We zijn er

Na een uurtje of zestien kunnen we eindelijk door het raampje de contouren van de Strip zien. De slippers mogen weer in de rugzak. De zak met dropjes bevat alleen maar de minst lekkere, dus er is nog maar een onsje of twee over. De meeste vouchers hebben inmiddels een ezelsoortje door het vele bekijken. Het puzzelboekje had thuis kunnen blijven, evenals het leesboekje. De broodjes zijn wel op, evenals de “leuk geprobeerd, helaas niet gelukt” als smakelijk bedoelde vliegtuigmaaltijden.

geplaatst in Landbased casino door Procent
op 22 oktober 2024

Uber handig

Niet veel later zetten we daadwerkelijk voet aan de grond en zijn we officieel Las Vegas toerist. Ondanks de directe verleiding van, je raad het nooit, gokkasten op het vliegveld lopen we soepel met koffers en zonder vertraging langs de douane richting de uitgang. Even een Ubertje regelen en we kunnen richting hotel. Dat klinkt voor een wereldburger misschien als gesneden koek, maar voor een provinciaal met alle voorzieningen op loop- of fiets afstand is het gebruik maken van een taxi geen dagelijkse bezigheid. Slechts hooguit één keer per jaar wordt er in een benevelde toestand gebruik gemaakt van een dergelijk vervoersmiddel. Daar staat dan gewoon Taxi op het dak.

Op het dak geen optie

Gelukkig worden we vergezeld door meer ervaren wereldreizigers. Binnen no time wordt de app geopend. Tot mijn verbazing, mijn tijd heeft duidelijk ergens even stil gestaan, kun je daar in zien hoe veel het kost, waar de chauffeurs is, hoe lang het nog duurt en wat het merk, model en kenteken van zijn auto is. Vijf persoons was de eerste. Dat klopte, maar zonder imperiaal kon de bagage niet mee. Gelukkig was de tweede zo geregeld en een stukkie ruimer. Zonder omwegen werden we slechts minuten later al afgezet bij de ingang naar de lobby van het hotel.

Snoepreisje

We hadden uiteraard gehoord van de twintig dollar truc waarmee je een mooie upgrade zou kunnen scoren, maar ik was zo eigenwijs om dat met een aantal zelf samengestelde zakjes Dutch Candy te proberen. Het is ten slotte een snoepreisje in overtreffende trap voor ons. Wie weet had ik op mijn oude dag nog een nieuwe truc ontdekt. De eerlijkheid gebiedt te melden dat ik wel geïnspireerd was geraakt door een prominente One Timer die met mini Delfts Blue Dutch Klompjes een mega update voor elkaar had gekregen. Of de snoepjes geholpen hebben zullen we nooit zeker weten. Wat wel zeker was, was het uitzicht op de Strip. We konden de fonteinen van de Bellagio vanaf onze eretribune zien en zelfs horen.

Twee uur in zestig minuten

Snel de koffers uitpakken, twee uur slapen binnen zestig minuten, een plens water in het gezicht en naar buiten. Natuurlijk niet voordat we ons vergaapt hadden aan het enorme casino gedeelte in ons hotel, inclusief ontelbare verleidelijk verlichte en gekleurde gokkasten. Niet veel later hadden we onze eerste cash out voucher te pakken. Maar liefst één-en-vijftig dollarcent. Daar hadden we wel een paar tientjes voor over gehad. Eenmaal buiten gingen we bij de fonteinen linksaf. Bij de Aria en New York New York nog twee van die vouchers gescoord, oversteken en via de andere kant weer terug.

Yeahhhh

Na zeventien jaar dromen en hopen was het nu eindelijk weer zo ver. Mijn voetstappen hadden weer indruk gemaakt op de Strip. Vegas Baby.