Na de Giro en de Tour is het eind augustus tijd voor de derde grote Europese ronde: de Vuelta a España. Dit jaar wordt de Spaanse wielerronde voor de 74e keer gereden. Op 24 augustus mogen de 176 renners aantreden aan de Costa Blanca voor de start, om vervolgens (hopelijk) te finishen op 15 september in Madrid. Met enkele grote namen als ‘onze' Tom Dumoulin en Chris Froome die flink geblesseerd zijn liggen er kansen voor de andere renners om deze ronde op hun naam te zetten. Maar verdienen ze daar ook nog wat leuks mee? Of rijd je de Vuelta vooral voor de eer?
De eerste etappe van de Vuelta, de Gran Salida, wordt gereden op de Las Salinas de Torrevieja, een natuurpark met roze water dat ten zuiden van Alicante ligt. De eerste rit is een ploegentijdrit over 18 kilometer. Ook de tweede en derde dagen worden aan de Costa Blanca verreden. Zelfs ouderentrekpleister Benidorm is even het toneel van de Vuelta als startplaats van de tweede etappe. Hoewel het parcours hier niet geheel vlak is, liggen hier de meeste kansen voor de sprinters. Na een vlakke vierde etappe gaat de vijfde dag van start als klimetappe. Dag 6 is heuvelachtig en op de 7e dag staat een forse klim te te wachten op de Alto Mas de la Costa. Met een gemiddelde stijging van 9,9% en uitschieters naar 21% zijn deze 3,8 kilometer de zwaarsten van de eerste week.
Dag 8 staat er een heuvelachtige etappe op het programma die geschikt is voor de sprinters, waarna op dag 9 de klim écht losbarst. De etappe is slechts 100 kilometer maar leidt door de bergen van Andorra. Eerst moeten de renners zowel de Ordino als de Gallina bedwingen, maar het venijn zit hem in de staart. In de laatste 22 kilometer komen de renners zowel de Cormella als de Engolasters en Cortals d'Encamp tegen.
De rustdag van de Vuelta komt dus op het juiste moment, en de tiende etappe is een lange individuele tijdrit over 36,2 vlakke kilometers. Rit 11 en 12 gaan door de Pyreneeën en eindigen in Bilbao, waarna etappe 13 er een is waar veel kijkers naar uitkijken. De slotklim over Los Muchacos is er een van klimmen en dalen, zo klimmen ze eerst op 17,5% om vervolgens met 10% weer af te dalen. De stijlste sectie is maar liefst 26%…
In Oviedo eindigt de 14e etappe van 189 kilometer die weer geschikt is voor de sprinters, waarna etappe 15 en 16 weer voor de klimmers is. Dag 17 bestaat uit een vlakke rit naar Guadalajara, waarna de 18e etappe er weer één in de bergen is. Etappe 19 is er weer één voor de sprinters en hoewel rit 20 bovenop een heuvel eindigt, is het geen hele zware bergetappe. De laatste finaledag is redelijk vlak en voert over 105,6 kilometer van Fuenlabrada naar de finish in Madrid.
Tom Dumoulin kampt nog steeds met de blessure die hij aan zijn val in de Giro dit jaar overhield. Was er in het begin nog sprake van wellicht een deelname aan de Tour een maand later, vooralsnog mag Tom zijn knie nog niet te veel belasten dus ook de Vuelta zal dit jaar aan zijn neus voorbij gaan. Maar voor Tom is de kans groot dat hij volgend jaar weer gewoon kan aantreden bij de wielerrondes.
Hoe anders is het verhaal van Chris Froome. Die sloeg de Giro over om zich volledige te focussen op de Tour, maar ging bij het verkennen van het Critérium du Dauphiné hard onderuit en moest naar het ziekenhuis. Hij brak zijn dijbeen, elleboog, enkele ribben en liep een nekfractuur op. In eerste instantie was de prognose 6 weken ziekenhuis, maar na een week of 3 mocht hij alsnog naar huis. Maar hij moet flink revalideren en hoewel er gesproken wordt van een rentree in 2020 is de kans dat hij nooit meer op hoog niveau zou kunnen fietsen, zeker aanwezig.
