Column: Jumbo, Appie, Lijdel of toch Denaldi?

Bij ons Dirk of de Plus? Die hebben wij helaas niet in mijn omgeving.

Zelf kom ik het liefst bij de Aldi. Daar hebben ze niet een heel uitgebreid assortiment, maar wel vast personeel. Dat schept na verloop van tijd toch een band. Het zijn vaak ook nog ouderen ook, althans bij mijn Aldi, die babbelen wat makkelijker en herkennen de mensen ook. Tevens is het publiek vaak ook wat ouder, zodat je weinig volle karren voor je hebt in de rij. Als het al volle karren zijn, zitten die vaak vol met één bepaald product, waarbij de dozen wijn favoriet zijn. Nadeel van al die oudjes is wel dat het tempo wat lager ligt. Afrekenen kan zo maar een paar minuten duren.

Aan de andere kant is het schouwspel van die trillende vingers die koortsachtig in het tot op de draad versleten portemonneetje op zoek zijn naar dat ene muntje van 10 eurocent ook wel weer aandoenlijk. Of die mensen die eerst naarstig staan te tetrissen om alle verzamelde boodschappen in de te krappe fietstas te kunnen proppen en pas als ze daar mee klaar zijn op zoek gaan naar hun geld of pasje. Die blijken dan uiteraard onder in de fietstas te liggen. Ik geniet daar van, maar vrees tevens de dag dat ik diegene ben waar de rij op staat te wachten.

Food & non food

Bij de Lidl is de keuze veel ruimer. Die willen meedoen met de big boys. Een groot assortiment en ook een best ruime keuze in non food. Nadeel van deze winkel is dat er dus wel heel veel volle karren richting kassa geduwd worden. De prijzen van de producten zijn ook niet meer zo spectaculair laag zoals in het begin toen de Lidl de Nederlandse markt wilde gaan veroveren. Zelf kom ik er eigenlijk alleen voor het bier. Kordaat drinkt makkelijk weg en heeft een hele goed prijs kwaliteitsverhouding.

Pin kassa

En ja, als je er dan toch bent neem je ook wel een volle kar aan andere zaken mee. Spannend is het wel bij de kassa bingo. Staan er lange rijen dan kun je je strategisch opstellen in een gangpad in de hoop dat juist dan “Kassa 2 gaat zo voor u open. Let op dit is een pin kassa” omgeroepen wordt en jij, na een kort sprintje dat er uit ziet als “toevallig liep ik net langs”, als eerste je karretje kan legen op de onvermijdelijke lopende band. Als het laatste artikel op de band ligt, plaats je triomfantelijk het beurtstokje op de band en kijkt met een verontschuldigende blik even opzij naar degene achter jou. Tweede worden is nooit leuk, dat weet iedereen.

Vakken vullende pubers

De Appie en de Jumbo zijn vergelijkbare formules. Veel keuze, veel luxe producten en veel, heel veel zestien jarigen. Die werken er over het algemeen niet om jou een fijne shop ervaring te bieden, maar meer voor het geld en de pauzes. En om onderling over het leven te kletsen tijdens het vakken vullen. Dat is dan wel weer leuk om naar te luisteren terwijl je zogenaamd niet kunt beslissen welk potje zongedroogde tomaten je in je mandje gaat werpen. Verder loop ik dergelijke winkels niet uit met een glimlach op mijn gezicht. Meer met een blik van opluchting dat mijn zorgvuldig ingepakte big shopper niet veranderd is in een chaotische zak random gestapelde producten waarbij ik net heb kunnen voorkomen dat het verse brood onderin terecht is gekomen na een controle bij de zelfscan kassa.

Toch, ondanks dat ze vergelijkbaar zijn, kom ik liever bij de Appie. Op de één of andere manier heb ik bij de Jumbo altijd het idee dat ik boodschappen aan het doen ben bij een leuk geprobeerde maar niet helemaal geslaagde imitatie van de grote concurrent. Misschien is het ook wel omdat wij thuis nog geen nickname hebben kunnen bedenken voor de Jumbo. Daardoor mist die winkel dan toch wat eigens. Heeft iemand van jullie wel een bijnaam voor de Jumbo?