Speelhallen, gokhallen of gokhollen, hoe je ze ook wil noemen, ze zijn onderdeel van onze gokcultuur. Wat mij opvalt is dat, uitzonderingen daargelaten, het grootste deel van de bezoekers van automatencasino's man is. En dat verbaast me dan ook weer niet, aangezien ik me nou ook niet direct geroepen voel om een speelhal binnen te wandelen om even lekker te gokken. Maar het gevoel dat ik heb, is lastig te benoemen. Toch ga ik dat nu wel eens proberen, want waarom spelen er meer mannen in een gokhal? En waarom loop ik ze meestal voorbij?
Als ik aan een casino denk, dan denk ik aan glitter, glamour, een avondje uit. Als ik aan een speelhal denk, dan… tja wat dan? Ik denk er eigenlijk niet zoveel aan. Is dat vreemd? Misschien niet. Want van de speelhalbezoekers is zo'n driekwart man. Soms zelfs meer. Dus ik ben niet de enige vrouw die een bezoekje liever overslaat.
Zijn alle speelhallen hetzelfde? Nee, zeker niet. In het mooie Eindhoven waar ik woon, zitten meerdere speelhallen. Waar ik, om eerlijk te zijn, nog nooit één stap binnen heb gezet. Ik kom hier wel in het Holland Casino, geen bijzondere plek maar wel geschikt voor een leuke avond uit. In het Jack's ben ik tot op heden nog niet geweest, eigenlijk schaam ik me daar wel voor. Want hoewel Jack's een automatencasino is, ben ik tot nu toe onder de indruk van hoe weinig je dit voelt als je een vestiging binnenstapt. Dat merk je ook meteen aan het type bezoekers: hier komen ook mensen voor een avondje uit, en zijn er meer vrouwen te vinden dan in andere speelhallen.
Dan hebben we nog 3 Fair Play vestigingen in de lichtstad. Waar ik dus nog nooit ben geweest, al ben ik er vaak genoeg langs gelopen. Het trekt me gewoon niet. En daar zit dus het heikele punt: waarom niet? Ook in andere steden, waar andere speelhallen zitten, stap ik ze niet binnen. Sinds ik voor Onetime schrijf loop ik, weliswaar in het buitenland, overal binnen wat op een casino lijkt. Als het dan een automatenhal blijkt te zijn, vaker wel dan niet, ben ik enigszins teleurgesteld maar zet ik wel door, want hé, ik mag van mezelf niet meteen een vooroordeel hebben. Maar ook hier blijkt dat er, als er al gasten zijn, dit veelal mannen zijn.
De Great One vroeg het me toen we weer eens een dag op pad waren: kom je vaak in automatencasino's? Het eerlijke antwoord was nee, ik ben tenslotte in enkele Jack's vestigingen geweest, en samen met de mannen in het WIN in Nederweert, plus de enkele speelhallen die ik in het buitenland heb gezien. Maar verder, nee, niet.
Ik heb 4 jaar in Amsterdam gestudeerd. Daar liep ik vaak naar het Centraal Station of de metro op de Nieuwmarkt, vanaf het universiteitsgebouw aan de Oudemanhuispoort, om de hoek van Hotel De L'Europe, of andersom. Ik liep over de Wallen, over het Rokin en de Damrak of via de Nieuwendijk. Allemaal plekken waar (lokale) speelhallen zitten. En ik ben er nog nooit één binnengelopen. De Great One vraagt waarom niet.
Over dat antwoord moet ik nadenken. Destijds, we hebben het over 8 tot 12 jaar geleden zo'n beetje, was ik echt pas een paar keer in een casino geweest. Gokken, casino's, speelhallen, ze stonden niet hoog op mijn lijstje van ‘uitgaansmogelijkheden'. Natuurlijk, ik kende De Carrousel van alle keren dat ik er voorbij liep. Maar ik stapte dus nooit naar binnen. Als ik tijd over had, liep ik liever een straatje verder langs de winkeltjes. Maar ik heb nooit geweten dat daar ook speelhallen zaten, zoals Macau en Lucky Flipper (voorheen Gambling House). Die ben ik dus altijd straal voorbij gelopen.
Ik heb dus nog steeds geen antwoord gegeven op de vraag waarom niet. Nou ja, deels wel natuurlijk: ik wist niet dat ze er zaten en het is me, op de Carrousel na, ook nooit opgevallen dat ze er zaten. Dat terwijl ik er wekelijks wel minimaal een keer langs liep. Het lag misschien deels aan mij: ik keek eerder naar kleding, sieraden, make-up en boeken/tijdschriften om geld aan uit te geven. Ik wist denk ik, als ik nu terugkijk, niet eens van het bestaan van de speelhallen af.
Maar, de speelhallen deden verder weinig moeite om me binnen te halen. Geen idee of het beleid is dat er geen reclame voor de deur gemaakt mag worden, al denk ik, als ik de Carrousel zie, van niet. Maar dus, ik miste reclame. Ik miste de oproep, aan mij, een 25-jarige blonde studente uit de provincie, om deze Amsterdamse pareltjes te bezoeken. Ook vraag ik me af, als ik ze miste, hoeveel toeristen klakkeloos voorbij zouden lopen….
Voor mij is het duidelijk, de reden waarom ik een speelhal niet binnen stapte was tweeledig: ik wist niet van het bestaan af en ze deden ook weinig moeite mij kennis te laten maken.
