Zoals ik ooit in mijn voorstelrondje vertelde, heb ik vele hobby's. Ik houd van variatie en ik vind gewoon veel dingen leuk. Eén van die hobby’s is zoeken met de metaaldetector. In de volksmond ook wel “zoeken met de piepstok” genoemd.
Deze liefde is begonnen toen mijn jongere broertje voor zijn 10de verjaardag zo’n piepstok kreeg. Geen geen bijzondere hoor, gewoon eentje van de Kijkshop (wie kent deze winkel nog?). Dat we er überhaupt wat mee gevonden hebben, daar heb ik mij achteraf nog over verbaasd.
Deze liefde voor de metaaldetector schijn ik ook te delen met TheGreatOne! Hier kwam ik achter toen ik op Onetime rondspeurde op deze zoekterm.
Samen trokken we er urenlang op uit met de metaaldetector. De spanning van de gedachte een grote schat te kunnen vinden, was onze motivatie. We woonden in die tijd op een oude boerderij aan de rand van Elburg. Aan oude grond geen gebrek dus. Essentieel als je op zoek bent naar oude schatten.
Want daar zit ook nog een klein verschil in. Sommige zoekers richten zich meer op goud, zilver en juwelen en zullen zich dus waarschijnlijk eerder naar het strand begeven. Maar zoek je meer naar oudheden, zoals mijn broertje en ik graag deden, heb je een betere kans op een oude stortakker.
Wil je graag WWII spullen vinden, zul je moeten zoeken in bossen waar dat mag en op plekken waar veel gevochten is. En ja, dan stuit je zo nu en dan ook wel eens op een mortier of handgranaat. Aan deze hobby kleven dus ook wat risico's aan vast.
Een goede tip is dat ook om achter je vondst te scheppen in plaats van erbovenop. Deze tip geldt ook als je op het strand of oude akkers zoekt, want op deze manier voorkom je dat je een mooie vondst doormidden hakt met je schep!
Toentertijd zochten we waar we dachten mooie dingen te kunnen vinden en gingen we zoeken op goed geluk. Tegenwoordig weet ik dat er oude landkaarten en artikelen online te vinden zijn, waar de mooie zoekplekjes te vinden zijn.
Het geheim van het zoeken met de metaaldetector is om oude stortakkers te vinden. Vroeger werd het straatvuil de grachten van een stad ingespoeld. Deze werden dan gebaggerd en dat werd dan weer gebracht naar akkers over het hele land om deze vruchtbaar te maken.
Daarbij kwamen ook een hoop kleine voorwerpen mee die op het akkerland terechtkwamen. En na al die jaren kun je metalen voorwerpen, zoals bijvoorbeeld muntjes, gespjes of boekslotjes, nog steeds vinden.
Je kunt dus online op zoek gaan naar de locatie van zo’n oude akker, maar soms is het al genoeg om er even op te lopen en op zoek te gaan naar oude scherven en pijpenkopjes. Als deze er liggen, dan sta je vast en zeker op een oude akker en is het tijd om je schep en metaaldetector uit de kofferbak te pakken.
Helaas, door steeds strenger wordende regelgeving en boeren die steeds vaker “nee” lijken te zeggen, worden de mooie plekjes steeds schaarser. De laatste keer moest ik eerst 2 uur rondrijden voordat ik eindelijk toestemming kreeg van een boer in de buurt. Helaas geen oude akker en daarom ook geen mooie vondsten.
Maar dat neemt niet weg dat ik zoeken met de metaaldetector nog steeds een super mooie hobby vind. Het liefst heerlijk in het zonnetje. Wat te eten en drinken mee, om tussendoor midden op het veld een pauze te kunnen houden. Lekker om je heen kijken, terwijl je baantje voor baantje op zoek bent naar mooie oude metalen.
Als je al wat langer zoekt, herken je op een gegeven moment de goede piepjes. Want in het begin graaf je bijna alles op en dat is best vermoeiend had ik je vertellen. Vooral als het wat dieper ligt. Zo heb ik ooit een enorme kuil moeten graven, voor een… schep. De ironie!
Er zit natuurlijk ook verschil in metaaldetector. Je hebt bijvoorbeeld digitale en analoge metaaldetectoren, maar ook sommige die weer beter zijn op nat zand en sommige gevoeliger op akkers.
Daar schijnt wel degelijk verschil in te zitten, maar ik kan prima uit de voeten met mijn Fischer F2, een instapmodelletje van toentertijd 200 euro. Als je daar al van schrikt, zal ik je maar niet vertellen dat de luxere varianten voor nog veel meer geld over de balie gaan.
Daarnaast heb je ook genoeg zoekaccessoires, zoals een koptelefoon waarmee je de kleinste piepjes oppikt. Of wat dacht je van een pinpointer, om je vondsten nog sneller in een kluit met zand te kunnen vinden? En vergeet je schep natuurlijk niet! Zo'n kleine legerschep is ideaal. Klein formaat en ijzersterk.
Je waant je een ware Indiana Jones, als je dan bepakt en bezakt op zoektocht gaat!
Ik heb er al vele loopuurtjes met deze op zitten en ja, ook al een hoop leuke dingetjes mogen vinden. De gouden munten en juwelen – de echte schatten zeg maar – bleven wel uit, maar als je dan zo’n oud muntje uit een andere tijd uit de klei trekt, blijft dat een kick.
Zo heb ik ooit eens in Zwolle een zilveren duppie van Willem 2 gevonden. Zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt. De kwaliteit van de euromunten zijn zo slecht, dat zoekers in de toekomst geen geld uit deze tijd zullen vinden, die zijn dan al vergaan.
Het oudste muntje die ik heb gevonden tijdens het zoeken met de metaaldetector en die ook leesbaar was, kwam uit 1628!
Verder heb ik ook wat toffe knopen, hulsjes, medailles, kentekenplaatjes en andere toffe dingen gevonden. Dus ja, ik heb al wat aardig mooie dingetjes mogen vinden, maar ik neem alles mee wat ik vind. Ook de rotzooi. Want na een tijd brengt een paar kilo aan geel lood of koper ook wat geld in het laatje.
En het is natuurlijk wel zo netjes om je zoekplek netjes achter te laten. Dat betekent, neem je rotzooi mee die je opgraaft en gooi je gaten dicht!
Dus als jij je afvraagt of dat zoeken nog wat oplevert, ligt dat er maar net aan hoeveel je zoekt en natuurlijk wat je vindt! Goud kun je het meeste vinden op de stranden, maar als je geluk hebt kun je ook oude gouden munten op de akkers vinden. Er zijn genoeg succesverhalen van gevonden schatten.
En dat is natuurlijk ook de grote motivatie van het zoeken, mooie dingetjes kunnen vinden die van waarde zijn. Net zoals de speler in (online) casino's ook op zoek is naar die schat en een stukje ontspanning. Zoeken met de metaaldetector vereist wel wat lichamelijke inspanning, maar dat is eigenlijk ook wel weer lekker.
Ik heb in ieder geval na het schrijven van deze blog weer eens zin om te zoeken, nu nog een mooi plekje vinden!