Zeg je Formule 1, dan zeg je Ferrari. Het iconische Italiaanse sportautomerk is aan de koningsklasse van de autosport verbonden zoals Bassie aan Adriaan, de Nederlandse lunch aan een bruine boterham met kaas en Vlaanderen aan kasseiwielrennen en speciaal biertjes.
En hoe zit het met wedden op Ferrari? Is dat een goede combinatie?
Het is de afgelopen jaren steeds populairder geworden om op Formule 1 Grand Prix te wedden. Wanneer je wat geld hebt ingezet op de coureur van wie jij denkt dat hij de beste papieren om de race te winnen, kijk je nog net even met wat meer interesse naar de Grand Prix dan dat je op een ander moment zou doen.
Een weddenschap op Ferrari sluit je af bij een van de vele sportwedkantoren, ook bookmakers genoemd, die Formule 1 weddenschappen aanbieden. Deze weddenschappen kennen quoteringen.
Een quotering is een indicatie wat de bookmaker waarschijnlijk vindt. Een overwinning van Lewis Hamilton is waarschijnlijker dan een overwinning van Charles Leclerc. Daarom krijg je minder rendement op je weddenschap als je voorspelt dat Hamilton wint dan dat je zou krijgen als je je geld op Leclerc zet.
Bookmakers schatten Ferrari op basis van de prestaties van de laatste jaren niet meer zo hoog in. Mercedes en Red Bull Racing worden vaker aangemerkt als de grootste kanshebbers voor een Grand Prix overwinning. Dat maakt het wedden op Ferrari in 2021 extra aantrekkelijk.
Wanneer het team een goede auto, dat wil zeggen een aerodynamisch goed chassis en een krachtige motor, tot haar beschikking heeft, dan zou Ferrari het gat met de top-2 teams best eens kunnen gaan verkleinen.
Wanneer we dan een paar net zo’n onvoorspelbare races krijgen als in de afgelopen jaren en de weergoden laten zo nu en dan ook van zich horen, dan is met name Live wedden op Ferrari een goed optie om in de gaten te houden. Bij de sportsbooks van verschillende online casino's wordt deze optie aangeboden.
Vooral wanneer een race zich spectaculair ontwikkeld is tijdig live wedden een goede optie om direct in te spelen op de actualiteit en met de juiste gok kun je zomaar een godsvermogen winnen.
Tijdens de officiële wintertesten voorafgaand aan het Formule 1 seizoen kun je normaliter al wel het een en ander afleiden betreffende de competitiviteit van een team.
Dit seizoen is de testsessie echter beperkt tot één driedaags evenement. Ook worden de testen niet verreden in Barcelona, maar in Bahrein.
Nee. Ferrari gaat in het seizoen 2023 geen wereldkampioen worden. De achterstand die de Italianen opgelopen hebben gaan ze niet meer inlopen. Ontzettend veel investeren in een inhaalslag kan het team ook niet.
Ten eerste geldt een budgetplafond van $135 miljoen dollar per seizoen. Dat is het bedrag dan een team mag uitgeven aan het runnen van een Formule 1 operatie. Dit zal naar verwachting te weinig blijken om het team op het oude niveau terug te krijgen, in ieder geval voor nu.
Het eerste wereldkampioenschap Formule 1 werd georganiseerd in 1950 en vanaf de tweede race maakt Ferrari deel uit van het Formule 1-circus. Aanvankelijk was het de bedoeling van oprichter en eigenaar Enzo Ferrari om met door Alfa Romeo geproduceerde wagens voorzien van een Ferrari-motor deel te nemen, maar in 1948 besloot hij zelf Formule 1-auto’s te ontwikkelen.
Het eerste Formule 1-seizoen werd gedomineerd door Alfa Romeo, dat alle races won. In 1951 was het Ferrari dat bij de Britse Grand Prix als eerste team te sterk was voor de Alfa’s. Coureur José González was de eerste coureur die een Grand Prix voor ‘het steigerende paard’ won.