En dus mist de Vuelta 2019 twee publiekstrekkers, grote namen en kanshebbers voor de winst. Hoewel Froome slechts tweemaal het podium haalde in Spanje, hij werd in 2014 en 2016 tweede, is hij altijd een renner om rekening mee te houden, als hij meedoet. En Dumoulin is zelfs nog nooit op het Spaanse podium geweest. Dit komt omdat beide heren vaak focussen op de Tour en eventueel de Giro daarvoor, en dus of niet meedoen aan de Vuelta, of moe zijn van de eerdere ritten.
Maar er zijn natuurlijk nog genoeg andere renners over voor de eventuele overwinning. In het totaal starten 176 renners, 8 per team, van in het totaal 22 teams. Simon Yates won de 2018 editie, voor Enric Mas en Miguel Ángel López die respectievelijk tweede en derde werden. Steven Kruijswijk reed lange tijd mee voor een podiumplek nadat hij ook al vijfde werd in de Tour, maar moest op het laatst genoegen nemen met een derde plek. Gaat hij dit jaar in de herkansing voor een plek bij de top 3?
In de Tour wist Kruijswijk een hele mooie derde plek te pakken, dus bewezen heeft hij zich wel dit seizoen. Maar het kan altijd beter, dus de Hollander zal vol goede moed aan de start van de Vuelta verschijnen en wie weet wat hij weet te bewerkstelligen. Samen met Roglic, voor wie deze Vuelta de eerste van zijn carrière is, is hij kopman bij Jumbo-Visma en dat is voor beide mannen een mooie uitgangspositie. Toch worden de kansen van Roglic door de kenners hoger ingeschat dan die van Kruijswijk.
Geraint Thomas won in 2018 de Tour en werd dit jaar tweede in de Ronde van Frankrijk. Hij is nog steeds een kanshebber voor het podium en zelfs de winst in de Vuelta. In Frankrijk reed hij zijn laatste week in dienst van ploeggenoot Bernal, in Spanje is hij kopman. Dus van die vermeende slechte conditie, die hem aan het begin van het seizoen werd toegedicht, moeten de criticasters dan toch terugkomen, zo lijkt het. Maar kan hij ook drie weken koprijden aan in de Vuelta. Zo ja, dan is hij moeilijk te kloppen.
Een derde favoriet is Miguel Ángel López. De 25-jarige Colombiaan werd in 2018 derde in zowel de Giro als de Vuelta. Dit jaar werd hij in Italië 7e, hij nam wel weer de witte trui mee naar huis. Als hij op dreef is kan de jonge wielrenner mooie resultaten boeken, dat heeft hij al eerder laten zien. Of 2019 zijn jaar wordt, waarin hij de overwinning van de Vuelta op zijn naam schrijft, we zullen het over een maandje weten.
Het prijzengeld in de Vuelta is niet zo hoog als dat in de Tour. Daar was het totale prijzengeld dit jaar € 2.291.700, gelijk aan het prijzengeld van 2018. Waar het in andere sporten gewoon is om de vele miljoenen elk jaar op te hogen, is het prijzengeld in wielrennen redelijk standvastig. Hoewel er nog geen cijfers van de prijzen in 2019 bekend gemaakt zijn, kunnen we er van uit gaan dat die nagenoeg gelijk zijn aan die in 2018. Toen was de verdeling als volgt:
De uiteindelijk plaats van een renner bepaalt hoeveel geld hij krijgt in het eindklassement. De nummers 1 tot en met 20 verdienen geld, daaronder krijgen de renners niets.
Plaats | Prijs |
Winnaar | € 150.000 |
2e | € 57.000 |
3e | € 30.000 |
4e | € 15.000 |
5e | € 12.500 |
6 & 7 | € 9.000 |
8 & 9 | € 6.000 |
10 t/m 20 | € 3.800 |
Mocht je verwachten dat de renners die in eigen zak steken, dat is niet gewoon in de wielrennerij. Dit geld gaat in de kas van de ploeg en wordt verdeeld over alle deelnemende renners van de ploeg. Hier mag een ploeg zelf een verdeling maken, dat zal vooral gebeuren op basis van hoe de renner gereden heeft. Een renner die in dienst van een ander rijdt, kan hiermee dus toch een eerlijk bedrag krijgen voor zijn goede gedrag, als hij zichzelf eigenlijk wegcijfert.
Niet alleen de stand op de eindstreep levert de renners geld op, ook een goede etappe rijden kan bijdragen aan het totale prijzengeld dat een renner of ploeg mee naar huis kan nemen.
