Iedereen die van voetbal houdt, droomt weleens van een rol in ‘het wereldje’. Als dat niet als voetballer lukt, dan is er misschien een andere manier om met voetbal je geld te verdienen. Als voetbalmakelaar bijvoorbeeld.
Spelersmakelaars bepalen – tot afgrijzen van de voetbalclubs – steeds meer de gang van zaken op de transfermarkt. Clubs worden overstelpt met mails van makelaars die een nieuwe club voor hun cliënt zoeken.
Niet omdat de speler toe is aan een nieuwe stap of omdat de speler ontevreden is bij zijn huidige club, maar om een nieuwe commissie te verdienen. Makelaars bemiddelen tussen aan- en verkoop. Dat doen ze op de huizenmarkt en dat doen ze ook op de transfermarkt.
In het verleden was de gang van zaken anders. Een club met interesse voor een speler meldde zich bij een collega-club alvorens ze contact opnamen met de speler en diens vertegenwoordiger. De clubs dienden het onderling eens te worden over een transfersom alvorens er met de speler gesproken werd.
Diens begeleider voerde vaak namens de voetballer de onderhandelingen en kreeg daar een klein percentage van het salaris van de voetballer voor als beloning.
In principe kon iedereen spelersbegeleider zijn. Vaders, moeders, broers, ooms en beste vrienden: ze konden zo maar aan de directietafel van een topclub belanden als die club een voetballer wilde inlijven.
Om daar paal en perk aan te stellen, werd het beroep van spelersbegeleider c.q. voetbalmakelaar een vak waarvoor je je moet registreren bij de KNVB. Een echte opleiding tot spelersmakelaar is er nog steeds niet.
Als voetbalmakelaar kun je heel veel geld verdienen. Een van de bekendste Nederlandse spelersmakelaars is Mino Raiola. Hij vertegenwoordigt niet alleen Nederlandse voetballers, maar ook spelers als Zlatan Ibrahimovic en Paul Pogba laten hun belangen behartigen door Raiola.
Zo verdiende Raiola ruim 40 miljoen euro aan de transfer van Pogba van Juventus naar Manchester United enkele jaren geleden. Van de transfersom die United aan Juventus moest betalen van 105 miljoen euro, ging 25% naar Raiola.
De zaakwaarnemer had daarnaast bedongen dat Manchester United hem gedurende de looptijd van het vijfjarige contract van Pogba elk jaar nog eens drie miljoen euro moest betalen.
Op zich is het percentage van de transfersom dat Raiola toekomt ongekend hoog. Het toont de macht van de zaakwaarnemer aan. Betaalt een club niet voldoende aan de zaakwaarnemer, dan zal deze zijn cliënt adviseren bij een andere club te tekenen. Clubs willen vaak bepaalde spelers graag hebben en zijn dus bereid om enorme gages aan spelersmakelaars te betalen.
Clubs hebben makelaars ook echter hard nodig. Een goed voorbeeld daarvan is de transfer van Emerson Royal. Barcelona kocht de speler enkele jaren geleden samen met Real Betis van het Braziliaanse Atletico Mineiro. De speler speelde twee seizoenen voor Betis en meldde zich begin augustus in Camp Nou voor het seizoen.
Daar moest hij echter al na 29 dagen op stel en sprong vertrekken omdat Barcelona ruimte moest maken op de salarisschaal voor een aanvallende versterking. Op dat moment belt een club met de makelaar die een duidelijke opdracht meekrijgt: verkoop onze speler. Royal tekende op 29 augustus een meerjarig contract bij Tottenham Hotspur en zijn zaakwaarnemer cashte zijn tweede commissie van de zomer: missie geslaagd.
In andere gevallen kunnen clubs makelaars wel schieten. Sommige voetbalmakelaars maken hun cliënten zo gek met gesmoes over interesse van andere clubs dat ze bij hun huidige club hun kont tegen de krib gooien om een transfer te forceren.
Dat gebeurde bij FC Volendam, of all places. Verdediger Mickey van der Ven hoorde van zijn zaakwaarnemer over concrete interesse van het Duitse VfL Wolfsburg en had wel oren naar een overstap naar de Bundesliga. FC Volendam weigerde echter te praten over een transfer, wat het goed recht van de club is.
Van der Ven spande daarbij op aanraden van zijn zaakwaarnemer, toevalligerwijs ook Raiola, een arbitragezaak aan tegen zijn werkgever met als inzet om zijn contract te laten ontbinden. Van der Ven vond dat de club significante positieverbetering tegenhield en wilde daarom van zijn contract af.
Voetballers vergeten wel vaker dat ze een contract voor meerdere jaren getekend hebben bij een club die hen daar vorstelijk voor betaalt als er een andere trein voorbij komt.
