Als je ons een beetje volgt, hier, op het forum of via Facebook, dan kan het je niet ontgaan zijn: in 2022 gaan we met een aantal Onetimers naar Las Vegas. Onetime betaalt, dus dat betekent dat iedereen wel een beetje zijn best moet doen om deze reis te verdienen. Dat de trip episch wordt, staat al vast.
Inmiddels zijn we aanbeland bij opdracht 7: schrijf een artikel van minimaal 1000 woorden over wat Las Vegas voor jou betekent. Na de eerste 6 opdrachten, die steeds een beetje moeilijker werden, zijn er nog 31 Onetimers in de race om mee te mogen naar Sin City. Dat betekent, als iedereen zijn best doet, 31 artikelen over Las Vegas. Wensen, dromen, ervaringen, alles kan en mag, als het maar over onze favoriete stad gaat.
Vandaag is het de beurt aan SmartAce om zijn ideeën over het Vegas van de toekomst met ons te delen.
In April 2022 ging ik voor de eerste keer naar Las Vegas met OneTime, ik was daarvoor al meerdere keren geweest. Dat was meestal alleen maar ook 2 keer met een vriend. Die OneTime reis was toen gratis dankzij een actie waarbij de deelnemers 10 opdrachten met goed gevolg moesten volbrengen. Een van de opdrachten was het inzenden van een foto bij een casino/speelhal met het OneTime magazine (destijds pas 2 nummers, nu al ruim over de 100).
In de jaren daarna zouden er nog vele reisjes met OneTime volgen, waarbij de meest noemenswaardige de IPO reis. Toen OneTime ontstond, werd door oprichter TheGreatOne beloofd dat de eerste 100 leden (mits nog steeds actief) een reis naar Vegas zouden krijgen mocht OneTime ooit beursgenoteerd worden.
En inmiddels weten we nu dat dat heuglijke feit gebeurde in september 2025. Er werd besloten tot een reis eind december zodat we daar de jaarwisseling grondig konden vieren met een groep van uiteindelijk 20 man. Dat werd de tot nu toe meest luxueuze reis, met overnachtingen in de Aria en elke avond een heerlijk diner in 1 van de geweldige restaurants die Vegas te bieden heeft.
Mijn wekker gaat en ik wrijf eens goed in mijn oude ogen en zet mijn bril op, ondanks vele aanbiedingen tot het laseren van mijn ogen ben ik nog steeds tevreden met het dragen van een bril.
Ik realiseer me al snel dat vandaag mijn 50e reis naar las Vegas begint en waarschijnlijk ook mijn laatste. Geheel tegen mijn gewoonte in heb ik mijn koffer deze keer al van tevoren gepakt. Na een douche en een kopje koffie ga ik het huis uit op weg naar Schiphol.
Daar gaat het inchecken en langs de security etcetera een stuk sneller en soepeler dan 44 jaar geleden. Al snel kom ik aan bij de gate en ik mag dankzij mijn hoge leeftijd gelijk aan boord. De reis gaat tegenwoordig wel wat anders dan destijds want dankzij het fijnmazige systeem van hyperloops in de Verenigde Staten zijn er daar nog maar amper interne vluchten.
We vliegen in 5 uurtjes naar New York en daar stap ik over op de hyperloop naar Las Vegas, die brengt me daar in 1 uur naar toe en dan is het nog luttele minuten met de VegasLoop naar Aria. Een nadeel van deze manier van reizen is dat je niet meer de Strip van bovenaf ziet als je aan komt vliegen.
Inchecken gaat tegenwoordig volautomatisch en met het scannen van mijn polsbandtelefoon word deze gelijk mijn kamersleutel. Wat blijft is de wandeling door het casino naar de liften. Het valt mij op dat er qua tafelspelen in 44 jaar maar erg weinig is veranderd, weinig nieuws en de uitbetalingen zijn er ook niet beter op geworden.
