Las Vegas met kinderen: een eerlijk verhaal

Verkoop een vakantie aan Las Vegas thuis (en aan de kinderen)!

Nu is de truc: hoe verkoop ik dit aan de rest van mijn gezin. Het maakt mijn vrouw geen zak uit, als de zon maar schijnt. Ze laat het over aan de kinderen, dus de volgende morgen pitch ik: Waar willen jullie heen? Spanje, Italië of Las Vegas? De oudste kiest voor Italië, de jongste voor Spanje. Mooi.

We gaan naar Las Vegas. Het is geen democratie hier! Ik boek de tickets in en we gaan gewoon naar flipping Las Vegas. Over 4 maanden pas. De suspense is killing me.

Alleen de voorpret is al die volle €388 pp waard. De oudste zoon (10 jaar oud) doet een spreekbeurt over Vegas een de jongste (8 jaar) heeft al een lijst gemaakt van winkels die hij per se wil zien.

De Coca Cola store op nummer 1! Ik heb een hoop hulp van de mensen op OneTime, maar ben zelf gelukkig ook al vaak genoeg in Vegas geweest om te weten wat wel en niet leuk is om te doen.

Ik lees veel artikelen op internet over tips in Las Vegas met kinderen. Alle Engelstalige blogs raden het ten strengste af: Las Vegas is niet voor kinderen en je bent een ontaarde ouder als je je kinderen meeneemt naar deze poel des verderf.

Enerzijds denk ik: RUK! Wat heb ik nu weer gedaan. Anderzijds denk ik: Wat zijn die pleurisamerikanen toch een stel pussies.

Esta aanvragen

We vragen onze ESTAs aan en godsallejezus wat een tyfusklus is dat. Wat een klantonvriendelijk ruksysteem. Zijn die Yankees helemaal besodemieterd?

Ik kom een stapel dollars storten in het shithole dat Vegas heet en het lijkt me niet dat die suffe sukkels met die pipo de clown van een president het zich kunnen veroorloven om zo godvergeten toeristonvriendelijk te zijn.

Maar goed, je vult die ESTAs maar in, anders kom je überhaupt geeneens in. Teringlijers.

Anyway, we vliegen op 1 mei om een uur of 11.00. Die morgen vertrekken we afgeladen met Fruitella en pepermunt richting Schiphol. We stappen rond 0815 de vertrekhal in, normaal gesproken heel dik op tijd.

Er staat een hele lange rij voor 1 bepaalde incheckbalie. Juistem, dat is mijn rij, ik hoef de borden niet eens te checken: trust me, dit is gewoon mijn rij.

Natuurlijk hebben we elektronisch ingecheckt, maar dat interesseert niemand ene hol. Ook voor je bagage drop off ga je gewoon in dezelfde rij. Handig joh, dat elektronisch inchecken.

Een paar plekken voor ons is 1 of ander dom wijf vergeten een ESTA aan te vragen en in plaats van het suffe mokkel te laten bloeden voor haar eigen fout, moet de hele rij bloeden voor haar fout.

3 baliemeisjes verlaten hun balie en gaan rustig helpen om alsnog een ESTA met spoed te regelen, terwijl de rest van de rij de tering kan krijgen.

Lang verhaal kort: We moeten rennen om onze boardingtijd te halen. Eten, plassen, boekje kopen kunnen we vergeten. Met dank aan de domme kut die niet weet wat een ESTA is.

Het vliegtuig in

Er is een hoop verbeterd sinds de laatste keer dat ik intercontinentaal vloog: Eigen schermpie en een oplaadpunt, vet relaxed. Beenruimte is nog steeds kut geregeld.

Maar goed, hier was ik op ingesteld. Ik heb keurige kinderen, de oudste hoeft helemaal niet naar de plee en de jongste 1 keer slechts. Toch GG op een vlucht van 11+ uur.

Natuurlijk is het eten niet te hachelen (natte bierviltjes met een wit maïzena-sausje), gelukkig komen de colaatjes in rap tempo door.

De stewardess is zo oud, die heeft volgens mij nog stage gelopen in een zeppelin. Jezus ik denk dat ze zeker 70 is.

