Het zal niemand ontgaan zijn: we zijn met maar liefst 40 Onetimers afgereisd naar Las Vegas. De napret is inmiddels in volle gang, met blogs, vlogs, video's en terugblikken op social media.
Voor de ene Onetimer was Vegas een compleet nieuwe belevenis, de andere was er al meerdere keren geweest. Wat boven water staat is echter dat niemand van ons ooit eerder met zo'n grote groep naar Sin City is geweest.
Voor mij was het de tweede keer Vegas. En een hele andere dan de vorige keer, maar ook dit keer stond er weer van alles op de bucketlist wat ik wederom maar deels heb kunnen afstrepen. Want dat is ook Las Vegas: er gebeurt zoveel, en zoveel onverwachts, dat je maar beter geen al te strakke planning kan hebben want juist die onverwachte dingen kunnen mooie herinneringen opleveren.
Ik heb me dus ook deels laten meevoeren in het moment. En zo belandde ik op de vrijdagavond aan de Pai Gow pokertafel in het Four Queens Casino, Downtown Las Vegas. Ik had niet kunnen vermoeden dat dat uit zou groeien tot een van de leukste momenten van de hele trip. Lees je mee met mijn avonturen?
Mijn lieve collega Lady Diamond neemt jullie in haar blogs en vlogs vanaf nu mee in haar belevenissen in Las Vegas. Voor haar was het de eerste keer en zij heeft zoveel moois vastgelegd en meegemaakt, dat ze van elke dag een verhaal kan maken. Ik zal jullie eerst in vogelvlucht meenemen in mijn week, tot aan de magische vrijdag.
De reis begon, niet geheel onverwachts natuurlijk, op Schiphol. Op een enkele hick-up na (zoals de bagageband die uitgerekend bij mijn koffer moest vastlopen – waardoor we moesten wachten op een monteur) belandden we allemaal op tijd bij de gate. In het vliegtuig werd al snel duidelijk dat wij niet op het lijstje lievelingen van de bemanning stonden, we hebben meermaals een waarschuwing om de oren gekregen.
Na een chaotische overstap op Philadelphia komen we dan toch een uur of 16 later aan in Vegas. Moe, maar ook opgetogen stappen we in de bus, op weg naar het Vegas sign waar we met zijn allen op de foto gaan, en na een rondje over de Strip is de eindbestemming – Luxor – bereikt. Iedereen is moe, maar van slaap komt het de eerste uren zeker nog niet! Er is teveel te zien, te proeven en te beleven…
Om het gras voor de voeten van onze Lady Diamond weg te maaien, zal ik over de Scavenger Hunt op maandag niet al te veel roepen. Behalve dan dat dit prachtig materiaal opgeleverd heeft, wat in veel gevallen niet voor publicatie geschikt is, maar ons onderling wel keihard heeft laten lachen.
Dinsdag was een magische Onetime-dag, waarbij we met een klein clubje op pad gingen om content te maken voor YouTube. De resultaten komen binnenkort online, maar voor ons groepje kon de dag bijna niet beter zijn. Inmiddels leerde ik het groepje waar ik de rest van de week veel mee op zou trekken, beter kennen en durf ik wel te zeggen dat daar mooie vriendschappen zijn ontstaan. Dat is al een win die ik in Vegas behaald heb.
Woensdag startten we de dag met een livestream voor de groepspull, waarna we in de middag de Terrible Casino tour hebben gemaakt. Dit was een avontuur op zich, maar wel heel leuk! Donderdag was het tijd om te shoppen en erna even lekker te chillen bij het zwembad.
In de avonden bezochten we verschillende casino's en eetgelegenheden, en andere groepen deden weer hele andere dingen deze dagen. Dat maakt het zo mooi: er is zoveel beleefd en je hebt elkaar onderling ook zoveel te vertellen.
Vrijdag was mijn laatste volle dag in Las Vegas. Zaterdagochtend hebben we de auto opgehaald en ben ik, samen met mijn lief en een maatje van ons, doorgereisd naar Los Angeles voor onze vakantie. Niet nadat we overigens eerst nog Top Golf bezocht hebben met TheGreatOne en DeValsspeler én afscheid genomen hebben van de groep.
Maar, de vrijdag. Pai Gow Friday noem ik hem, maar hij staat ook bekend als Droeloe Vrijdag. De dag begon met het laatste deel van de livestream met de groepspull. Nadat ook de anderen wakker zijn, gaan we op pad. We is in dit geval Roelette, Joos-Close (zusje van) en Jvens (maatje van) en ik zei de gek.
De bedoeling: afzakken op de Strip, een paar casino's bezoeken die we nog niet, of niet goed genoeg, gezien hebben deze week, eindigen op de Strat en vervolgens naar Downtown. Ondertussen wordt er door de mannen af en toe een biertje gescoord, waar de dames zich in de warmte verstandig aan het water wagen.
Dat ‘even de Strip af' werd een langere exercitie. Omdat we twee Las Vegas-virgins bij ons hebben, bezoeken we meer casino's dan van te voren gedacht. Had ik al gezegd dat je in Vegas maar beter niet al te veel kunt plannen omdat het toch allemaal anders loopt?