Frank en Ronald de Boer hebben ooit hun handtekening onder een contractverlenging bij Ajax gezet om vervolgens in staking te gaan om een transfer naar FC Barcelona af te dwingen. Geloof maar dat de De Boertjes dat niet zelf verzonnen hebben.
Van PSV is bekend dat de vermaarde spelersmakelaar Vlado Lemic de kleedkamer in het verleden in en uit liep om zaken te doen met zijn cliënten. Als PSV een speler wilde regelde Lemic die speler, maar PSV had niets te zeggen als Lemic die speler naar een andere club wilde transfereren.
Dit zorgde ervoor dat er in de selectie van PSV conflicten ontstonden tussen spelers uit de stal van Lemic en andere spelers. Zo werd aanvoerder Timmy Simons ooit benaderd door Lemic om zijn cliënt Heurelho Gomes te steunen in een conflict met trainer Sef Vergoossen. Als Simons dat niet zou doen, zou Lemic Gomes adviseren om vier wedstrijden niet te keepen.
Dit zijn natuurlijk enkele uitwassen van het zaakwaarnemerschap waarin de betrokken makelaars veel te ver zijn gegaan. Wel is het zo dat makelaars zich meer en meer kunnen permitteren omdat de transfermarkt in het voetbal sneller op tilt slaat.
Spelers spelen niet meer zes, zeven jaar voor dezelfde club, maar willen in hun carrière cashen wat ze cashen kunnen. Zeker als ze op basis van talent niet het allerhoogste niveau kunnen bereiken.
Natuurlijk verdient niet iedere spelersmakelaar bedragen zoals Mino Raiola. Er zijn wereldwijd slechts enkele makelaars die miljoenen verdienen aan één enkele transfer. Veel beginnende makelaars verdienen helemaal niets. Het valt namelijk niet mee om spelers te werven.
De meeste spelers in het betaalde voetbal worden al vertegenwoordigd. Spelers in het amateurvoetbal spelen doorgaans niet voor niets in het amateurvoetbal en de meeste topmakelaars hebben meer dan genoeg neus voor jong talent. De talenten die overblijven zijn lastiger te bemiddelen.
Er zijn echter meerdere verdienmodellen als moderne spelersmakelaar. Je hoeft geen portefeuille aan spelers op te bouwen om geld te verdienen. Je kunt ook als freelance bemiddelaar optreden. Wanneer je een netwerk op kunt bouwen in een bepaalde regio kun je bij deze clubs de interesse in Nederlandse spelers wekken.
Vervolgens vraag je in welke spelersprofielen deze clubs geïnteresseerd zijn. Hierna ga je Nederlandse spelers die voldoen aan die profielen benaderen. Je biedt hen een leuk voetbalavontuur. Met de spelers maak je de afspraak dat je een commissie op het salaris verdient en zie daar, je bent in business.
Voormalig Willem II en NAC-aanvaller Yassine Abdellaoui verdiende zo dik drie ton. Hij bemiddelde in de transfer van de Belgische middenvelder Tom Caluwé van FC Utrecht naar Qatar.
Een andere mogelijkheid is het aandragen van spelers bij een ander makelaarskantoor. Je fungeert niet per se als spelersmakelaar, maar meer als headhunter. Op die manier maak je een provisie-afspraak over alle toekomstige inkomsten die het makelaarskantoor aan de speler(s) die je aanbrengt verdient. Dat kan best lucratief zijn.
Zo verdiende de Rotterdamse makelaar Sietje Mouch ruim vier ton aan Bruno Martins Indi. Mouch deed hiervoor zelf niets. Hij had Martins Indi enkel aangebracht bij het kantoor van Rodger Linse.
Tot slot is het natuurlijk ook mogelijk om je als transferspecialist te laten inhuren door voetbalclubs. Kleinere clubs hebben niet altijd een technisch directeur. Ook voeren zij soms liever de onderhandelingen niet zelf. Deze clubs zijn wel geneigd om een spelersmakelaar in te huren.
De spelersmakelaar voert de financiële en juridische gesprekken over de contracten namens de club. Op die manier kun je je voet tussen de deur krijgen bij bepaalde clubs.
De hierboven genoemde Rodger Linse deed in het verleden wel eens zaken namens Tottenham Hotspur. Dat feit was bekend bij SC Heerenveen. Die club huurde Linse in om de transfer van linksback Erik Edman naar de Spurs te begeleiden. Linse regelde dat de muurvast zittende transfer doorging. Dankzij zijn connecties in Londen. Linse ontving daarvoor zeven ton. Niet slecht voor een paar telefoontjes.