Wat een dag om nooit te vergeten! Afgelopen zaterdag stond ik letterlijk met mijn hoofd in de wolken, want we gingen de lucht in voor een unieke bingo-ervaring. En niet zomaar ergens, maar in een luchtballon! Ja, je leest het goed – bingo spelen op honderden meters hoogte.
Samen met een groep fantastische winnaars beleefden we de ultieme mix van spanning, gezelligheid en een spectaculair uitzicht. Hoe het allemaal begon, wat er gebeurde en hoe het afliep, dat vertel ik je in deze blog. Zet je schrap, want dit is bingo op een heel ander niveau!
Het is maandag terwijl ik deze blog schrijf en ik loop nog steeds met mijn hoofd in de wolken. Zaterdag was dat echt het geval, want we hadden namelijk de Hoogste Bingo! En dan hebben we het niet over prijzengeld, maar de locatie waar deze epische bingo gespeeld werd. Dat was namelijk hoog in de lucht, in een luchtballon!
Ja, het klinkt zo geweldig als dat het is. Als je nog nooit gevaren hebt (waag het niet om “gevlogen” te zeggen, want dan krijg je de luchtballonen politie achter je aan), weet je niet hoe fanatisch dit is. Je kunt je natuurlijk wel een voorstelling maken, maar geloof me maar als ik zeg dat het allemaal veel spannender, intenser en gaver is als je het dan daadwerkelijk zelf mag meemaken.
Dan heb ik het nu alleen over de ballonvaart gehad, maar wij hebben natuurlijk ook nog Bingo gespeeld daar in de mandje. Niet alleen natuurlijk, maar in totaal met 22 mensen zaten wij in zo’n mand. Hoe we daar beland zijn? Als ik je dat moet uitleggen, ben je in elk geval niet bekend met Onetime.
We hadden wekenlang een supergave winactie lopen: win een ticket voor de Hoogste Bingo en neem je moeder, oma, beste maatje of buurvrouw mee! Het enige wat je hoefde te doen, was vertellen waarom jij deze prijs wilde winnen, en voilà – je maakte al kans! Meer dan 600 mensen deden mee.
Kevin en Armijn kozen zorgvuldig de gelukkige winnaars uit en belden ze persoonlijk op om het fantastische nieuws te brengen. Iedereen was door het dolle heen, en sommigen geloofden het zó weinig dat ze gewoon terugbelden om te checken of het écht waar was!
Ja hoor, het was écht waar, en op 7 september was het eindelijk zover! De winnaars werden als echte VIP’s ontvangen op de rode loper, compleet met fotografen en cameramannen. Ze straalden als beroemdheden! Na een hapje en een drankje kon een rondje bingo natuurlijk niet ontbreken, en zowel ik als TheGreatOne hadden onze mooiste pakken uit de kast getrokken. Niek Vianen speelde ondertussen een vrolijk deuntje en daardoor zat de sfeer er al snel in!
Na de Bingo was het tijd om de winnaars beter te leren kennen. Wie waren ze, en hadden ze zenuwen voor de ballonvaart? De gesprekken waren prachtig en persoonlijk. Zo vertelde Hanneke dat ze al jaren mantelzorger is, eerst voor haar man en nu voor haar dochter. Haar vriendin, die ze had meegenomen, had dezelfde zware taak. Deze dag was voor hen een zeldzaam moment van ontspanning, en dat gunde ik ze zo!
Ook de andere winnaars deelden bijzondere verhalen over waarom ze mee wilden doen. We hadden echt een geweldige groep mensen bij elkaar, stuk voor stuk dankbaar en blij met deze unieke ervaring. Dat maakte de dag nóg specialer!
Tijdens de interviews zagen we ineens de busjes aankomen met de manden en de opgevouwen luchtballonnen. Nu werd het opeens écht spannend! Iedereen voelde de vlinders in hun buik opkomen, want er zouden maar liefst zeven luchtballonnen de lucht in gaan die avond. Wat een spektakel zou dat worden!
Maar voordat het zover was, moesten die gigantische ballonnen natuurlijk nog worden klaargemaakt – en dat is echt nog wel een klus, kan ik je vertellen. De winnaars hadden niet alleen een vlucht gewonnen, maar kregen er gratis een spoedcursus ‘hulpje van de luchtballonkapitein’ bij! We moesten allemaal helpen om de ballon gevuld te krijgen.
Zelf kreeg ik de eer om aan de zijkant van de ballon te staan toen de hete lucht erin ging. En dat gebeurt met een flinke steekvlam! Het was buiten al zo’n 30 graden, en ik zweette me rot in mijn gouden pak. Het voelde alsof mijn vingers smolten van de hitte, maar ik hield dapper vol!
