Kort Lontje

Vriendelijkheid: Het kost niks en levert altijd wat op!

Korte lontjes. Je leest er veel over. Afgelopen weekend was in het nieuws dat de agressie tegen supermarktmedewerkers enorm was toegenomen. Sowieso de agressie binnen de winkels. Een manager vertelde dat twee dames ruzie hadden gekregen in de winkel. Dat liep dusdanig uit de hand dat er één een heel pak melk over de ander had uitgegoten. Bijkomend gevolg was dat een medewerkster die de boel wilde sussen ook een plens van de witte motor over zich heen had gekregen.

Procent Transparant geplaatst in Over knaken door Procent
op 19 juni 2024
Kort Lontje

Filmscene

Zonder daadwerkelijk beeldmateriaal en alleen mijn eigen voorstellingsvermogen, is dat op zich natuurlijk een best hilarisch beeld. Bij mij zou het nooit in mijn gedachten komen om een woordenwisseling proberen te beslechten met het leeggieten van een pak melk over mijn tegenstander van dat moment. In een film of een aflevering van de sluipschutters zou zo’n scenario wel komisch kunnen uitpakken, maar wanneer je er bij stil staat dat dit in een echte supermarkt tussen twee echte mensen gebeurt, dan is dat toch wat anders. Hoe dan?

Hoe dan ja. Hoe zou die ruzie ontstaan zijn? Zou mevrouw X te lang getreuzeld hebben bij het maken van haar keuze tussen de 21 soorten melk die tegenwoordig te koop zijn? Zou mevrouw Y haast hebben gehad en het te lang vond duren? Iets gezegd hebben van; “Zeg, kun je even opzij gaan met dat dikke achterwerk van je zodat ik er ook even bij kan”. Zou het voor mevrouw X , die juist zo stond te twijfelen omdat ze van haar diëtiste had gehoord dat ze de volle melk maar voorlopig moest laten staan en beter kon overstappen naar een andere variant gezien haar overgewicht, de druppel zijn geweest?

Eigen ervaring

Afgelopen weekend had ik zo maar zelf  “de klant met het korte lontje” kunnen zijn. Het was in een Appie. Wanneer ik van plan ben veel mee te nemen dan pak ik normaal gesproken een handscanner. Vandaag stond er weinig op het lijstje dus een mandje moest voldoende zijn. Onderweg kwam ik echter veel producten tegen die tegen de verwachting in toch in mijn mandje belandden.  Alles gescand volgens de Procent procedure. Eerst de zware dingen, want die gaan onderin de big shopper. Daarna opbouwend van minst kwetsbaar in het midden tot meest kwetsbaar bovenin. Je betaalt er genoeg voor, dus dan moet het ook wel allemaal heel thuis in de kast terechtkomen vind ik.

Procent Bij De Zelfscan Kassa

De Procent procedure

Nadat de Procent scanprocedure afgewerkt was drukte ik op afrekenen. En ja hoor, daar was het gevreesde berichtje op het scherm te zien. Er was een medewerker onderweg want in kon gecontroleerd worden. Niet alleen maak je je dan meteen druk of je toch niet per ongeluk iets vergeten bent te scannen, ook weet je dat je je hele tas-inpak procedure opnieuw moet gaan uitrollen. Binnen een paar tellen meldde zich een vriendelijke jonge dame, die de opdracht had om de controle uit te voeren. Met een licht trillende hand begon ze aan haar klus.

Na drie producten ging het al mis. De terminal snapte er niks van en sloeg lichtelijk op hol. Een senior medewerkster had wat tijd nodig om de boel te herstellen en ze kon weer door. “Sorry meneer, dit is mijn eerste keer”.  Mijn gedachten gingen van “heb ik weer” naar “schiet toch op” naar “nee he, dit kon wel eens lang gaan duren” naar “#$#%^^%^&***^’’.  Maar opeens dacht ik aan mezelf als 16 jarige. Ik durfde niet eens een bijbaantje te nemen, juist omdat ik bang was om fouten te maken en op mijn huid gezeten te worden door chagrijnige klanten zonder geduld

Fouten stapelen

"Geeft niks hoor, doe maar rustig aan. Iedereen moet het een keer leren toch” hoorde ik mezelf zeggen. “Ik heb alle tijd” loog ik erbij om het meiske gerust te stellen. Ondanks dat ging het nog drie keer mis en werd ze ook nog eens op de vingers gekeken door een licht stuiterende senior, die blijkbaar nog meer te doen had op dat moment. Toen alle apparatuur en software weer op één lijn zaten, ik alles netjes gescand bleek te hebben en de medewerkster opgehouden was met trillen, kon ik eindelijk het verschuldigde bedrag afrekenen.

Blijkbaar werd mijn geduld en sympathie als iets bijzonders ervaren, want ik verliet de winkel niet alleen met een, keurig volgens de Procent procedure, ingepakte volle boodschappentas, maar ook met een mooie grote gratis bos bloemen en een dubbele dosis oranje kaarten.

Vriendelijkheid kost niks, maar levert altijd wat op!

on air