Thegallant deelnemer in Duitse editie Weekend Miljonairs

Een Duitse maatschappij

AIDA is van dezelfde eigenaar als Carnival, dus dat moest wel goed zijn. Waarom had ik deze rederij al die jaren links laten liggen? Ineens schoot het me te binnen, na het lezen van wat reviews: alle communicatie op het cruiseschip is in het Duits.

Ik zei tegen mijn vriendin: 'fuck it, we doen het: ik spreek en versta een klein beetje Duits, jawohl'. In de weken voorafgaand aan de cruise kregen we met enige regelmaat een berichtje van onze Duitse vrienden van AIDA. 'Nog maar 5 nachtjes slapen'. In het Duits, welteverstaan. Alles in het Duits. Waarom?

Ik dacht dat het wel zou meevallen, maar voorafgaand aan de reis merkte ik al snel dat ik me erop moest voorbereiden dat er geen woord Engels bij zit, laat staan - Nederlands. Daar kwam ook nog eens bij dat AIDA de laatste rederij was waarbij er nog een negatieve PCR-test moest worden overlegd, tot een week of twee voor de cruise. Gelukkig hoefde dit op het laatste moment dus niet meer en konden we rustig ademhalen en eind januari 2023 het vliegtuig nemen richting Dubai.

Nieuw schip: AIDA Cosma

We mochten mee met een vrij nieuw schip, AIDA Cosma. Er is genoeg vertier op zo'n schip, van een theater en casino tot tientallen eet- en drinkgelegenheden. Deze op Duitsers gerichte cruise had zelfs een eigen brouwerij aan boord waar bier werd gebrouwen, ik wist niet wat ik hoorde.

Natuurlijk was er ook een aangrenzende ruimte waar het voor alle Duitse vakantiegangers iedere avond Oktoberfest was. Die Duitsers kunnen feesten, meine Güte!

Zelf lagen we iedere avond netjes voor twaalven in bed, want cruisen is hard werken. Iedere dag op pad en flink wat kilometers maken om alles te kunnen zien van de Emiraten. Los daarvan waren we iedere dag kapot van het sporten in de fitnessruimte. Het moest ook wel, want met al dat eten en drinken aan boord moest er wat tegenover staan.

Bingo Aan Boord — Bingo aan boord van AIDA Cosma

Prima vertier

Aan boord wisten we ons prima te vermaken. Er werd gegokt, gegeten en iedere avond sloot ik af met een sigaar. Helaas was er op dit schip geen sigarenlounge zoals ik gewend was op, met name, Amerikaanse schepen, maar goed. Buiten kon er gerookt worden.

Tussen het eten en gokken door bezochten we zo nu en dan een show. Waar we gewend waren dat shows achter gesloten deuren plaatsvonden, was dat op deze cruise anders. Iedere show was vrij te bezoeken, zonder gesloten deuren. Je kon vrij in- en uitlopen wanneer je maar wilde.

Weekend Miljonairs

Op een avond zagen we dat 'Weekend Miljonairs' zou plaatsvinden. Een show die qua beleving en aankleding niet onderdoet voor de shows die we kennen van televisie. Super gelikt!

Mijn vriendin en ik namen plaats en al snel kwam een ober aangesneld om ons te vragen of we iets wilden drinken. Dit sloegen we niet af, aangezien we ons all-inclusive drankenpakket er wel uit moesten drinken. Er werden twee heerlijke mojito's geserveerd, net voordat de show begon.

Uitleg over de spelshow

De presentator nam plaats in zijn stoel, met daar tegenover een lege stoel. Eerst werd er uitleg gegeven over de spelshow en hoe je mee kon doen. Alles in het Duits. We begrepen uit zijn woorden dat er allereerst een proefvraag gesteld zou worden die je via de app, die wij ondertussen ook hadden gedownload, kon beantwoorden. Dit was een makkelijke vraag, werd erbij gezegd. Ik wist het niet en gokte verkeerd. Inmiddels was wel duidelijk hoe het werkte en konden we door voor het echte werk.

Plan van aanpak

De vraag die nu gesteld werd, moest zo snel mogelijk beantwoord worden. Degene die het goed had en het snelst wist in te toetsen, mocht plaatsnemen in de lege stoel. Ik zat daar en kreeg een ingeving van boven. Ik wilde in die stoel komen te zitten, gewoon voor het verhaal. Voor Onetime.

