – Roubaix naar het najaar, koos Van der Poel ervoor om niet van start te gaan in de Amstel Gold Race en zich te focussen op mountainbiketraining. Dat lijkt een indicatie dat Van der Poel ook in LBL verstek zal laten gaan.