Langzaam maar zeker begon de ballon op te stijgen en het moment was daar: tijd om met z’n allen het mandje in te klimmen. De mand was groot genoeg voor ons allemaal, al stonden we wel dicht op elkaar. Maar dat was prima, je hoeft tenslotte alleen maar te staan en te genieten van het uitzicht.
En toen ineens… “Waar zijn de bingokaarten?” vroeg Armijn. We keken tegelijk naar de vloer van het mandje en daarna elkaar met grote ogen aan. “Shit, vergeten!” Alsof ik nog niet genoeg hartkloppingen had! Armijn riep snel naar de mensen die stonden te kijken, en net op tijd werden de kaarten aan ons overhandigd.
De ballon kwam al los van de grond, de lucht was bijna warm genoeg om écht op te stijgen. En toen plop, het touw schoot los en we gingen met z’n allen omhoog! Voor we het wisten, zweefden we boven de bomen en zwaaiden als een stel gekken naar de mensen beneden.
De vlinders in mijn buik waren wild gaan fladderen, en mijn hart klopte niet meer in mijn borst maar in mijn keel. Ik keek met grote ogen om me heen, net als iedereen. Ondanks dat we als sardientjes op elkaar stonden, leek iedereen even helemaal in zijn eigen wereldje te zitten op dat moment.
Na een half uurtje genieten van het surrealistische, panoramische uitzicht, was het dan echt tijd voor… bingo! Met trillende handjes haalde ik één voor één de bingoballetjes uit mijn gouden heuptasje en riep, tussen het lawaai van de brander door, de nummers om.
We werkten de bingo snel af, zodat iedereen weer van het uitzicht en van Niek zijn muziek kon genieten. Hanneke had het eerste én tweede lijntje te pakken, en Sander ging er vandoor met de full house op zo’n 1817 meter hoogte. De prijzen kwamen later, want die pasten natuurlijk niet meer in de mand!
Na ongeveer een uurtje in de lucht te zijn geweest, werd het tijd om een geschikt weilandje te zoeken voor de landing. Dat bleek nog een uitdaging, want vanaf die hoogte lijken alle veldjes piepklein. Bovendien moest het veld vrij zijn van bomen, dieren, gewassen en andere obstakels
Na een paar minuten vond onze kapitein een geschikt veldje om te landen, maar we moesten eerst over een paar bomen heen. De ballon moest daarna snel dalen, want het veld was behoorlijk klein. Edwin waarschuwde ons al: dit zou een pittige landing worden. We gingen allemaal in de vooraf geoefende houding staan – iets door de knieën, rug in de vliegrichting en goed het touw vasthouden.
De mand schraapte langs de boomtoppen en toen was het moment daar om de bovenkant van de ballon te openen, zodat de hete lucht kon ontsnappen. Voor ik het wist raakten we voor het eerst de grond en iedereen in de mand jubelde! We stuiterden nog een beetje omhoog, landden opnieuw waarbij de mand wat schuin ging, en bij de derde keer stonden we met een ruk stil. Iedereen juichte en klapte – we waren veilig geland!
Onze ballon was als eerste aan de grond, en achter ons zagen we de andere ballonnen klaarmaken voor hun landing. De tweede ballon raakte ook wat takken, en landde iets minder soepel, maar toch netjes. We zwaaiden en juichten naar de mensen in de mand.
De derde ballon had wat meer moeite; die kwam dieper in de bomen terecht, waardoor er takken naar beneden vielen. Ze landden ook wat sneller, waardoor hun mand bijna omkiepte bij het neerkomen! De kapitein kon zich maar net vasthouden, en wij hielden onze adem in. Gelukkig kwam ook die ballon uiteindelijk veilig tot stilstand, zonder dat er iemand uit viel. Wat een opluchting!
Toen was het tijd om de ballon weer op te ruimen en uiteraard mochten wij hier weer mee helpen. Toen dit klaar was, was het tijd voor een mooi verhaal over het ontstaan van de luchtballon en daar kregen we een glaasje champagne bij, aangezien het is ontstaan in Frankrijk! Ook kregen we een heuse oorkonde, als bewijs van deze mooie ervaring.
Hierna gingen we met de hele club op de foto en werden we met een grote bus weer teruggebracht naar de parkeerplaats bij het partycentrum. De prijzen van de bingo werden uitgedeeld aan de winnaars, en daarna dronken we nog een lauw blikje drinken en aten wat chips terwijl we iedereen bedankte voor het komen en deze geweldige ervaring. Want dat was het zeker, een ervaring om nooit meer te vergeten.