Ik had niet lang om hierover na te denken, maar vertelde kort mijn strategie aan mijn vriendin: 'Ik zorg dat ik het snelst ben met intoetsen en gok maar wat'. Het kon niet anders dan dat ik de snelste was. Mocht het dan ook nog eens goed zijn, dan heb ik die stoel te pakken. Mijn vriendin knikte: 'Gaan we doen en hoopte ondertussen dat ik natuurlijk ernaast zou gokken want wat zijn de kansen?!'

Het onmogelijke gebeurde

De vraag ging over een aantal Duitse steden. Ze moesten in volgorde van noord naar zuid worden geplaatst op basis van geografische ligging.

BACD, stop de tijd!

Ik keek mijn vriendin aan. Stel nou dat het goed is. Dan weet ik zeker dat ik daar zit. Ik kneep hem. De presentator gaf aan dat de winnaar bekend zou worden gemaakt op zijn of haar mobiel. Ik keek naar mijn vriendin, ik keek naar mijn mobiel. Ik keek nog eens. WTF! Ik heb gewonnen!

PANIEK!

Nog voordat ik maar iets kon bedenken, schreeuwde ik door de zaal: 'I have a problem, I don't understand German, I'm from Holland.' Honderden ogen keken mij aan en de zaal barstte in lachen uit. De presentator stamelde: 'Oke, dan zoeken we een nieuwe deelnemer.' Hij had de zin nog niet afgemaakt of ik kreeg een duw in mijn zij. Mijn vriendin zei: 'Ga nou gek, gewoon doen, lachen joh!'

Ich komme!

Waarop ik door de zaal joelde: 'Ich komme, ich probiere etwas!' Ik strompelde naar beneden op zoek naar een ruimte waar ik opgevangen zou worden. Mijn vriendin werd op de eerste rij gezet. Ik liep naar de coulissen en sprak mezelf toe: 'Maak er een feestje van, alles voor het verhaal.' Ik was kalm en kwam in de kleedkamer waar de regisseur, cameraman en presentator mij opvingen.

De presentator vroeg: ‘Alles bereit, bist du nervös?' Ik antwoordde: 'Alles gut, ich finde es super geil! Können Sie mir schon einige antwoorden geben?' Waarop hij zei: 'Ich weiß es selbst nicht, die vragen sind neu für mich.'

Ik zei: 'Also!' Waarna ik vroeg: 'This is probably the first time with a contestant from a foreign country.' Hij antwoordde: 'Ja, das ist! Wir gehen Spaß machen. Where are you from, Frank?' 'Nijmegen.' 'Naaaaimegen?' 'Nee, NIJ-megen.' 'Also: Naeimegn, ‘ja zoiets’, antwoordde ik het in Nederlands.

Alle ogen op mij gericht

Ik kwam de zaal in, alle ogen op mij gericht. Ik bedacht: 'Als ik maar een klein beetje bij de les blijf, kan het me verder niets schelen. Ik ga er een feestje van maken en zorgen dat die chagrijnige Duitsers van die Nederlander gaan houden.' Ik nam plaats en de regisseur kwam naar me toe met een glaasje water.

Presentator Dieter stelde me voor: Damen und Herren, Frank aus Nijmegen. Er spricht nur ein bisschen Deutsch. This is Frank, from Naeimegen and he speaks a little bit Deutsch.' Het publiek lachte, ik lachte en nam een slok van mijn water.

Dieter vroeg: 'Wie bist du zur richtigen Antwort gekommen?' Ik antwoordde: 'It was a gamble, i like to gamble! Haha,' en nam weer een slok. Ik dacht nog wel even: 'Zou toch lachen zijn als ik ver zou komen en ze allemaal een poepie zou laten ruiken.'

De presentator trapte af met de spelregels en vroeg me of ik ze allemaal begreep. Ik vertelde hem dat ik het concept snapte. Hij ging door: 'Je hebt drie hulplijnen: het publiek, 50/50, en iemand uit het publiek.' Ik gaf aan het te begrijpen. Ik nam weer een slokje en dacht nog wel: 'Een bril was handig geweest, want ik zie de letters maar slecht op het kleine beeldscherm. Maar afijn, laat maar komen die bende!'

Eerste vraag

De eerste vraag was makkelijk aldus Dieter. Makkelijk, dacht ik? Ik verstond geen woord! Hij vertaalde het in het Engels. "Also, also," mompelde ik. ‘The answer is C’.

‘Sicher’?

‘Ja, sicher’!

‘Gut’!

Spargel, zwiebeln en ander groen spul

Vraag twee is ook niet te moeilijk. Welke groenten worden in Duitsland het meest verbouwd? Ik zag "zwiebln" staan, en "Blumenkohl" en nog twee antwoorden waarvan ik niet wist wat het was: "Spargel" en nog eentje.