In 1952 werd de Italiaanse coureur Alberto Ascari de eerste coureur die met Ferrari de wereldtitel veroverde. Deze prestatie herhaalde hij in 1953, waardoor Ascari de eerste coureur werd die zijn titel met succes verdedigde.
In 1958 won de Brit Mike Hawthorn de titel met de Scuderia. Dit was het eerste jaar dat er naast een rijderskampioenschap ook een constructeurskampioenschap georganiseerd werd. Die titel moest Ferrari aan zich voorbij laten gaan. Een jaar later verongelukte Hawthorn.
In 1961 won Ferrari voor het eerst de constructeurstitel, maar reden voor een feestje was het niet. Coureur Wolfgang van Trips, leider in stand om de wereldtitel, verongelukte in de voorlaatste race van het seizoen op Monza. Teamgenoot Phil Hill won de wereldtitel. In 1964 gingen wederom beide titels naar Italië. John Surtees werd wereldkampioen.
Daarna brak een periode van sportieve droogte aan. Ferrari kon de strijd met de Britse teams Brabham en Lotus niet aan.
Pas in 1975 keerde het succes naar Maranello, de thuisbasis van Ferrari. De Oostenrijker Niki Lauda krijgt van de renstal een technisch superieure auto en wint overtuigend de wereldtitel. Een jaar later is Lauda hard op weg om zijn titel te verdedigen. Totdat op de Nürburgring het noodlot toeslaat.
Lauda crasht hard op de Duitse racebaan en zijn auto vat vlam. De Oostenrijker had eerder die dag nog bij zijn collega’s en de wedstrijdleiding aangegeven dat het weer te slecht was om te racen. Meer dood dan levend wordt Lauda uit zijn wrak gehaald. Met ernstige derdegraads brandwonden wordt hij overgebracht naar een ziekenhuis.
Weg wereldtitel. Althans, dat zou voor iedere andere coureur gelden. Echter niet voor Niki Lauda. De Oostenrijker maakt een belachelijk snelle rentree en is enkele weken later alweer present bij de Grand Prix van Italië.
Met een verbrand gezicht dat nog elke dag pijn doet, vertrekt Lauda als WK-lieder naar de laatste race van het seizoen in Japan. Daar regent het pijpenstelen en Lauda geeft de wedstrijd en wereldtitel op.
‘Ik ben hier niet gekomen om te sterven’, zegt de Oostenrijker tegen de aanwezige journalisten. Als troostprijs wint Ferrari nog wel het constructeurskampioenschap.
Het jaar erop slaat Lauda keihard terug en wint overtuigend de wereldtitel. Ook de constructeurstitel gaat naar Ferrari. Aan het eind van het seizoen nemen Lauda en Ferrari afscheid van elkaar.
In 1978 debuteerde de jonge, spectaculaire Canadees Gilles Villeneuve voor Ferrari. De coureur met het leeuwenhart veroverde al snel het hart van de oude Enzo Ferrari. Het was alles of niets bij Villeneuve. In 1979 werd hij tweede in de stand om de wereldtitel achter zijn ervaren Zuid-Afrikaanse teamgenoot Jody Scheckter.
In 1980 was Ferrari in geen velden of wegen te bekennen. Scheckter hing zijn helm aan de wilgen en werd vervangen door de jonge Fransman Didier Pironi. De relatie tussen Villeneuve en Pironi was explosief. De een wilde niet verliezen van de ander. Er werden flinke risico’s genomen. Dat moest wel een keer fout gaan.
Dat ging het. Tijdens de Grand Prix van San Marino 1982 vaardigt Ferrari een teamorder uit op het moment dat Villeneuve en Pironi de wedstrijd leiden. Ferrari heeft ook wel in de gaten dat er een bijzonder competitieve verstandhouding tussen de coureurs is. Villeneuve vermindert vaart en rekent er op dat Pironi dat ook doet. De Fransman doet dit echter niet, passeert Villeneuve en wint de race.
