Begin 2001 heb ik samen met destijds mijn vriendin (en inmiddels mrs. Meijer) 3 maanden in het Stardust Resort en Casino gewoond. We sliepen in The Back (oude originele hotelkamers) voor $25 per nacht. Voor deze prijs moesten we wel elke dag 6 uur pokeren in de relatief kleine pokerroom van dit legendarische casino. Ik neem jullie mee in ons verhaal waarom we hier beland zijn.
Het Stardust opende op mijn verjaardag in 1958 op de Strip in Las Vegas. In totaal had dit complex ruim 1500 kamers en voor die tijd was dat extreem veel. Met 32 verdiepingen kan je stellen dat het beeldbepalend was op de Las Vegas Boulevard.
Het hotel had veel invloeden vanuit de georganiseerde misdaad en werd ook wel het maffiahotel genoemd. Dit iconische gebouw is helaas gesloten in 2006. Op de grond van nu het prachtige Resorts World Las Vegas complex.
In 2000 zijn we gaan reizen met een wereldticket van de luchtvaartmaatschappij Quantas. Via Thailand, Australië en Nieuw-Zeeland kwamen we aan in Los Angeles. Na al die tempels en fascinerende natuur moest het hoogtepunt van onze reis nog komen, een besefmoment hoor!
We hadden alle tijd van de wereld. In Australië hadden we al poker gespeeld en dat beviel ons bijzonder goed. Na een paar dagen in LA te hebben vertoefd vlogen we voor weinig geld naar de gokhoofdstad van de wereld: Las Vegas. We waren al bekend in deze stad aangezien we daar al een paar keer geweest waren.
We hadden vanuit Nieuw-Zeeland voor de eerste keer van ons leven via het internet (eind 2000) een hotel geboekt. Dit was het hotel wat ik altijd verkeerd blijf uitspreken. Excabilur ;-)
Zo hadden we een mooie tijdelijke uitvalbasis en vanuit daar zouden we een studio gaan zoeken. Achter de Stardust lagen de ‘Budget Suites' – een bekend appartement complex – en daar belanden we voor zo'n $199 per week. In het boek ‘Versla het onlince casino‘ staan een aantal smeuïge verhalen die mijn vriend Peter in deze suites beleefde tijdens zijn verblijf.
Waar we ons behoorlijk in vergist hadden was het feit dat als we gezond wilden eten het onbetaalbaar was om hier zelf te koken. Een buffet was zoveel goedkoper en makkelijker, dus dat gingen we dan ook maar doen bij inderdaad de Stardust. En zo rolde al snel het kwartje dat we in dit hotel goedkoop konden verblijven. We kregen voor die 25$ per nacht ook een gratis wekelijks pokertoernooi én eetvouchers. Win-win-win dus!
Wat een bijzonder gaaf hotel was The Stardust. Het casino had karakter maar was wel al in zijn laatste levensfase. Bij een harde regenbui regende het binnen ook op verschillende plekken in dit oude casino. Ook het personeel was meegegroeid met de ouderdom van deze heilige gokplek.
We verbleven zo'n 22 uur per dag in het Stardust complex. We hadden alles tot onze beschikking, ons leven bestond uit pokeren, gokken, slapen en eten! En vooral dat eten heeft een enorme indruk op ons gemaakt. Omdat we een casinokorting hadden en zo veel poker speelden kregen we ook het eten gratis.
Dat betekende dus elke ochtend een knap ontbijtbuffet met een spiegelei ‘sunny side up'. Maar we verheugden ons vooral elke avond weer op de mooiste maaltijd in het zwaar verouderde restaurant.
We mochten per dag $10 per persoon opmaken en ze hadden een geweldige dagpromotie. Steak & Lobster met een salade voor maar $9.95! We namen het ervan, elke avond weer opnieuw!
Een geweldig stuk vlees, kreeft en een Caesar salade met heerlijke dressing. Dit zijn van dit smaaksensaties die je nooit meer vergeet. Uiteraard had dit te maken dat we in de geweldigste stad zaten en woonden in dit klassieke hotel. We voelden ons als pokergoden die elke dag zo'n 150$ wonnen aan de pokertafels met limit Texas Hold'em.
We kregen contact met de croupiers, bewoners uit Las Vegas en hadden niet meer het vakantiegevoel. We leefden echt in deze stad, of eigenlijk in dit epische resort. Tijdens het schrijven komen de herinneringen aan deze geweldige periode in onze levens weer terug.
Vorig jaar zijn we met 40 Onetimers naar onze pretstad gegaan. Ook Las Vegas is meegegroeid en voor $10 krijg je net een hotdog van Nathan's. De stad is onbetaalbaar geworden en zelfs de resort fee is duurder geworden dan de totale hotelprijs van toen!
Dit was nog de tijd dat je gokkasten moest vullen met Quarters ($0.25). Vieze handen van het vullen en de uitbetaalde kwartjes weer in je ‘coin cup' doen.
Het enige wat eigenlijk gebleven is dat je nog wegkomt met $1 fooi als je een drankje krijgt van een van de serveersters.
Wat hebben we in 2001 fantastische avonturen beleefd aan de pokertafels en in het casino. Drie maanden van onze levens voelde als een jaar, één van onze mooiste jaren tot dan toe.
geplaatst in 