Er gaan zelfs al geruchten over een aanstaande roulette met maar liefst 4 zero's, waar drie nu de norm is. Ik kom in mijn kamer en mijn koffer is al netjes voor me uitgepakt en ondanks de voorspoedige reis, besluit ik toch om me even op te frissen onder de douche en me in mijn standaard Las Vegas outfit te hijsen: een polo shirt , bermuda en slippers.
Ondanks het warme weer loop ik nog steeds het liefst langs de Strip om te genieten van al he bijzondere volk dat je hier nog steeds tegenkomt.
Mijn plan is om vandaag alle casino’s en hotels op de Strip te bezoeken waar ik ooit gelogeerd heb, dit is een groot aantal inmiddels en sommige zijn ook al verdwenen. Mijn eerste bezoek ooit was aan het Tropicana, dat inmiddels al zo’n 30 jaar geleden gesloopt is en waar nu de MGM grand II staat.
Ik speelde daar ooit mijn eerste NoLimit handjes op Amerikaanse bodem omdat in Californië destijds alleen limit poker mocht worden gespeeld. Nu op weg naar mijn tweede hotel ooit en dat is het Excalibur, dat volledig gerenoveerd is inmiddels. De lay-out van de casinovloer lijkt onveranderd en ook het tapijt mag wel weer eens worden ververst. Ik besluit hier om een aantal handjes PaiGow poker te spelen aangezien ik dat hier destijds ook voor het eerst heb gedaan.
Ik vind een tafel zonder andere spelers zodat ik zelf om de andere hand de bank mag zijn en zoals verwacht sta ik na een een half uurtje nog steeds quitte. Dan door naar Park MGM, dat enorm is uitgebreid met een extra casinovloer. Hier speel ik een half uurtje blackjack zonder zelf ook maar 1 keer blackjack te krijgen, waarvan de uitbetaling ook nog maar 10/9 is. Dankzij de nog steeds geldende basisstrategie en de tips van de Valsspeler sluit ik dit half uurtje af met een winstje van $100.
Dan realiseer ik me dat ik eigenlijk terug naar de Aria moet omdat ik daar maar 1 nachtje blijf, aangezien ik de volgende dag een suite in het OneTime huis aan Paradise boulevard heb weten te bemachtigen. Dit huis is van alle gemakken voorzien en de chefkok maakt op elk moment klaar waar je maar zin in hebt.
Dus ik ga naar de pokerroom en neem daar plaats aan de PLO tafel. Ondanks alle extra uitvindingen zoals 5kaart PLO en zelfs 6 kaart word hier nog gewoon het good-old normale PLO aangeboden. Na het nodige gerommel in de marge en 1 bad beat, raap ik 8s9s10hJh op en raise de pot. Na de nodige schermutselingen ligt er het volgend prachtige board 5s6s7s7h6k en heb ik mijn stack verviervoudigd want links van mij had 7r7kAsAh, de button 6r6h5r 5h en de bigblind 2h3s4s4h.
Zoveel geluk heb ik in al die jaren nog nooit gehad. Tijd voor een lekkere maaltijd en ik pak 1 van de hooverboards voor gasten van het Aria en zoef naar de Naked Fish waar nog steeds de lekkerste sushi van heel Las Vegas te krijgen is. Na deze maaltijd merk ik dat de jaren nu toch wel echt gaan tellen en haast me naar Aria en kruip in mijn bedje.
De volgende ochtend brengt de roomservice mij een erg lekker ontbijtje op bed en laat ik housekeeping mijn koffer inpakken. Tijd om naar het OneTime huis te gaan. Zelf heb ik om 11 uur een teetime op de TPC LA Vegas golf course en verheug me op eindelijk weer eens een rondje golf met caddy, die tevens het golfkarretje bestuurt.
Na al die jaren is mijn spel nog niet heel erg veel verbeterd maar wie weet speel ik dan vandaag eindelijk eens onder de 100 slagen. Ik word toegevoegd aan een 2 bal met 2 aantrekkelijke dames en speel inderdaad dé ronde van mijn 99 jarige leven. Hoe dit verder gaat zul je kunnen lezen in deel 2.
– SmartAce