De vierentwintiguurs economie. Je leest het overal. We kunnen tot 22.00 uur terecht in de supermarkt, daarna nog in de avondwinkel. Tot 03.00 uur kun je offline een gokje wagen (en op sommige plekken langer), de hele nacht is zorg beschikbaar en veel bedrijven draaien 24 uur per dag door.
En daar horen dus ook werknemers bij die moeten zorgen dat dat ook daadwerkelijk gebeurt.
Nu ben ik zo’n typisch avondmens. Draai het liefst mijn diensten in de uren dat het gros van Nederland het ritueel van toetje, koffie, benen op tafel, slaapmutsje afwerkt.
En ik ben niet alleen. Zonder ons, avondwerkers, filemijders en negen-tot-vijf-haters, zou het akelig stil zijn in de horeca, zorg, vele fabrieken en casino’s. Maar worden “wij” wel serieus genomen?
Wij dragen niet bij aan het fileleed. Gaan nooit de weg op wanneer het overal volstroomt en dichtslibt. Wij staan nooit als sardientjes in een overvolle trein de geuren op te snuiven die ons de halve dag hoofdpijn bezorgen. Wij doen in de rustige uurtjes boodschappen en gebruiken de auto pas wanneer de zon er voor heeft gezorgd dat onze ijskrabbers een overbodige gadget zijn.
Laat staan dat we moeten manoeuvreren tussen ernstig haastige vaders en moeders die wegens tijdgebrek elke ochtend de stadsrace van hun leven rijden.
Onze biologische klokken zijn ook anders afgesteld. Om 09.00 uur wakker worden is vroeg. Heel vroeg. We krijgen wel, als beloning voor dat we een beetje anders zijn, een onregelmatigheidstoeslag op ons uurloontje. Verkeerde naam natuurlijk, want dat de regelmaat ergens tussen 08.00 en 18.00 uur ligt is natuurlijk al lang achterhaald. We gaan 24 uur per etmaal door toch!
Niemandwilmaargelukkigjijweltoeslag zou beter klinken en meteen een stukje waardering tot uiting brengen.
Nu zijn er dus best veel van ons. Wanneer ik alleen al naar mijn collega’s kijk, werkt de helft ook zeer regelmatig in de avond. Niet de mensen achter de pc’s, maar de uitvoerenden.
De mensen achter de pc’s hebben bedacht dat het handig zou zijn wanneer ook wij, “de uitslapers”, een cursus bedrijfshulpverlening zouden gaan doen. Niks mis mee. In dienstverlenende beroepen verlenen mensen graag een dienst en als dat is om te zorgen dat er bij een ongeluk/ongeval adequaat hulp verleend wordt, kan niemand daar wat op tegen hebben.
Morgen, dinsdag, moet ik dus op cursus. In principe is dat al wel een klein strafje, want dinsdag is mijn column-dag. Nu typ ik hem dus op maandag en gek genoeg is dat toch anders.
Maar het ergste moest nog komen. Die cursus begint gewoon midden in de nacht, althans, ik moet er midden in de nacht voor opstaan. Om 08.00u dienen wij aanwezig te zijn. Wie bedenkt er zoiets? Op een tijd waarop ik normaal gesproken langzaamaan koffie begin te denken, ben ik nu waarschijnlijk ernstige uitwendige bloedingen aan het stelpen of ontruimingsplannen aan het doorworstelen.
Ik kan er bijna boos om worden! Als ik aan een negen-tot-vijver vraag of hij om 05.00u aanwezig wil zijn voor een cursus dan verklaart hij of zij mij voor gek. Maar wij moeten dat maar normaal vinden? Om 6.30u opstaan! Midden in mijn nacht!
“Dat doe ik altijd,” hoor ik al mensen denken. “Dan ga je toch op tijd slapen?” Ja, jij wel, maar ik niet. Ik heb nu al paniek. Moet ik daar met slaapgebrek, totaal uit mijn normale doen, de hele dag geconcentreerd luisteren en kijken naar allerlei bloedige en levensbedreigende situaties.
Dat niet alleen, we moeten ze waarschijnlijk ook nog even gaan oplossen. De druk is hoog, want knikkebollen tijdens het aansluiten van de AED levert natuurlijk geen diploma op. Falen of verslapen is geen optie.
Heeft niemand kunnen bedenken dat we ook gewoon om een uurtje of elf hadden kunnen beginnen? Om 15.00 uur een boterhammetje of broodje kroket en dan hadden we om 20.00 uur thuis onze maaltijd in de magnetron kunnen schuiven. Niks aan het handje.
Allemaal vrolijke, uitgeruste in plaats van uitgebluste (past wel bij een BHV cursus trouwens) collega’s, die allemaal met vlag en wimpel hun diplomaatje in hun zak steken aan het einde van de dag. Had iemand dat maar bedacht.
Ik zal er eens een managementcursus voor gaan schrijven. “De biologische klok van uw werknemers kent vele tijdzones.” Om 05.00 uur beginnen. Wordt vast een succes!