Nou, inmiddels schrijf ik dus al weer een tijdje voor Onetime. En ik heb inmiddels wel wat meer casino's bezocht dan enkel het HC in mijn woonplaats. Al ben ik hier in Eindhoven nog niet één automatencasino binnengelopen. Daar moet ik toch maar eens verandering in gaan brengen. Al was het alleen al om de sfeer te proeven.
Buiten mijn woonplaats ben ik wel nieuwsgieriger geworden, als ik een casino of speelhal zie, vooral in het buitenland, dan wil ik toch vaak wel even binnenlopen. Plus, ik vind het leuk om met de mannen van Onetime een casinotour te doen, waarbij we verschillende casino's en speelhallen bezoeken. De teller staat dit jaar op 2, maar als het aan mij ligt doen we er nog wel meer. We komen daarbij in uithoeken van Nederland waar ik nog nooit ben geweest, laat staan een casino zou bezoeken…
Daarbij vallen me twee dingen op: veel van die speelhallen vallen totaal niet op, als je niet weet dat ze er moeten zitten, zou je ze zo voorbij lopen. Ten tweede: op Jack's na zie je bij de meeste speelhallen veel meer mannen dan vrouwen. Wat ik zelf bijvoorbeeld tot voor kort ook niet wist, is dat speelhallen bijna allemaal gratis eten en drinken aanbieden. Dit vind ik een punt waar misschien best wat meer nadruk op mag liggen, alleen het gokken zelf kost je dus geld.
Nou, daar kan ik vrij kort over zijn: over het algemeen voel ik me niet helemaal op mijn gemak. Tot dusver ben ik nog nooit alleen een speelhal binnen gelopen, ik was altijd met iemand anders. En dat maakt voor mij het verschil. Ik heb het gevoel dat ik bekeken word, als iemand die daar niet hoort.
Misschien is dat ook wel omdat het voor mij zo voelt. In sommige speelhallen was ik op dat moment de enige vrouw. En hoewel een deel van het personeel vrouwelijk is, nodigt dat nou niet echt uit om lekker te gaan spelen.
Ook zie ik in de gemiddelde speelhal weinig automaten waar ik als vrouw gelukkig van word. Als er al vrouwen spelen, dan is het vaak bij de roulette. Nu kan het aan mij liggen, maar dat is niet zo mijn spel. Wat ik wel graag doe, is spelen op speelautomaten, maar dan wel op videoslots.
En die zie je dan weer relatief weinig in een speelhal. Waar je in het Holland Casino dood gegooid wordt met dit type automaat, overheersen de meer traditionele automaten een speelhal over het algemeen. Dus kasten als Batman en de multiplayer kasten, waar blijkbaar weinig vrouwen op spelen.
Naast dat vrouwen sowieso al ver in de minderheid zijn in een speelhal, hebben ze ook andere interesses dan mannen. Vrouwen blijken namelijk liever op een kast te spelen waar je met een lage inzet kunt spelen. Persoonlijk word ik dan ook nog vrolijk van een kast met een verhaal, of in ieder geval met verschillende bonusspelen bijvoorbeeld. En als ik om mij heen kijk, lijkt dat op te gaan voor meer vrouwen.
Het zou makkelijk zijn om te zeggen: minder mannen. Dat gaat geen enkele uitbater doen, die mannen zorgen voor inkomsten. En op zich heb ik natuurlijk geen problemen met mannen, sterker nog, ik werk vaak liever met mannen dan met vrouwen. Dat is voer voor een andere discussie, maar ik heb in de IT gewerkt en laat ik het zo zeggen: dat is best een mannenwereld.
Alleen, in zo'n speelhal wordt het voor mij toch een beetje een ander verhaal. Je hebt er vast genoeg normale mannen. Als ze samen komen spelen, voor de gezelligheid, vind ik het al minder bedreigend. Ook de mannen die op een normale manier een praatje of geintje maken, daar heb ik geen problemen mee. Maar ik voel me op zijn zachtst gezegd opgelaten van de loners, de eenzame, stille types.
De types die op lijken te gaan in het spel, in zichzelf praten, soms zelfs een beetje het padje kwijt lijken te zijn. Het lijkt er voor mij op dat ze op elk moment in woede uit kunnen barsten omdat de ‘kast ze niets geeft'. Verstandelijk weet ik dat ik ze misschien eerder zielig moet vinden dan eng, maar tja, dat gevoel he?!
Als de sfeer dus gemoedelijker, gezelliger zou zijn in sommige hallen, zou het al heel anders zijn. Maar ja, hoe doe je dat? Misschien eens kijken naar de inrichting: de speelhallen waar ik me beter thuis voelde, waren ruimer, lichter en moderner opgezet. Vriendelijk en aanwezig personeel doen ook al heel veel.
Een eerste blik naar binnen in een winkel, bepaalt 9 van de 10 keer of ik een winkel binnenloop. En dat is niet anders bij een speelhal. Nodig me uit, haal me over, verleid me. Echt, wij vrouwen zijn daar gevoelig voor. Organiseer events waar vooral vrouwen op af komen, denk aan een bingo of een avond met een (al dan niet zo'n goede) volkszanger. Doe eens gek, organiseer een ladies night met hapjes en een prosecco (als de gemeente dat toelaat). Laat ons bijzonder voelen, dan komen we wel! Het lukt Jack's en HC tenslotte ook…