De afgelopen week ging het er in het Bredase elke dag over. Natuurlijk ging het er over. Waar je ook kwam. Zou het lukken? Zou het echt zo zijn dat de Nooit Opgeven Altijd Doorzetten Aangenaam Door Vermaak En Nuttig Door Ontspanning Combinatie, anders gezegd de NOAD ADVENDO Combinatie afgekort tot NAC, zou gaan promoveren? Een voorsprongetje van vier doelpunten zou voor iedere andere club ruimschoots genoeg moeten zijn, maar bij NAC weet je dat maar nooit.
De NAC tompoezen waren niet aan te slepen, dat gold ook voor alle andere geel/zwarte gebakjes. Sjaals, petjes en shirts waren bijna overal uitverkocht, net zoals de kaarten voor het kijken van de wedstrijd op P5. Het grote parkeerterrein bij het NAC voetbalstadion dat binnen no time werd omgetoverd tot een heus festival terrein. Alle horeca ondernemers in de binnenstad en ver daarbuiten hadden een maximale voorraad bier en plastic bekers besteld en bij de beveiligingsbedrijven werden alle vrije dagen ingetrokken. Organisatorisch was alles goed geregeld, nu nog even overleven op het veld in Rotterdam.
Sport in het algemeen is pas echt leuk om te kijken wanneer je de spanning voelt, of wanneer je emoties in een achtbaan terecht komen. Wanneer de adrenaline met topsnelheid door je lichaam giert, afgewisseld met opwellende tranen van ongeloof en verdriet. Dan voel je dat je leeft, dan maak je het mee. De NAC fans zijn qua emoties niks te kort gekomen in de afgelopen weken. Tijdens en na de 6-2 overwinning was er vooral ongeloof en verbazing. Was dat echt waar we net naar hebben zitten kijken? Staat er nu serieus 6-2 op het scorebord na de eerste wedstrijd van de play off finale? Stonden we een paar weken geleden niet te treuren met zijn allen om weer een kansloos seizoen in de KKD?
Het ongeloof bleek wel uit het feit dat er bijna bij iedereen die ik sprak twijfels waren. Logisch misschien ook wel, want een beetje Bredanaar weet ondertussen dat er maar heel weinig genoten kan worden van oogstrelend voetbal in het Rat Verlegh Stadion. Gerommel in de bestuurskamer, gerommel met de coach, gerommel met de aandeelhouders en supportersgroepen, daar zijn ze wel aan gewend. Maar overwinningsfeestjes, die zijn zeldzaam voor de toch hondstrouwe fans die ondanks alles in zeer grote getalen de club blijven steunen tijdens thuiswedstrijden. Een bekend gezegde is dan ook dat je vooral naar NAC gaat om bier te drinken en k*t te roepen.
Dat laatste gebeurde naar hartenlust het grootste gedeelte van de wedstrijd. Eigenlijk precies volgens het scenario van een historische sportgebeurtenis in wording. De ratio verdwijnt compleet en de emoties nemen het over. Een collectief treuren en met een enorme kater wakker worden stond op de drempel om een anonieme anekdote te worden in de NAC historie, totdat ene Casper Staring besloot dat het misschien nu wel eens het juiste moment zou kunnen zijn om zijn eerste doelpunt in het betaalde voetbal te maken. Een zondagsschot op zondag. Een implosie op Woudenstein, een explosie op P5 en wijde omstreken.
Eindhoven kampioen, Tilburg kampioen en gepromoveerd, Waalwijk gehandhaafd op de laatste speeldag en Breda gepromoveerd. Friet rules!