Plaats | Prijs |
Winnaar | € 11.000 |
2e | € 5.500 |
3e | € 2.700 |
4e | € 1.500 |
5e | € 1.100 |
6 & 7 | € 900 |
8 & 9 | € 600 |
10 t/m 20 | € 360 |
Wanneer wordt gesproken over de winnaar van een ronde zoals de Vuelta, dan valt vaak de naam van een renner en maar zelden de naam van de winnende ploeg. Desondanks is wielrennen een teamsport. Je fietst (natuurlijk) voor jezelf, maar in ieder geval voor je team. Als winnende ploeg kon er in de Vuelta afgelopen jaar 12.500 euro worden verdiend. Voor elke ploeg is er een bedrag te verdienen.
Plaats | Prijs |
Winnaar | € 12.500 |
2e | € 7.500 |
3e | € 5.500 |
4e | € 4.300 |
5e | € 3.200 |
6e | € 2.200 |
7e | € 1.100 |
8e | € 1.000 |
Naast bovengenoemde klassementen, bestaat er in de Vuelta nog een drietal nevenklassementen, waar ook de nodige euro’s kunnen worden verdiend: het puntenklassement, het bergklassement en het combinatieklassement. In het laatste klassement worden de posities in het algemeen-, punten- en bergklassement opgeteld, waarbij de renner met het minste aantal punten het combinatieklassement wint.
De drager van de groene trui aan het einde van de ronde gaat er als winnaar van het puntenklassement met 11.000 euro vandoor. De nummer 2 en 3 in dit klassement krijgen respectievelijk €5.000 en €2.000. De winnaar van het bergklassement mag zijn blauwe bolletjestrui inruilen voor 13.000 euro, de nummer twee krijgt €6.000 en de nummer 3 €3.500. De wittetruidrager – de winnaar van het combinatieklassement – mag, net als de drager van de groene trui, 11.000 euro incasseren. Ook hier krijgen de nummers 2 en 3 €5.000 en €2.000. Voor specialisten is er dus op hun specialisme ook wat geld te verdienen. Zo kunnen goede klimmers of sprinters ook een leuke verdienste overhouden aan de Ronde van Spanje.
Totaal was het prijzengeld afgelopen jaar €1.120.230. Dit is minder dan de helft van het prijzengeld van de Tour de France en is bijvoorbeeld veel minder dan de winnaar van Wimbledon of de US Open alleen al krijgt. Deze laatste wordt trouwens tegelijkertijd met de Vuelta gespeeld, de sportliefhebber hoeft zich vanaf eind augustus dus nog even niet te vervelen!
Het prijzengeld is als volgt verdeeld:
Klassement | Totaal prijzengeld |
Individuele etappeprijzen | € 606.060 |
Eindklassement renners | € 336.300 |
Algemeen ploegenklassement | € 37.300 |
Ploegenklassement per etappe | € 14.700 |
Puntenklassement | € 18.000 |
Gecombineerd klassement | € 18.000 |
Tussensprints | € 15.675 |
Meest strijdlustige renner per etappe | € 4.000 |
Meest strijdlustige renner La Vuelta | € 3.000 |
Bergklassement | € 23.100 |
Cima Alberto Fernandez | € 1.520 |
Dagpremies rodetruidrager | € 15.900 |
Jongerenklassement | € 3.150 |
Het lijkt heel wat, maar een goede renner die op het podium rijdt, kan met een beetje geluk een paar ton meenemen, op zijn meest. Vergeleken met andere sporten, waarbij veel minder gesport hoeft te worden (kortere wedstrijden, meer rustdagen) is het dus niet altijd even eerlijk verdeeld. Deelnemen aan de Vuelta, maar eigenlijk aan alle grote wielerrondes en -wedstrijden doe je dus voor de eer. Een renner verdient, vooral relatief gezien, veel meer met criteria waarvoor ze worden uitgenodigd en zelfs startgeld kunnen vragen.
En wie denkt dat de wielerronde van Spanje en dus de renners geëerd worden in de zomerhit van Luis Funsi, Date La Vuelta, die heeft het helaas mis. Het gaat over een zinderende avond, en Vuelta betekent in deze context schatje (of letterlijk vertaald mama). Nu kan de Vuelta ook zinderend zijn, maar het is eerder een soort hel dan een schatje ;-)