Het mensie kan geen cola inschenken omdat ze zwaar bibbert en alles onder sproeit met wat ze inschenkt, dus geeft ze ons maar gewoon het hele blikje, merci.

Ze vergeet ook een paar keer dat we al gehad hebben, maar we zijn Hollanders, alles aanpakken wat je krijgt en er verder niet over lullen.

Op een bepaald moment hebben we (Ik zit met de kinderen in 1 rij, mijn vrouw zit aan de andere kant van het looppad.) 8 blikjes cola OVER. Mooi man, gratis cola. Dit is vakantie.

Houston

We landen in Houston. Ik heb nog wat Braziliaans monopoliegeld en wissel het is tegen een ouderwetse boevenkoers, maar goed, boeiend. Ik hoop nog een cola en een sap voor mijn vrouw en ondertussen app ik TheGreatOne, hoe het ook al weer zat met pinnen in de US.

ALTIJD voorgestelde wisselkoers weigeren en gewoon pinnen. Je koers is 10% beter. Mooi man. Ik ga pinnen en loop met een tas dollars rond. Ik krijg $500 in $20s. Awesome. Half de lol van Vegas is de stapel dollars in je broekzak.

Ik doe wat kleine aankopen, burgertje, ansichtkaarten, rolletje zuurtjes etc. en al snel heb ik een hele broekzak vol met kleinere biljetten. Lekker. Kinderachtig, het zal wel, maar ik vind het leuk.

Aankomen in Las Vegas met kinderen

We vliegen even later door naar Vegas. Het is pleurisweer, dus de anders, magistrale landing in Vegas kunnen we vergeten. Het komt met bakken naar beneden.

Eenmaal aan de grond gaat alles razend rap. Je pakt je koffer en je staat buiten. Ik bestel een Lyft (Ik had een coupon waarmee je de $5 korting krijgt op de eerste 10 ritjes.) en vertel de taxichauffeur waar ik heen wil en dat ie het niet moet wagen de tunnel te nemen en niet te longhaulen. Hij brengt ons keurig naar het motel. Niks aan de hand.

Ik check in en ga naar onze kamer. Tja het is een motel, wat moet je ervan zeggen? Het bed is schoon, dat is het belangrijkste. De vloer is zo goor dat niemand eigenlijk op blote voeten durft, maar goed, who cares.

We gaan rond 21.00 meteen tukken iedereen is naar de gedver, we zijn 22 uur onderweg geweest. De oudste ligt eerst nog uren TV te kijken, de jongste en mijn vrouw slapen zodra hun hoofd het kussen raakt.

Ik schrik wakker om 0200 en trek wat kleren aan en schrijf een briefje voor mijn vrouw: “Ik ben effe rondje lopen, bel maar als jullie wakker zijn.”

Er is niets veranderd

Ik loop achterlangs de MGM in en via de MGM door naar de Strip. Er is geen reet veranderd op dit stuk. De geur, het geluid, de dronken mongolen, alles en iedereen is er nog. Ik loop via de Strip naar een Walgreen’s, koop wat limonade en wat fruit en loop weer terug.

Daarna steek ik de straat over richting Hooters en loop ook daar even naar binnen. Ik ben er nog nooit geweest. Nu ik eenmaal binnen ben, weet ik dat ik niets heb gemist. Wat een achenebbisj. Tandeloze Mexicanen zitten hun welfare weg te hakken op de oude machines in dit casinootje wat bekend staat om de mooie dames. Die hebben echter collectief een ATV-dag denk ik.

Niettemin ram ik een paar $20s in de machines en win zowaar klein en heb het fruit en drankjes er weer uit. Op het moment dat ik terugloop krijg ik een SMSje: De jongens zijn wakker. Mooi, 3 minuten later ben ik ook weer terug op de kamer.

Iedereen wil graag een rondje lopen, maar dat is nu niet het beste idee met kinderen. Het is 0400 en er lopen op de Strip echt alleen maar gekkies rond op dit uur. We eten het fruit, we douchen allemaal en rond 0600 besluiten we lekker te gaan ontbijten.