Villeneuve is des duivels. Hij weigert zelfs met Pironi op het podium te gaan staan. Wanneer twee weken later tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van België op het circuit van Zolder Pironi nipt sneller is dan Villeneuve, gaat de Canadees in zijn laatste vliegende ronde te ver.
Hij crasht tegen de langzaam rijdende Jochen Mass en wordt de lucht in gelanceerd. De Ferrari vliegt meerdere malen over de kop en de helm van de coureur wordt vijftig meter verderop teruggevonden. Villeneuve overlijdt later die avond aan zijn verwondingen.
Met Didier Pironi liep het overigens niet heel veel beter af. Tijdens een training voor de Grand Prix van Duitsland later dat jaar breekt hij beide benen op zoveel plaatsen dat hij nooit meer deel kan nemen aan een Formule 1 race. In 1987 overlijdt hij na een ongeluk met een powerboat.
Een jaar later, in 1988, overlijdt Enzo Ferrari, de oprichter en grote leider van het Ferrari-team en het Ferrari-merk.
Het is inmiddels 1996 en Ferrari wacht al zeventien jaar op een nieuwe wereldkampioen. Jean Todt, de Franse teambaas, besluit eind 1995 zijn ervaren rijdersduo Gerhard Berger en Jean Alesi bij het grof vuil te zetten.
Zij worden vervangen door de Duitser Michael Schumacher, in 1994 en 1995 wereldkampioen geworden met het team van Benetton, en de Noord-Ierse wildebras Eddie Irvine.
Schumacher maakt indruk door het dolende Ferrari gedurende 1996, 1997 en 1998 om te toveren in een geoliede machine dat weer kan strijden om de wereldtitel. In 1997 is Jacques Villeneuve, zoon van de betreurde Gilles, te sterk en in 1998 moet Schumacher de wereldtitel laten aan Mika Hakkinen.
In 1999 ontspint zich wederom een strijd tussen Schumacher en Hakkinen, maar dan breekt Schumacher bij de crash op Silverstone zijn been. Teamgenoot Irvine, tot dat moment al drieënhalf jaar trouwe tweede viool, moet ineens de kastanjes uit het vuur halen voor Ferrari.
Dat gaat wonderwel goed. Irvine strijdt tot de laatste race van het seizoen om de wereldtitel, maar heeft de hulp van de teruggekeerde Schumacher nodig om Hakkinen te verslaan. Dat lukt niet. Hakkinen wint de laatste race en wordt wereldkampioen. Schumacher finisht de race als tweede.
Boze tongen beweren dat Der Michael die race niet heel erg zijn best heeft gedaan omdat hij de gedachte dat niet hij, maar Irvine de eerste Ferrari-kampioen in 20 jaar zou worden teveel van het goede was.
Vanaf 2000 staat er geen maat meer op Schumacher en Ferrari. Vijf seizoenen achter elkaar domineert dit duo de Formule 1. Record na record wordt gebroken en als de rookwolken opgetrokken zijn is Schumacher vijf keer op rij wereldkampioen geworden en heeft Ferrari vijf constructeurskampioenschappen bij mogen schrijven in de geschiedenisboeken.
Eind 2006 stopt Schumacher met Formule 1. De Duitser wordt opgevolgd door Kimi Raikkonen die direct wereldkampioen wordt na een spannende driestrijd met McLaren-coureurs Lewis Hamilton en Fernando Alonso.
Samen met teamgenoot Felipe Massa wint Raikkonen daarnaast in 2007 en 2008 de constructeurstitel. Het zijn vooralsnog de laatste titels die Ferrari wint.
In 2009 ontstaat er door nieuwe reglementen een nieuwe slagvolgorde in de Formule 1. Brawn GP en Red Bull Racing hebben een technisch voordeel en topteams McLaren en Ferrari zwemmen ergens in het middenveld. Naar mate het seizoen vordert klimt Ferrari weer op.
