Waarom mag gokken niet gewoon leuk zijn?

De positieve kant van gokken die je nooit in de krant leest

Wat me misschien nog het meest verbaast, is hoe eenzijdig het verhaal wordt verteld. Ja, gokken kán tot problemen leiden. Dat ontken ik niet. Net zoals alcohol dat kan, of gamen, of eten zelfs. Maar waarom is het bij gokken altijd zwart-wit? Waarom wordt de nuance zelden gezocht? En waarom lijkt het soms alsof de hele gokwereld uit boemannen bestaat?

Want laten we wel zijn: half Nederland doet mee. Of je nu een Staatslot koopt, lid bent van de Postcodeloterij of een avondje naar Holland Casino gaat. We gokken. Al eeuwenlang. Gokken zit in ons. In de mens. Dat kleine beetje spanning, dat moment waarop je denkt: "Wat als?" Het is entertainment. Ontspanning. En ja, soms een droom najagen.

Toch blijft het negatieve sentiment overheersen. Je leest zelden iets positiefs over de branche. Tenzij er een grote jackpot valt. Dan mag het even. Een gelukkige winnaar in Holland Casino die met een Royal Flush de Mega Millions binnenhaalt. Of online een speler die een miljoenenjackpot op een slot weet te pakken. Die berichten halen de krant – uiteraard met een dikke knipoog richting reclame, want we weten allemaal wat het effect is. Vrienden taggen elkaar: "Wanneer gaan wij weer eens naar het casino?"

En eerlijk: dat is toch mooi?

Tijd voor een nieuw perspectief op gokken

Ik denk dat we als maatschappij een stap terug moeten doen. Even ademhalen. En erkennen dat gokken er is. En dat het blijft. Illegaal, legaal, fysiek of digitaal. Mensen willen spelen. Spanning voelen. Grenzen opzoeken. Dromen najagen. En daar is niets mis mee – zolang we dat op een verantwoorde manier doen.

Wat me ook opvalt: de reacties onder artikelen over gokken zijn vaak nóg harder dan het artikel zelf. "Gokkers zijn dom." "Zelf schuld, dikke bult." "Sluit alles maar!" De haat druipt er soms vanaf. Alsof iedereen die een keer een tientje in een gokkast gooit, meteen zijn huis verkoopt en zijn kinderen vergeet op te halen van school. Hoe zijn we zo hard geworden?

Ik pleit voor meer realisme. Meer balans. En vooral: meer ruimte voor het positieve verhaal.

Want geloof me: het bestaat. Ik zie het dagelijks. De lach van iemand die voor het eerst in zijn leven in een casino komt. De spanning van een live pokertoernooi. De vriendschappen die ontstaan aan een blackjacktafel. De avonden vol plezier, gesprekken, en herinneringen. En ja, ook dat ene magische moment waarop de jackpot valt. De ogen die groot worden. De hartslag die versnelt. De droom die – heel even – werkelijkheid wordt.