Ontbijten Las Vegas met kinderen

We bestellen allemaal een large breakfast, met uitzondering van de oudste zoon, die wil een “Lumberjack breakfast”. Een ultra-large breakfast. Hij is 10, weegt 35 kilo en is zo mager dat je ermee kunt speerwerpen.

Needless to say: Hij vreet alles op en kijkt daarna bij de rest de pannenkoeken van het bord en duwt ook die nog in zijn luik. Ook needless to say: hij moet wel effe naar het toilet. Effe poepen.

Rond 0730 lopen we de Strip op en we trappen af in MGM, we nemen de brug naar NY-NY, lopen daar wat rond, steken weer terug en lopen via Paris, PH etc. door tot ongeveer Venetian, het is nu rond 0900.

De outlets gaan bijna open! Ik charter via Lyft een taxi en laat ons naar de Outlets North rijden. Alwaar een shoppingspree zich voordoet die je normaal alleen tijdens de 3 dwaze dagen in de Bijenkorf aantreft. We kopen 7 paar jeans, een leren jas, 5 shirts, 4 paar schoenen, een trui en nog veel meer zooi.

Ik regel weer een Lyft terug naar het motel. Halverwege krijg ik een mailtje dat mijn kamer in Excalibur klaar is. (Merci MyVegas). Ik vraag de taxichauffeur of hij bij het motel effe wacht terwijl ik wat kleren in een tas pleur en de tandenborstels mee gris van het plankje. Geen probleem, hij levert ons keurig af bij Excalibur.

Inchecken is smooth as fuck en even later staan we op onze kamer. Het is nog steeds pleurisweer en de jongste en mijn vrouw zijn flink moe. We luieren/slapen wat. Eten slaan we over, iedereen is naar de tandjes.

De volgende dag wordt het wel lekker weer en ik bestel een cabana. We gaan lekker de hele dag aan het zwembad hangen. Vooral de jongste kijkt erg uit naar dit deel van de vakantie. Als je je zwembroek niet aanhebt gehad dan ben je niet op vakantie geweest is zijn motto.

Pokeren in Sin City

‘s avonds, als iedereen slaapt, glip ik even naar beneden voor wat poker. Excalibur is een beetje een gore smethut, maar nog altijd 12 keer beter dan de mooiste HC. Ik laat me op de lijst zetten voor wat limit holdem. Mijn oude liefde. Ze spelen hier een 2-6 spread limit game. Vooruit dan maar.

Normaliter speel ik (veel) hoger, maar het is even niet anders. Ik speel een paar handjes en kan mijn aandacht er niet echt bijhouden. Verder helemaal naar de klote. Wil eigenlijk pleite gaan, tot een vrouw me indringend aankijkt en zegt: Hoi CashCow!

In mijn hoofd gaat het allemaal niet zo rap meer, maar verrek: hoe weet dat mens mijn naam? Het duurt heel even. HEILIGE HOEREN! Het is SubAqua. Ik wist niet eens dat die hier zou zijn! Leuk om die weer eens IRL te zien. We babbelen wat en ze regelt een players card voor me. Ze is hier kind aan huis en op first name basis met al het personeel in de pokerpit.

Pokertechnisch

Poker technisch lijkt het allemaal nergens op en ik verlies $100 ofzo. Deels mijn eigen schuld, deels hit ik geen pepernoot. Ik ga naar mijn nest, want het is 0400.

Hard werken in Vegas?

Hier krijg ik voor het eerst te maken met de “fuck you”-mentaliteit die ook onderdeel is van dit deel van de US. Het interesseert ze echt geen ene kloot dat je al 40 minuten staat te wachten op een fucking pizza en een bakkie chips.

Ze weten dat je over een paar dagen weer opgesodemieterd bent en doen dan ook echt 0 moeite om je te helpen. Grapjes maken met collega’s en tyfuslangzaam werken is veel belangrijker.

Deze gasten zijn ZO langzaam, als ze nog langzamer gaan werken, werken ze achteruit. Fuck me. Iedereen in de rij schijnt het normaal te vinden, want niemand vertrekt een spier.

Tip?