Voor het seizoen 2010 wordt tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso gecontracteerd. Met hem hoopt Ferrari op eenzelfde scenario als eerder met Schumacher. Dat pakt anders uit. Vier seizoenen op rij met Alonso de wereldtitel laten aan Red Bull-coureur Sebastian Vettel.
In 2015 vertrekt Alonso gedesillusioneerd naar het team van McLaren. Het is hem niet gelukt om met Ferrari wereldkampioen te worden. Hij wordt opgevolgd door Vettel die het wel gezien heeft bij Red Bull.
Ook Vettel slaagt er niet in om de Scuderia een wereldtitel te bezorgen. Hij moet het jaar na jaar afleggen tegen de dominante Mercedes van Lewis Hamilton.
In 2019 neemt Ferrari een voorschot op het afscheid van Vettel door de jonge Charles Leclerc te promoveren naar het Formule 1 Team. In 2020 maakt Vettel bekend te vertrekken. Hij wordt in 2021 opgevolgd door de Spanjaard Carlos Sainz.
De teams proberen tijdens de testen altijd wel een beetje verstoppertje te spelen, maar performance laat zich niet zo gemakkelijk verstoppen. Het verzamelen van data en het leren kennen van de auto op het asfalt is van groot belang. De teams hebben al weinig mogelijkheden om te testen en gaan ook niet expres langzamer rijden om de concurrentie zand in de ogen te strooien.
De testsessie is al een kleine indicatie van hoe Ferrari zich verhoudt ten opzichte van de concurrentie. De eerste twee, drie Grand Prix van het seizoen zullen verder aangeven of Ferrari zich weer kan meten met de andere topteams. Na een aantal races kun je sowieso beter inschatten op welk circuit, welk team een kleine voorsprong heeft.
Red Bull Racing is over het algemeen beter op wat langzamere circuits, waar de performance wat minder van motorvermogen en wat meer van aerodynamica moet komen. Ferrari is laatste jaren juist beter op circuits waar lange rechte stukken in zitten.
Daarnaast zijn de reglementen voor de Formule 1 na 2021 flink op de schop gegaan. Vanaf 2022 zien de auto’s er heel anders uit en gelden totaal andere technische voorwaarden.
Is Ferrari dan op voorhand kansloos over Grand Prix overwinningen?
Nee, ook op die vraag is het antwoord nee. Dat komt voornamelijk omdat Ferrari naar verluidt weer voluit mag racen.
We gaan terug naar 2019. Ferrari wordt in de eerste helft van het seizoen overvleugeld door het Mercedes-team. Na de zomerstop is het gat tussen Ferrari en Mercedes ineens verdwenen. Leclerc en Vettel winnen plotseling drie races op een rij en in de paddock gaan diverse wenkbrauwen omhoog. Max Verstappen van het concurrerende Red Bull-team stelt zelfs onomwonden vast dat Ferrari iets illegaals gedaan heeft.
De technische commissie van de FIA zegt een onderzoek in te stellen, maar komt met een heel summier rapport waarin het stelt dat het Ferrari ‘diverse aanbevelingen gedaan heeft met betrekking tot de interpretatie van de reglementen’.
In 2020 komt Ferrari, maar ook de Ferrari-klanten Alfa Romeo en Haas, flink tekort op de top. Officieel wordt dat geweten aan een verkeerde ontwikkeling van de motor, maar in de wandelgangen wordt gefluisterd dat Ferrari wel degelijk een straf heeft gekregen voor de illegale sprong voorwaarts die het team in 2019 maakte.
Het zijn en blijven natuurlijk geruchten, maar een veelzeggende reactie kwam van de Fin Mika Salo. Deze ex-Formule 1-coureur treedt regelmatig op als wedstrijdcommissaris en beweerde dat de Ferrari motor in 2020 minder brandstof mocht verbruiken dan andere teams die met andere motoren reden.
Die belemmering is er inmiddels af en dat betekent dat Ferrari op sommige circuits weer wat concurrentie voor Mercedes en Red Bull Racing kan zorgen. Al zal het lang niet genoeg zijn voor het kampioenschap.
door
