Terugkijkend op een bewogen en spannende tijd in de wereld van het gokken hier een schets van hoe een week er uit zag in de tijd dat ik zowel floormanager was in Nederland als eigenaar van een casino en 5 Bingozalen in Roemenië.
Late diensten in de zaal begonnen om 20:00, goede gewoonte was om een kwartier eerder de zaken van een collega die de dagdienst had gedaan over te nemen. Een avond ‘casino draaien’ bestond uit het leiding geven aan medewerkers, gastheerschap aan gasten, trouble shooten waar nodig, observeren, administratieve taken en controleren.
Na het sluiten van de laatste tafel was het goede gewoonte om nog even na te praten als leiding onder ’t genot van een drankje. Het was meestal rond 03:30 ’s nachts dat we op weg konden naar huis.
De werkweek eindigde met een vroege dienst, zodat je na een late dienst niet écht aan rust toekwam. Om 13:00 weer aantreden, net in ’t pak om het casino te openen. Voor je vrije dagen was je dan om 19:30 klaar, snel naar huis!
In eerdere columns beschreef ik al m’n ‘nevenactiviteiten’ als ondernemer in Roemenië, al in 1974 had ik ’t land leren kennen als ‘partner im schee’ bij Neckermann Duitsland, en had altijd het plan dat als ooit het communisme zou stoppen, iets in Roemenië te gaan doen.
In 1989 was er de revolutie, en Roemenië ging ‘op weg naar de vrijheid’. Enthousiast trok ik ten strijde, in een paar jaar groeide m’n bedrijf naar 500 personeelsleden.
Den Haag - Schiphol met de trein, vliegen met Tarom om 10:30, om 12:40 in Boekarest (uur tijdwinst). Busje met chauffeur Zorin stond op Otopeni al te wachten, 2½ uur naar Brasov, hoofdkantoor van m’n ondernemingen In Roemenië.
Meetings gepland met m’n directeuren, advocaat, bank en op reis voor besprekingen met potentieel nieuwe partners. Kriskras door ’t land (bijna zo groot als Frankrijk).
Slapen in één van de plaatsen waar ik business units had, tot laat in de nacht bijvoorbeeld in m’n casino in Rîmnicu Vâlcea, besprekingen met leiding, gasten en personeel, volgende dag bezoek aan burgemeester en episcoop. Verder naar een Bingo unit, gesprek met leiding en personeel ter plaatse, instructies enz.
Terug naar Brasov, Bingo bezoeken, uit eten met relaties, planningen bespreken etc.
Trein, thuis in Den Haag, middag kantoorwerk, contacten met leveranciers voor Roemenië (o.a. Edward Thompson Ltd.) en klaar voor een late dienst in het casino. De hier boven beschreven gang van zaken speelde zich zo’n 20 keer per jaar af, gedurende een jaar of vier. Hoe het afliep?
geplaatst in 