Nadat ik EINDELIJK mijn voer krijg zegt de knaap ipv “sorry” dat een tip wel erg gewaardeerd zou worden. Ik rol met mijn ogen en loop weg met mijn eten. Een fooitje? Ben je een beetje zacht in je bolletje? Mijn god wat een land. Leuk om heen te gaan, maar je zal hier wonen. De tering zeg…

Rond een uur of 1900 taaien we af en gaat iedereen slapen. Behalve de oudste, tering die gast is niet stuk te krijgen. Tough as nails. We doen een rondje Strip. Daarna nemen we vanaf Excalibur de monorail naar Mandalay Bay en lopen via de casino’s helemaal naar de Wynn en gaan in de Fashion Show Mall even een burger eten.

Vervolgens lopen we via die kant van de Strip door de casino’s weer terug. Het rondje duurde uiteindelijk 4 uur.

Flink eind en ik ben helemaal kapot. De oudste niet, die had eigenlijk nog wel effe naar downtown gewild. Dikke lul. Andere keer weer.

Uitchecken bij Excalibur

Het is vrijdag, we moeten uitchecken bij Excalibur en we verhuizen weer naar het motel voor het weekend. We huren een auto en gaan naar de Hooverdam. Leuk tripje wel.

Hooverdam an sich is niet megaspeciaal, maar als Amerikanen ergens goed in zijn, dan is het wel het groot en belangrijk maken van iets gewoons. Tuurlijk de Hooverdam is wel bijzonder, maar al die poespas er omheen maakt het een beetje tacky.

Na een tijdje gaat het je de strot uithangen. Dat patriottistische gedoe hoeft voor mij niet. Ik kom niet per se ter plekke klaar als ik ergens het volkslied hoor.

’s Avonds speel ik in The Venetian het Limit Omaha 8B event. Helaas wordt het niet wat ik ervan had gehoopt. Ook in events is de structuur naatje ruk.

Na een uur spelen is het een all-in fest met een gemiddelde M van 3 ofzo. Ik houd het toch nog 5 uur vol, maar ga eraf: A245 op een bord van: 4-4-7-9-K. Iemand speelt 49QQ en ik mag mijn spullen pakken. Mooi man. 11^e ofzo, geen pay out.

Kapot

De volgende dag gaan we weer op pad, dit keer naar Valley of Fire. WOW. Just WOW. Ik ben HELEMAAL kapot en kan niet meer op mijn poten staan.

Vermoed dat ik nooit zo moe ben geweest. Ik heb de afgelopen week alles bij elkaar een uur of 20 geslapen en ik heb eigenlijk minimaal 8 uur per nacht nodig.

Eenmaal in Valley of Fire ben ik weer een beetje bij. Ik ben ook in de Grand Canyon geweest, maar dat is me te groot. Je ziet die Canyon, maar als je het hebt gezien, dan heb je het gezien en wil je eigenlijk weer terug.

Er valt al met al niet zo veel te beleven. De rit er naartoe is wat mij betreft veel te lang. Het kost je een sowieso een hele dag met de auto. De Valley is maar een uurtje en 10 keer mooier.

Het decor verandert ook continue. Je kunt ook een wandelingetje maken en er is een bezoekerscentrum. Wat mij betreft een zwaar ondergewaardeerde attractie.

Het buffet in Bellagio

We hebben een topdag en gaan ’s avonds eten in de Bellagio bij het buffet. Vroeger HET buffet van Vegas. Vroeger. Mijn hemel wat een vergane glorie. Zelden zo’n rip off gezien. Hier in mijn woonplaats heb je het wokpaleis:

Die leggen voor de helft van het geld een beter buffetje neer dan het befaamde Bellagio. Wat salade betreft kun je kiezen tussen: ijsbergsla en niet-ijsbergsla. Wat vlees betreft: Een stukje draadjesvlees, een stukje uitgedroogde kalkoen of een bal gehakt.

