Ronde van Oostenrijk
Het is een jaarlijkse traditie op de wielerkalender dat de Ronde van Oostenrijk bijna tegelijkertijd van start gaat als de Tour de France. Waar de media-aandacht vanzelfsprekend naar Le Grand Départ gaat, wordt er in Oostenrijk in de luwte gekoerst.
Het is een stevige ronde. Sprinters kunnen de Ronde van Oostenrijk links laten liggen want in elk van de vijf etappes wordt er flink geklommen. Het meest geschikt voor een sprint zijn de eerste twee etappes, maar zelfs daar is een sprint een lastig verhaal.
De eerste etappe gaat van en naar het dorp Dornbirn. Deze etappe gaat over 147 kilometer waarbij er drie bergjes beklommen moeten worden, waarvan de top van de laatste klim op 7 kilometer van de streep is.
De tweede etappe start met een stevige afdaling, waarna het parcours nooit vlak wordt. Er moeten twee bergjes beklommen worden voordat de finale begint. In de laatste 18 kilometer gaat het op en af en zeker niet glooiend.
De derde, vierde en vijfde etappe zijn serieuze bergritten. In de derde rit naar St Johann Alpendorf moet de Hocktor beklommen worden. Deze klim is meer dan 30 kilometer lang. De finale is vlak dus kansrijk voor renners als Bauke Mollema, die na het nieuws dat hij niet start in de Tour ongetwijfeld in Oostenrijk aan de start verschijnt.
De vierde etappe gaat weer voornamelijk bergaf, maar heeft twee klimmetjes opgenomen in de finale waardoor richting Dyer het spel alsnog op de wagen gaat. De laatste etappe gaat alles in deze Ronde van Oostenrijk beslissen. Er moeten vier serieuze bergen beklommen worden en de Ronde eindigt op de flanken van de Sonntagsberg.
geplaatst in 
