Ja, daar sta je dan in Ariusd, zonder inkomen. Angela studeerde af in de rechten, maar verdiende nog niet. Eind 1999 dan maar alleen naar Nederland om te zien of ik iets kon verdienen. Angela werkte verder aan haar eindscriptie in Ariusd. Ik logeerde bij m’n moeder in Den Haag en vond een baantje als taxichauffeur… Jaja, écht waar.
Door dubbele diensten te draaien verdiende ik aardig, en kon ik Angela wekelijks geld overmaken. Met een paar duizend zouden we dan in ieder geval een jaar vooruit kunnen. Echter, de lieve schat besloot om ons huis en de percelen flink op te laten knappen, verven enz. Met als gevolg dat we in de winter van 1999 alsnog blut waren. Maar toen kwam SELO!
‘Op een dag laadde ik een passagier in bij het congrescentrum, die moest naar Schiphol. We hadden een aardige conversatie, en de man vroeg: “Maar u bent toch niet écht taxichauffeur?” Ik vertelde van m’n avonturen en ondernemingen in Roemenië.
“Wij zoeken al járen een vertegenwoordiger voor Roemenië!” Hij gaf z’n kaartje en vroeg me om de komende dagen naar Oldenzaal te komen om met hem en directie te spreken. Zo gezegd zo gedaan, ik kon weer naar Roemenië, naar m’n lief.
Als vertegenwoordiger in slachtlijnen en productielijnen voor de voedingsindustrie! Salaris, computer, telefoon en een vrije hand. Jansen was weer op weg!’
Uit: Vlees of geen vlees
Ariușd is het dorp met de langste geschiedenis, maar de eerste schriftelijke verklaring dateert uit het jaar 1468. Het is gelegen op de rechteroever van de Olt, in het meest zuidelijke deel van de provincie Covasna, in een kleine vallei die wordt doorkruist door de Ariușd stroom.
Het dorp behoort tot de gemeente Vâlcele, samen met Araci, Hetea en de naamgenoot van de gemeente, op een afstand van ongeveer 25 km van de stad Braşov. Je kunt hier alleen met de auto (of fiets) komen, want er zijn geen bussen die je rechtstreeks naar het dorp brengen. Tijdens het communisme waren er twee auto's: één in de ochtend, die mensen naar hun werk bracht en een andere in de middag, die hen terugbracht.
Uiteindelijk kun je de bus Braşov – Vâlcele nemen en uitstappen in Araci, en dan ongeveer 2 km lopen over een onverharde weg, met Olt aan de ene kant en de beboste heuvels aan de andere kant. Zo beklommen we een met dennenbomen begroeide heuvel, ongeveer een half uur lang, zonder tekens of markeringen te zien, hoewel het normaal zou zijn dat ze zouden bestaan.
Maar we realiseerden ons vrij snel dat we waren aangekomen, omdat we als oriëntatiepunt de “deep pits” hadden, die, hoewel ze momenteel met gras begroeid zijn, gemakkelijk te herkennen zijn. Hier en op andere plaatsen op het grondgebied van het dorp werden keramische fragmenten ontdekt die waren versierd met snaarafdrukken en een houweel met tegenovergestelde armen die behoren tot de Schneckenberg-cultuur.
De Eneolithische woningen die in Ariușd zijn ontdekt, waren vierhoekig, NW georiënteerd, gebouwd op het grondoppervlak. Het Ariușd-aardewerk behoort tot de inventaris van de Cucuteni-Tripoli-cultuur en komt qua stijl het dichtst in de buurt van het Precucuteni- en Cucuteni-keramiek. Door het onderzoek van het Izvoare-resort hebben archeologen de beslissende rol vastgesteld die het tweekleurige aardewerk uit Ariușd had bij het ontstaan van met trichroom beschilderd keramiek.
Behalve aardewerk wordt het aardewerk uit Ariușd vertegenwoordigd door lepels, door antropomorfe beeldjes, door dierenbeeldjes met het uiterlijk van een rund, maar ook door verschillende huishoudelijke of decoratieve voorwerpen.
In 1980 werden ook sporen van een prehistorische nederzetting uit de eerste ijzertijd geïdentificeerd. Bij deze gelegenheid werd ook een verbrandingsgraf gevonden in de put, Dacian, uit de Romeinse tijd, daterend uit de eeuw. II-III AD Fragmenten van hightech vaten, waarschijnlijk uit de Romeinse tijd, een gepolijste, geperforeerde stenen bijl, waarschijnlijk neolithisch, een patroon voor het gieten van naalden, evenals keramische fragmenten uit de bronstijd werden ook ontdekt.
In de buurt van het dorp, op een niet nader gespecificeerde plaats werd een Romeinse baksteen met het LEG XIII G(emina)-stempel gevonden. Vasile Pârvan, in “Getica”, zegt dat de provincie Trei Scaune een van de mooiste en meest vruchtbare landen in Transsylvanië is. Het archeologische resort van Ariușd is door hem opgenomen in Dacia en in oude beschavingen uit de Carpatho-Donau-landen.
geplaatst in 