Slecht

Wat de moederneuk is hier gebeurd? Ik ken serieus La Place’s met meer keuze en beter voer. Niet alleen is het aanbod lachwekkend klein, maar ook de kwaliteit is niet om over naar huis te faxen. Alles is inspiratieloos in een bak geflikkerd. Kruiden en smaak zijn helemaal overgeslagen. Een vliegtuigmaaltijd van Delta Airlines (De meest paupermaatschappij van de US) heeft meer body en punch.

Puur en alleen daarvoor download ik de Yelp-app. Om ze een heel dikke onvoldoende te kunnen geven. Ook hier weer het schooierige gebedel om een tip. Een tip? Voor wat?

Ik moet mijn drinken zelf uit een postmix pakken en borden ophalen doen jullie ook al niet. Jullie zouden mij moeten betalen ipv andersom. De kolere kun je krijgen. Geen duppie fooi!

We gaan tukken. De volgende dag hebben we de auto nog en gaan we even naar Red Rock Casino. Niet de omweg waard wat mij betreft. Op de terugweg gaan we even lekker een uurtje bowlen bij de Gold Coast. 60 lanes bowlingplezier.

Het is inmiddels ZO choleraheet geworden in Vegas. Het is 42 graden en ik ben veel te wit voor deze shit. Ik smelt, ik ben chagrijnig en nog steeds tyfusmoe.

Spelen in de arcade: Gameworks

We zijn bijna terug en gaan nog even naar Town Square. Wat is dat leuk geworden! Echt een aanrader. De jongste mag even rondspringen in een fontein.

Ik douw ondertussen de zoveelste crushed ice smoothie achter mijn kiezen. Maatje pedaalemmer. Fucking HEERLIJK. Ook halen we wat Wetzel Pretzel.

Daarna gaan we even naar de arcade, ik koop een tijdkaartje voor een uurtje, waar de jongens goed gebruik van maken. Wat een leuke arcadehal: Gameworks. Remember the name!

Ik krijg ondertussen weer een mailtje: Mijn kamer in Mandalay Bay (Courtesy of MyVegas rewards) is klaar. We brengen de zooi naar Mandalay Bay en brengen de auto meteen terug. Wat een schitterende kamer! Dit is leven. Tering wat een mooie, grote en luxe kamer. Zelden zoiets luxe gehad. Erg tof. We kijken een stukje uit op Luxor.

We gaan lekker slapen en de volgende ochtend meteen naar de pool. Ik mis de pool. Op het moment dat ik wakker word is iedereen eigenlijk alweer terug. Ik heb voor het eerst een nachtje lekker geslapen. EINDELIJK word ik weer een beetje mens.

Rondje Strip

Het zakgeld brand in de zakken van de jongens en dus doen we nog maar weer eens een rondje Strip. We reupen de Coca Cola Store, de M&M winkel en alle casino’s waar we onderweg langskomen. Overal kopen we souvenirs! We eten wat McDonalds en gaan weer lekker slapen.

De volgende dag gaan we lekker zwemmen, het is nog steeds 40+ graden. Ik heb voor mijn vrouw een massage geregeld in de Spa van Mandalay Bay. We geven mijn vrouw even wat “me time”. Ik ben niet de gezelligste gast geweest de afgelopen week, door het continue slaapgebrek, dus dat heeft ze wel verdiend.

Ik neem de kinderen een paar uurtjes mee de Strip op en we duwen onszelf vol met Pizzahut breadsticks, we dumpen $50 in de arcade in Excalibur en drinken megagrote Orange Julius.

Vegas is super heet

Aangezien het nog steeds bokheet is zoeken we voor de middag een indoor-activiteit. We gaan naar een indoor-trampolinecentrum. We zijn de enigen. De jongens jumpen zich het leplazarus en hebben een toptijd!

Daarna bezoeken we een Walmart, puur for the sake of it. We kopen cola en een grote sporttas, want alle hier gekochte zooi kan nooit in de koffers die we meehadden.

Walmart is een teringzooi en niet bepaald goedkoop, qua uitstraling is het een Action in een filiaal van de Aldi. Qua prijs een Hudson Bay/Bijenkorf. Snel wegwezen hier.

Dus niet. Want de kassa-gestapo van de Walmart heeft net weer een blik totaal uitgebluste idioten opengetrokken. Afrekenen duurt ruim een uur! Ik vervloek ondertussen alles en iedereen tot de derde familiegraad.

