Postume hommage aan Ron Pool, casino-icoon
Ron Pool overleed in 2016. Ik vond Annemiek Nan, zijn levenspartner tot 1997 en moeder van zoon Vincent Pool, bereid mijn vragen te beantwoorden. Een postuum eerbetoon aan een casino-icoon genaamd Ron Pool.
geplaatst in 
Ron Pool overleed in 2016. Ik vond Annemiek Nan, zijn levenspartner tot 1997 en moeder van zoon Vincent Pool, bereid mijn vragen te beantwoorden. Een postuum eerbetoon aan een casino-icoon genaamd Ron Pool.
Hoe kwam Ron er toe om te solliciteren bij Holland Casino? Hij was na zijn VWO aan het werk gegaan bij een accountantskantoor - na druk vanuit thuis - maar vond dit echt behoorlijk saai. Hij zocht iets uitdagenders, iets spannends: geen 9 to 5 job. Via een advertentie en positieve sollicitatieprocedure kwam hij terecht bij cursus 12 in 1981.
Wat vond hij van de opleiding? Voor zover ik weet vond hij dit heel leuk. Het was een hele grote groep, er is een gemeenschappelijke band en er was veel lol, vooral buiten de cursusuren om. De opleiding was in het opleidingscentrum in Haarlem. Er moest nog zelf geïnvesteerd worden dus slagen was wel essentieel, dan hoefde je de kosten niet terug te betalen.
Hoe beleefde hij de eerste momenten ‘aan tafel?’ Spannend, maar ook heel stoer. Het werken in een casino heeft Ron vanaf het eerste moment “gegrepen” - door de sfeer, de spanning en de “andere wereld” dan het “normale leven”(burgerlijk was echt een scheldwoord in de beleving van Ron) waarin hij terechtkwam.
Beleefde hij memorabele gebeurtenissen met gasten? Vind ik lastig te beantwoorden, ik leerde Ron in 1983 kennen, toen kwam ik in Zandvoort te werken. Ron was toen al een aantal jaar bezig. Ik denk dat een cursusgenoot dit beter kan beantwoorden. Ik weet wel dat nieuwe ontwikkelingen, zoals de invoering van speelautomaten en nieuwe spelsoorten (waaronder Baccarat) altijd hoogtepuntjes waren voor Ron.
Had hij anekdotes over collega’s en leidinggevenden? Er waren er vele, vooral met collegae zoals Joris Boddaert, maar ook met de (Oostenrijkse) leidinggevenden. Dhr. Witek werd bijvoorbeeld veelvuldig besproken als leidinggevende. Hij werkte bij een ieder eerder op de lachspieren dan dat hij een natuurlijke autoriteit was (wat Herrn Witek wel graag gewild had en waar hij misschien ook wel van overtuigd was).
Witek had zijn kastje vol staan met haarlak terwijl hij niet erg goed bedeeld was met een haardos. Ron vertelde schaterlachend dat Herr Witek voortdurend in de kleedkamer bezig was zijn niet overdadige kapsel te fatsoeneren in de hoop indruk te kunnen maken op zowel croupiers als gasten. Het werd er echter niet veel beter op en het gewenste succes bleef dan ook uit...
Instructeur: Van instructeur naar Vestigingscoördinator Opleidingen voor de vestiging Scheveningen. Deze functie was helemaal zijn ding en Ron heeft in “zijn toko” in Scheveningen goed kunnen laten zien wat hij kon als organisator, coördinator en manager. Hij was een meester in het inspireren en motiveren van mensen en het onderkennen van hun kwaliteiten.
Medewerker speltechniek: Ron heeft verschillende functies gehad in zijn loopbaan bij HC, waaronder ook een specialistische speltechniekfunctie op het hoofdkantoor. Omdat casinospelen zijn passie waren vond hij dit heel leerzaam, leerde hierdoor een andere kant kennen (de business op het hoofdkantoor). Hij heeft een goede tijd gehad in deze functie. De operatie bleef wel altijd trekken.
Leidinggevende: Ik ken niemand die Ron geen fijne leidinggevende vond. In al zijn posities (souschef, tafelchef, zaalchef en ook als casinomanager) werd hij ervaren als een sociale, gedreven en zeer professionele leidinggevende, met humor en zonder machtsvertoon.
Voor Ron was iedereen gelijk en iedereen in het casino even belangrijk. Ron meed liever het stijve, serieuze gebeuren en was het meest in zijn element op de vloer tussen de collega’s en gasten. In plaats van in driedelig pak, kwam hij liever in een Hawaii-hemd opdagen met nét een knoopje teveel los.
Wat denk je dat Ron's visie was op de afgelopen jaren bij HC, de vele ‘herstructureringen'? Ron begreep de beleidskeuzes van HC goed en heeft dit ook vaak genoeg verdedigd. Toch was het voor hem lastig gezien de eisen die HC stelde aan zijn leidinggevenden, en zeker aan de casinomanagers, steeds hoger werden. Met name op het gebied van resultaten, scores en het afstoten van collegae welke niet meer voldeden.
De herstructurering welke tot gevolg had dat er geen plaats meer voor hem was binnen HC heeft Ron mentaal gesloopt naar mijn mening. Hij zag dit echt niet aankomen.
Kun je iets zeggen over de toekomst door jullie ogen, die waarvan jullie zouden denken dat Ron had/zou hebben voor HC, en de kansspelwereld? Ron had zeker van waarde kunnen zijn en blijven voor de kansspelwereld, in welke rol dan ook. Hij had een uitstekende kennis van ELK spel wat er werd aangeboden in de vestigingen van HC. Hij was charismatisch en professioneel, welke internationaal gebruikt had kunnen worden of in een team van mensen welke de online business op poten hadden kunnen zetten misschien.
Ron kon zich goed verplaatsen in jonge mensen en ze enthousiasmeren voor de wereld van HC. Wellicht had hij dus in de ‘nieuwe generatie’ van off- en online (studenten) croupiers een faciliterende en motiverende rol kunnen spelen als ouwe rot in het vak.
Zelf was hij denk ik, het liefste vestigings- of regiomanager gebleven, want Ron was een absoluut mensen-mens, die op een kantoor in een solistische functie zeker niet gelukkig was geworden en/of tot zijn recht was gekomen.
Wat willen jullie verder nog kwijt? Ron had niet alleen een grote passie voor HC, in mijn ogen WAS Ron HC. Holland Casino was voor hem geen baan, maar het was zijn leven en zijn familie. Dit ligt ook ten grondslag aan het feit dat zijn ontslag hem uiteindelijk heel boos en verdrietig heeft gemaakt. Hij voelde zich zwaar verraden door “zijn familie – HC”.
Het kwam als een verrassing en als een grote schok, zodanig dat hij vanaf toen elk contact vermeed, zelfs met collegae waarmee hij eerder nog bevriend was. Heel erg jammer dat zijn langlopende, prachtige carrière zo heeft moeten eindigen.
Deze publicatie zien we als een mooie hommage aan een zeer bijzondere man van wie we helaas veel te vroeg en te plotseling afscheid hebben moeten nemen. Ik stuur 2 foto’s mee, 1 van hemzelf zoals hij was, een goedlachse, outgoing man en de andere is van een HC Thema uitje voor toenmalig leidinggevenden waarbij er een WESTERN Thema was. De foto was Ron dierbaar.
Met vriendelijke groet, Annemiek Nan en Vincent Pool