Ik liet mij vertellen dat "Spargel" in het Engels "Asparagus" is. Oké, dacht ik. Ik blijf bij "Zwiebeln", en sprak het in mijn beste Duits uit. ‘Sind Sie sich sicher? You can ask the audience? Oké, hulplijn 1 werd ingeschakeld: het publiek. De stemmen werden geteld. 99% stemde voor "Spargel", slechts 1% niet.

Ik lachte, waarop ik zei: 'Die eine Prozent ist meine Freundin.' De presentator verslikte zich bijna, en het publiek schaterde het uit. De toon was gezet. Antwoord C (Spargel) is mijn finale antwoord. Het scherm werd groen, op naar vraag drie.

Gratis Cocktails Genoeg — Gratis cocktails genoeg

Doel: hoofdprijs binnenslepen

God mag weten waar die vraag over ging, maar ik weet nog wel dat ik die juist wist te beantwoorden. Ik had drie vragen goed beantwoord en daarmee een gratis consumptiebon verdiend. Mooi, dacht ik, maar cocktails drinken doe ik al gratis. Ik ga voor de hoofdprijs: een gratis cruise voor twee ter waarde van €5000.

Vraag vier ging over iets met "Blitz" en een personage uit een boek. "Blitz"... "blitz" dacht ik... aaaaah "BLITZ"... van "Buffalo Blitz", die gokkast met die bliksemschichten. Een snelle blik op de antwoorden bracht mij op Harry Potter. De rest van de namen kende ik niet... easy!

Gokmodus: aan

Vraag vijf was een heel ander verhaal... het duizelde voor mijn ogen, abracadabra met een moeilijk sausje van termen door een blender en ik kon het amper lezen zonder bril. In de gokmodus dan maar en de vijftig/vijftig - hulplijn.

De vrolijke presentator vroeg mij twee antwoorden op te noemen waarvan ik dacht dat ze mogelijk goed konden zijn. Ik gaf hem er twee. En boem....net die twee werden weggestreept. Het publiek..tja...die kwam niet meer bij en ik zat daar maar wat voor mij uit te gapen. Ik had twee opties, kop of munt. In gedachten wierp ik een muntje op.

‘B, that’s my final answer’ Spanning...

Sicher?

Hoeist Robert ten Brink, dacht ik... kom maar door... gooi hem erin:

‘B’

En jawel.....ik had het juist.

Ik was verzekerd van de volgende prijs: een bon voor twee personen in het steakrestaurant. Super lekker, geil...whatever!

Spaans-Duits benauwd

Inmiddels stond vraag 6 op mijn scherm, met nog één hulplijn in het verschiet. Ik kreeg het Spaans-Duits benauwd, want zag hier woorden in beeld waarvan ik de betekenis nog niet misschien kende.

Ik was er inmiddels ook wel een beetje klaar mee... ik had dorst en wilde aan de cocktails. De gratis cruise had ik al laten varen.

Lady in pink

Ik koos direct voor de hulplijn. Ik mocht iemand in het publiek aanwijzen die mij het juiste antwoord mocht geven. Dus ik riep door de zaal om mensen te laten opstaan die het zeker wisten. Mijn oog viel op een vrouw, helemaal in het roze gekleed.

'I choose the lady in pink!', en vroeg haar 'Weissen sie das sicher?' 'Sicher,' antwoordde ze.

Met een goed gevoel drukte ik op B.

En wat denk je...?

Hartstikke fout... Ik riep door de zaal: 'Free cocktail on your tab!' Ze dook weg in een hoekje en ik zat daar maar in mijn stoel...

You were awesome

De presentator bedankte me voor de gezelligheid en bracht me naar de kleedkamer. Mijn oortje werd afgespeld en ik kreeg een bon voor het steakrestaurant overhandigd. Terwijl ik naar mijn vriendin liep, kreeg ik vriendelijke glimlachen en applaus van wat Duitsers en de ober die ik tegemoet kwam lopen gaf me een boks en riep: 'You were awesome!'

Ik lachte, ik had een mooi verhaal en vroeg mijn vriendin of ze wat foto's of filmpjes had geschoten. Ze had wel wat, maar het was wat summier. Ze durfde het niet aan om in de zaal rond te rennen om wat foto's te maken.

En de bon... die hebben we weggegeven... mijn vegetarische vriendin keek op het menu en zag dat er geen vegetarische opties waren.

En ik dacht: 'das ist mir wurst!'

Hoe TheGallant deelnemer werd in de Duitse editie van Weekend Miljonairs