Hoe harder ik sta te balen, hoe langzamer het personeel gaat werken. Ik voel me onderdeel van een slechte candid camera prank. Zo langzaam werken KAN niet eens!

Als dit volk in Europa een baan moet vinden zijn ze fucking kansloos. Zelf in Frankrijk pikken ze deze “attitude de merde” niet (courtesy of Ronald Goedemondt).

Geen wonder dat de salarissen voor dit soort klotebaantjes zo laag is, je hoeft er echt helemaal niks voor te kunnen. Het salaris wat ze verdienen is nog te hoog. Dit is een “begeleid wonen en werken”-project. Tering. Ik word gek.

BOODSCHAPPEN DOEN

We taaien af en doen onze overige boodschappen ergens anders: Bij La Bonita. Wat een wereldtent is dit. Het is een supermarkt voor Hispanics. We zijn de enige blanken hier en dat laat men voelen ook.

We worden nagestaard als een stel ijsberen in de woestijn. Je wordt doof van de mariachi-muziek die door de speakers tettert, maar alles is hier een miljoen keer beter, goedkoper, lekkerder dan in 1 van de andere supermarkten die we tot nu toe hebben gehad. Awesome!

We kopen heerlijke broodjes, koeken en andere snacks voor maar $0.60, een kilo aardbeien zo groot als appels en nog veel meer lekkers wat we niet herkennen, maar alles is even lekker! Top deze tent!

We gaan weer terug en gaan lekker slapen.

Uitchecken

We moeten uitchecken bij Mandalay Bay en voor onze laatste nacht heb ik een suite in Luxor geboekt voor maar $60. Deze hut is zo achterlijk, belachelijk groot. Niet te kort. We doen wat laatste moment shopping en zwemmen wat. ’s Avonds eten we meer breadsticks, I love this shit!

We bezoeken nog wat casino’s die we nog niet hebben gezien, we gaan even bij Tropicana kijken, waar we met een kwartier weer klaar zijn. Nog niet iedereen is met het monorailtje geweest van Luxor naar Mandalay Bay, dus pikken we die ook nog effe mee.

We eten nog wat en ’s avonds zou ik nog even gaan gokken was het plan. Ik ga even op bed liggen en val eigenlijk direct in slaap en word pas de volgende morgen wakker. Mijn oudste zoon ook trouwens. De jongste komt net op stoom en is met zijn moeder nog een rondje Strip gaan doen ’s avonds.

Weer terug naar Nederland

De volgende morgen checken we uit en halen de rommel op bij het eerste motel. We checken daar uit en verhuizen naar het motel ernaast, waar ik nog een kamer heb geboekt tot we naar het vliegveld moeten om naar huis te gaan.

Altijd lekker om nog even te douchen en op bed te liggen tot je weg moet. We lopen nog wat over de Strip, eten nog wat McDonalds en taaien weer af, het is veel te heet.

Om 1900 worden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht, daar dumpen we de laatste dollars en eten nog effe snel wat. We vliegen terug met Swiss Air. Wat fijn, eindelijk weer een beetje Europese fatsoensnormen en kwaliteitsstandaarden. En een grappig taaltje. Dat ook. We hebben een nachtvlucht en worden onderweg prima verzorgd door de overload aan stewardessen.

We slapen wat en in Zurich gaat alles supersmooth. Rond 22.00 landen we in Amsterdam. Het is koud kloteweer. Uiteraard. Maar we zijn weer thuis. Ook wel weer fijn.

Conclusie: Las Vegas met kinderen

Onze conclusie is dat alle amerikanen leip tot de 12^e macht zijn. We zijn niet meer verbaasd dat een halfje als Trump daar president kan worden. Elk volk krijgt de leider die het verdient! En Amerikanen zijn allemaal bat shit crazy en ze zoeken het verder maar uit met hun kutland. Leuk om te bezoeken, maar ik moet er niet aan denken om er te wonen. Wat een rukland.

Ik ga misschien in november weer!

Geschreven door: CashCow