Na zoveel jaar in de casino’s te hebben gewerkt en we allemaal wat ouder worden, komen met de pensionering ook de mooie momenten terug in ons geheugen.
Niet iedereen is even getalenteerd met de ganzenveer, maar Anton Kruining heeft al z’n jaren in het vak goed gedocumenteerd. Hier met toestemming het verhaal dat hij schreef met de titel ‘vijftig’.
Ik hoop dat je van de verhalen genoten hebt. Ze zijn een kleine afspiegeling van wat ik in 36 jaar casino beleefd heb. Als je zelf in het casino werkt of gewerkt hebt, zul je ook regelmatig met een glimlach op je gezicht gezeten hebben. Of mogelijk met een opwellende traan, bij die keren dat iets diep je hart raakte. Als ik het heb over 'vijftig', dan moet ik onwillekeurig terugdenken aan een van de momenten waarop 'vijftig' een grote rol speelde...
Het was een koude herfstavond toen in een van de randstad-casino's een jolig groepje gasten binnen stapte. Ze hadden al een gerijpte volwassenheid bereikt, maar voelden zich nog jong genoeg om af en toe de grappen en grollen van hun jeugd te omarmen. De receptioniste liet haar onderzoekende blik over de bonte verzameling mannen dwalen en besloot ze in het casino toe te laten. Er was volgens haar wel wat gedronken maar geen sprake van een naderende dronkenschap.
'Adrie hier is vandaag vijftig geworden,' verklaarde een van de mannen. 'We komen lekker eten en gaan dan een gokje wagen. Adrie krijgt van ieder van ons een chip van 50 euro om zijn verjaardag te vieren.'
De receptioniste glimlachte en feliciteerde de jarige. Na een geslaagd etentje, waarbij af en toe de ober moest vragen of het stemvolume wat kon worden teruggedraaid, begaf het gezelschap zich richting speelzaal. Adrie voorop, met in zijn hand acht chips van vijftig geklemd die hij als verjaardagscadeau van zijn vrienden had gekregen.
Zijn gezicht straalde een verbetenheid uit als die van Napoleon aan het begin van een veldslag. Dat er ook nog zoiets bestond als de 'Slag bij 'Waterloo', was voor Adrie die avond even niet relevant. Bij de Roulette plaatste hij aarzelend de eerste vijftiger op rood.
Rood kwam! Na wat gedempt gejuich plaatste Adrie een vijftiger op de datum van die dag. Zijn verjaardag. Het nummer kwam! Er ontstond wat rumoer. Verbijsterd nam Adrie €1750 in ontvangst.
Het gezelschap verhuisde naar een andere roulettetafel. Met bezweet voorhoofd zette Adrie, schrikkend van zijn eigen durf, op meerdere nummers een stukje van vijftig. Ook nu weer had hij geluk. Het groepje feestvierders met Vrouwe Fortuna in hun gezelschap, werd al snel opgemerkt door de andere casino-gasten.
Een stoet van mensen volgde Adrie en zijn vrienden van tafel naar tafel. Opgewonden kreten van verbazing en ongeloof stegen op toen Adrie telkens weer een flinke winst opstreek. Sommige gasten begonnen met hem mee te zetten.
Al snel werd het een drukte van jewelste aan de tafels waar Adrie langzamerhand een klein kapitaal aan het vergaren was. Gasten klauterden haast over elkaar heen om maar met Adrie mee te kunnen zetten... Er werd geduwd en getrokken... een oudere dame werd haast geplet in het gedrang en dreigde flauw te vallen... Toen maakte een paar zaalchefs een einde aan het spektakel.
Ze verzochten Adrie en zijn vrienden dringend een pauze in te lassen en mee te komen naar het restaurant, waar namens het casino voor hen een paar flessen Champagne koud waren gezet.
Een beetje tot rust gekomen van het ongekende speelsucces, begon het verjaardagsgroepje in het restaurant eindelijk te beseffen wat er gebeurd was. Adrie begon zijn zakken leeg te halen. Tot zijn verbijstering zag hij de chips tot een enorme berg aangroeien op tafel.
Toen alles geteld was bleek er een dikke 30.000 euro op tafel te liggen. Iedereen gloeide van de opwinding. 'We moeten ophouden Adrie!' riep een van de vrienden. 'Voordat we straks alles weer kwijt zijn!' Adrie knikte.
Nagestaard door een honderd paar ogen, toog het gezelschap even later naar de kassa om de chips te wisselen. Toen ze door de deur van de speelzaal naar buiten liepen klonk er links en rechts zachtjes applaus. Het waren de gasten die in de euforie van geluk hadden mee kunnen profiteren.
Later is Adrie nog een enkele keer terug gekomen in het casino. Hij speelde bescheiden en wist heel goed hoe zijn kansen lagen. En ook dat hij waarschijnlijk maar één keer dat bijzondere verjaardagsgeluk kon treffen.
Tegen een van de zaalchefs, die nieuwsgierig was hoe het met al dat geld was afgelopen, vertelde Adrie dat hij van tevoren met zijn vrienden had afgesproken dat hij de eventuele winst zou weggegeven.
'Misschien zou ik die avond een paar honderd euro winnen met de chips die ik cadeau had gekregen. En die zou ik schenken aan een goed doel en mensen die het konden gebruiken. Het is iets meer geworden,' grinnikte Adrie met een gevoel voor understatement.
'Wel hebben we vijfduizend besteed aan een zonvakantie op Mallorca met elkaar. Met de rest hebben we heel wat mensen blij kunnen maken.' De zaalchef complimenteerde hem met de nobele actie. Adrie maakte een wegwuivend gebaar. 'Och het is niks chef,' klonk het wat verlegen.
'Maar bereiden jullie je alvast wel voor, want als ik zestig word kom ik het met mijn vrienden opnieuw proberen!'
geplaatst in 