Roelette wilde graag rond 15u op Fremont Street zijn om Pai Gow Poker te spelen. Helaas voor hem, waren de anderen (waaronder ik) niet zo eager als hij om daar al vroeg te belanden, dus we zakten zeker de Strip af maar keken vooral ook overal ‘even' rond. We pakken nog een show mee in Circus Circus en bezoeken het bijbehorende attractiepark, waar Jvens zijn kermis-grijper-skills laat zien.
Het is rond de avond als we bij de Stratosphere belanden. En de timing had niet beter kunnen zijn, want we kunnen de zonsondergang nu meepakken, bovenop de Strat. We scoren tickets voor Top of the World, zoals het uitkijkplateau op de Strat heet. Tip: boek ze online, dat scheelt een tientje per persoon met bij de kiosk ter plekke! Je moet ze dan alleen bij de balie ophalen, maar met zijn vieren hebben we zo toch weer $40 bespaard.
De ervaring om bovenop de Strat te staan, uit te kijken over heel Vegas én dan ook nog de zonsondergang mee te pikken, is er zeker een die op de bucketlist hoort en kon ik dus ook meteen afvinken. Check!
Na de Strat is het eindelijk tijd om naar Downtown te gaan. Met de Lyft zijn we er redelijk rap, al is het druk rondom Fremont Street. We lopen een stukje maar Roelette is onvermurvbaar: hij wil Pai Gow Poker spelen, en wel nu. Dus we komen al snel in Four Queens terecht, waar er nog plek is aan de pokertafel. Dit is, zo laten we ons vertellen, best uniek.
We kijken met z'n drieën toe hoe Roelette de eerste handjes speelt. En beseffen al snel: die blijft hier voorlopig wel zitten. Meespelen is leuker dan kijken, dus eerst neemt Jvens plaats aan tafel, en niet veel later volgen Joos en ik. De dealer blijkt een leuke vent te zijn, die alle tijd neemt om ons groentjes uit te leggen hoe het spel werkt. Ook mag Roelette ons helpen, zolang hij maar niet aan onze kaarten zit.
Het spel lijkt ingewikkeld, maar als je het eenmaal doorhebt, blijkt het dat niet te zijn. Je moet met 7 kaarten twee pokerhanden maken (1 van 5 kaarten en 1 van 2 kaarten) en daarmee de dealer verslaan. Zijn beide handen hoger, dan win je en wordt je inzet verdubbeld. Verlies je beide handen, ben je je inzet kwijt. Win je een van beide handen dan speel je quitte. En dat laatste gebeurt het meeste.
Dat is waarom je lang met je geld kunt doen: je wint eens wat, je verliest eens wat, maar speelt grotendeels gelijk. Het wordt ook wel de drunken man's game genoemd: je kunt uren spelen met een paar tientjes (als je $15 inzet), en je krijgt gratis drank zolang je de serveerster maar af en toe een tip toeschuift.
Al snel hebben Jvens, Joos en ik de smaak te pakken, en kunnen we grotendeels zonder hulp van Roelette spelen. Dat de dealer (en pitboss) erg vergevingsgezind is, helpt ons ook. Blijkbaar maken we indruk, want de dealer komt steeds langer met ons spelen, met zijn verplichte pauzes tussendoor. Zal het iets te maken hebben met de 'tips' die we hem met regelmaat geven? We mogen in ieder geval zelfs een paar zeldzame foto's maken!
Je kunt op Pai Gow Poker ook side bets plaatsen. Jvens experimenteert daarmee en als hij de tweede straight flush van de avond trekt, betaalt dat zich uit. Joos heeft vooral een lekkere streak met winnende handen te pakken en Roelette speelt redelijk quitte, al was er meer uit te halen geweest als hij iets minder benevelde foutjes gemaakt zou hebben.
Mijn laatste drie handen nekten me, waardoor ik met een paar tientjes verlies ruim na middernacht weer buiten op Fremont Street sta. Maar daar heb ik dan uren voor mogen spelen, de hele avond bier gedronken (ik heb de cocktails wijselijk overgeslagen) en vooral heel veel lol gehad.
Die lol en energie was in het hele casino voelbaar, er haakten steeds andere spelers aan, de dealer speelde extra lang met ons, er kwamen toeschouwers bij en aan andere tafels werd naar ons gekeken als we weer eens lekker luidruchtig (wie, wij? Luidruchtig? Hahahah) ons plezier lieten merken. Het kon en mocht allemaal, en dat was misschien nog wel het leukste.
Toen het tijd was om richting Luxor terug te gaan, bleek de dag (al was het officieel al zaterdag) nog wat voor ons in petto te hebben. Na nog een beetje over Fremont Street gedoold te hebben, wilden we een Lyft bestellen, maar die was ineens verrekes duur.
Stopt er een limo voor onze neus, waar Jvens ons voor $40 in weet te lullen. Een ritje terug naar de Strip volgt waarbij Jvens voor DJ speelt. Een waardig einde van een prachtige dag, wanneer gaan we weer?
Overigens was het leren spelen van Pai Gow Poker ook nog echt nuttig, aangezien ik het een week later goed kon gebruiken bij het bezoek aan Lucky Lady Casino in Los Angeles!