Grappig woordje wel.
Onetime heeft een nieuwe website, Jaimy heeft er een nieuwe ervaring bij na een presentatie bij de Ksa. Luuk is een nieuw gezicht op Onetime met zijn eigen blog. Het is nieuw dat er niet meer gereageerd kan worden op artikelen op de homepage. Nieuw is ook dat de meesten nu onder hun eigen naam bijdrages aan Onetime leveren. Maar er is er één bij wie alles bij het oude blijft: Procent.
Daarover nadenkend is het eigenlijk wel treffend. Niet dat ik niet open sta voor iets nieuws, juist niet. Elke morgen lees ik uitgebreid het nieuws. Zo veel mogelijk nieuwe ontwikkelingen probeer ik te volgen en te begrijpen.
Zo dacht ik er over over om mijn eerste bijdrage op de nieuwe site te laten schrijven door ChatGTP bijvoorbeeld. Maar als ik dat zou doen, dan zou ik die nieuwe ontwikkeling ook omarmen. En daar zit hem de crux. Nieuwe technologieën volgen is het één, ze toepassen is het ander.
Als ik zie wat de nieuwe sociale media hebben aangericht in de afgelopen jaren, waar ik wel meteen enthousiast mee aan de slag ben gegaan destijds, dan ben ik nu wat huiveriger om daar ook meteen weer enthousiast over te worden.
Nadenken over nieuwe of vernieuwende ideeën doe ik wel heel graag. Een aantekenboekje - oké toegegeven tegenwoordig maak ik ook notities op mijn nieuwe telefoon - vol nieuwe ideeën en concepten ligt geduldig te wachten tot het weer oud nieuws is en in de archiefkast gelegd kan worden.
Over elk idee heb ik dan wel een paar weken heerlijk lopen fantaseren en in de ergste gevallen ook mijn omgeving mee vermoeid. “Komt ie weer met iets nieuws,” hoor ik ze dan denken. Gisteren nog bedacht ik een vernieuwende training voor beleidsmedewerkers. Bij voorbaat een groot succes, althans met dat idee viel ik heerlijk in slaap.
In mijn oude bed. Toen ik wakker werd zag ik oude kasten, een oude kist, oude cd’s. Echt wakker worden deed ik met koud water in mijn verouderde badkamer en eenmaal beneden realiseerde ik me dat alles wat ik heb een eerder leven ergens anders heeft gehad. Eettafel, stoelen, bank, tv, pc, gasfornuis, magnetron, lampen, meubels, tuinset, fietsen, brommers, tot de gordijnen aan toe.
Best apart eigenlijk, niks nieuws. De laatste grote aankoop qua nieuwe spullen zal ongeveer een jaar of vijfentwintig geleden zijn. Mijn 'nieuwe' auto die voor de deur staat heb ik ook alweer een jaar of vier. Gekocht voor vierhonderd euro met 365k op de teller. Elke dag als ik er in rij ben ik weer blij. Een krasje of deukje interesseert me niet en hij is zo ruim dat ik er met gemak al mijn nieuwe kringloopvondsten mee kan vervoeren.
Wat kapot gaat repareer ik zelf, totdat echt het definitief einde van de levensduur aangebroken is. In mijn hele werkzame leven ben ik gemiddeld om de vijf jaar veranderd van beroep, bezigheid. Ik heb altijd beleving veel belangrijker gevonden dan bezit en passie belangrijker dan euro’s op de bank. Als het één samen ging met het ander was dat mooi meegenomen, maar passie was en is het uitgangspunt.
Als ik alles in beschouwing neem, dan kan ik niet anders concluderen dan dat ik zonder het te beseffen al die jaren heel vernieuwend bezig ben geweest. Volledig circulair, eigen keuzes makend, jobhoppend, vast houdend aan mijn eigen principes, niemand uitsluitend dus inclusief, altijd bezig met iets nieuws en op de hoogte.
Veel van mijn vrienden en collega’s denken al na over afbouwen, over de route richting hun pensioen. Ik ben daar helemaal niet mee bezig. Ik wil elke dag iets nieuws beleven en heerlijk over nieuwe ideeën fantaseren. Elke dag is een nieuwe dag.
Dat Onetime een nieuwe website heeft vind ik prachtig, mooie site geworden ook! Lekker snel, goede kleurkeuzes, slimme indeling, overzichtelijk, nieuwe bloggers en een leuke foto van echte mensen op de homepage. Helemaal goed, helemaal nieuw. Als ze mij maar niet vragen om een nieuwe naam te bedenken voor mezelf.
geplaatst in 
