Wat ben jij? Speler of Gokker?
Het is best een actuele vraag nu. Bij alle nieuwe online casino’s die op de Nederlandse markt mogen opereren moet je je limieten instellen. Heel even ga je dan toch nadenken misschien.
Heb ik wel een limiet nodig? Wat ben ik eigenlijk? Ben ik een speler die zijn grenzen kent, of ben ik de gokker die de limieten nodig heeft? Dat laatste zullen maar weinigen hardop durven zeggen. Gokken is nog steeds min of meer een taboe.
Als je je gewoon in de normale burgermaatschappij begeeft en je vertelt openlijk dat je een gokker bent, dan staat die stempel de rest van je leven op je voorhoofd. Die stempel betekent ook meteen onbetrouwbaarheid.
Want zo worden gokkers gezien. Niet te vertrouwen. Met een gokker moet je geen zaken doen en vooral oppassen met geld. Op plaatsen waar je je geld kunt verliezen ben je hartelijk welkom, maar overal anders word je toch met een schuin oog in de gaten gehouden.
Spelers daarentegen krijgen geen stempel. Je speelt immers mee in de Staatsloterij, Lotto, Toto of Postcodeloterij, om er maar een paar te noemen. Ook al speel je ze allemaal mee. De reclamefolders van deze loterijen overspoelen je (digitale) brievenbus, dus dat wordt inmiddels als normaal gezien.
Vertel je diezelfde spelers dat je elke maand honderd euro verliest op een gokkast, dan ben jij alsnog de gokker en zijn zij de spelers. Een beetje hetzelfde idee als wanneer je twintig bier met je vrienden in de kroeg drinkt een graag geziene gezellige stapmaat bent. Drink je diezelfde twintig bier op dezelfde avond alleen thuis, dan ben je toch een alcoholist.
Zelf denk ik dat het verschil tussen een speler en een gokker niks te maken heeft met waar je op inzet, maar veel meer hoe je daar mee omgaat. De gokker kan vreselijk trots op zichzelf zijn als hij of zij een keer zijn winst pakt en stopt. Veel vaker komt het voor dat zijn of haar vooraf ingecalculeerde verlies werkelijkheid wordt.
Stel de gokker stort twintig euro bij een willekeurig online casino en gaat spelen met twintig cent inzet. Met een beetje geluk en een leuk bonusspel stijgt hij of zij naar vijftig euro. Stopt de gokker dan?
Ehhh nee, er wordt een andere kast uitgezocht en de inzet wordt verhoogd. De gokker geniet niet per se van de winst, de gokker geniet van het gokken.
Pas als de winst echt uit de hand gaat lopen, laten we zeggen met twintig beginnen en dan op tweehonderd euro komen, dan is er een kans dat er gestopt wordt. Maar dan hebben we het nog niet over uitbetalen. Dat is weer een hele andere tak van sport.
Misschien is het grootste verschil wel dat een speler denkt in winst en een gokker denkt in verlies. De gokker weet onbewust toch dat het resultaat over het algemeen altijd negatief zal zijn.
Een speler heeft het karakter om te kunnen stoppen. Als die van twintig euro stijgt naar vijftig, dan stopt hij of zij helemaal met de sessie. BAM, 150% ROI. Mooier kan het niet.
De speler geniet uiteraard ook van het spel, maar geniet vooral van de winst. Uren en uren hersenloos op de inzetknop drukken is voor de speler niet weggelegd, terwijl de gokker misschien wel snakt naar die hersenloze uren, even afgesloten van de grote boze buitenwereld.
Een speler pronkt ook graag met de behaalde winst, terwijl de gokker veelal in stilte het verlies neemt.
Uit de media kennen we de term probleemgokker. Je zou bijna denken dat iedere gokker problemen heeft, maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn. Dat weet ik uit eigen ervaring.
Stiekem denk ik ook dat er veel meer gokkers zijn dan gedacht wordt. Juist omdat gokkers maar zelden met dat deel van hun karakter naar buiten treden. Velen, zoals ik inmiddels, kennen hun karakter en nemen hun verantwoordelijkheden serieus. Het is wel van groot belang dat je eerlijk tegen jezelf bent en weet wat je bent.
Misschien toch verstandig om even wat langer stil te staan bij het vaststellen van je limieten.
Laat het ons weten op het forum
geplaatst in 
