Pokeren doe ik al de helft van mijn leven, ongeveer 17 jaar nu. Begonnen met een stel vrienden op de vrijdagavond; gezellig met een potje bier en een paar dubbeltjes inleg. Ik raakte in de ban van dit prachtige spel. Vele vrijdagavonden was ik te vinden aan de pokertafel: dat waren nog eens mooie tijden. Pokeren werd in die tijd steeds populairder, de media sprong er op en het kwam zelfs op televisie. Ik kon er uren naar kijken – en nog steeds.
Ook tijdens mijn studie werd er regelmatig een kaartje gelegd. Zelf had ik in die tijd enkel een account bij Everest, ik weet het nog goed. Ik speelde enkel gratis toernooien, maar wel voor échte geldprijzen. Mijn bankroll schoot omhoog. Enkele van mijn huisgenoten speelden op Pokerstars, ik moest ook maar eens een account aanmaken. Everest liet ik links liggen, via Pokerstars was er immers een veel groter aanbod. Het online pokeren beviel mij wel, een enkele keer mocht ik mooie prijzen in ontvangst nemen. Dat kwam destijds goed uit, aangezien ik een vriendinnetje had in Zweden. Niet zelden belde ik op: ”ik kan weer komen, heb genoeg geld voor een ticket”. Tijdens mijn studie heb ik, net als vele anderen, veel te veel gepokerd. Ik pokerde tot diep in de nacht, maar moest de volgende dag weer in sporttenue verschijnen op de sportacademie. Na mijn studie ben ik enkele jaren gestopt met het spel, totdat ik in de casino-industrie kwam te werken.
Vanaf dat moment pakte ik het spelletje weer op. Het Stars-account werd weer afgestoft, Youtube werd aangeslingerd om live streams te volgen. Het spelletje is prachtig en zal altijd onderdeel van mijn leven blijven. Tijdens mijn casinocarrière ben ik meerdere malen in Las Vegas geweest. Ik heb daar uren aan de tafels doorgebracht, vaak ook in combinatie met een lekker gratis biertje. Niet de beste combinatie natuurlijk. Inmiddels heb ik bij elkaar opgeteld een volle maand in Vegas gezeten, waarvan een groot deel aan de pokertafel. Ik merkte dat het mij goed af ging in Vegas. Vegas heb ik alle keren verslagen. Iedere keer dacht ik weer….zou mijn niveau ook voldoende zijn om bij Holland Casino een potje te kunnen breken?
Gek genoeg had ik nog nooit live gepokerd bij Holland Casino. Ik ging op onderzoek uit, want hoe gaat dat daar in zijn werk? Al snel bleek het verstandig te zijn om een account aan te maken via de website van Holland Casino. Eenmaal in het bezit van een account kun je je registreren voor cash games en voor toernooien. Ik weet van mezelf dat ik geen toernooispeler ben, dus ging ik voor een cash game. Via een e-mail liet Holland Casino me weten dat ik aangemeld was.
Lees ook: leer pokeren als een pro met deze apps!
Holland Casino Nijmegen werd de plek voor mijn eerste live avontuur bij een van de Holland Casino vestigingen. Bij de kassa kocht ik fiches voor de pokertafel, het bleek niet mogelijk te zijn dit aan tafel te doen. Ik was ruim op tijd aanwezig en wachtte op enig signaal vanuit de speakers waarmee spelers worden omgeroepen. Dit was ik immers gewend vanuit Vegas. Dat was hier alleen niet het geval. Ik nam dus zelf plaats aan een van de tafels, waar op dat moment enkele spelers zaten te wachten. Ik zag één van de spelers ruim €800 aan fiches neerleggen. Op de website had ik gelezen dat je met maximaal €400 aan de 2/2 nlh mocht gaan zitten. Ik zat dus aan de verkeerde tafel. Helaas bleek er geen animo te zijn voor een lagere limiet. Geheel tegen mijn principes in, nam ik plaats aan de 2/4 nlh tafel. Samen met nog drie spelers zat ik aan tafel, met slechts €200 aan fiches voor mij. Het geringe aantal spelers viel mij tegen, zo op een zaterdagavond. Toch vond ik het zonde om te vertrekken, ik wilde gewoon graag spelen. Afijn….nog geen uur later stond ik enkel tientjes in de plus. Een van de spelers vertrok en dat was voor mij een teken ook te stoppen.
De eerste ervaring bij het Nationale Casino viel mij persoonlijk tegen. Wellicht een beetje verpest door Vegas. Daar is het uitstekend geregeld en kun je 24/7 pokeren. Snel weer eens op pad, maar dan bezoek ik een andere vestiging.
geplaatst in 
