Laat ik beginnen met iedereen die de energie kan opbrengen om weer een schrijfsel van ondergetekende te lezen de beste wensen te wensen. Die hebben jullie wel verdiend. Het moet best een opgave zijn. In gedachten hoor ik jullie al zuchten elke woensdag. Weer die Procent. Wat nu weer? Ik leef met jullie mee. Ook ik zucht elke week en denk bij mezelf “wat nu weer”?
Het zou een stuk makkelijker zijn misschien als ik zo’n emmer met een lijstje heb. Net zoals die goser die hier ook op Onetime wel vaker stukjes schrijft. Staat hij weer in één of ander jasje uit de feestwinkel te verkondigen dat hij nummer 14 ook afgestreept heeft. Dan ben ik natuurlijk meteen benieuwd wat hij dan op nummer 13 heeft staan. Of zou hij dat nummer overslaan? Zijn mensen die graag een gokje wagen eigenlijk bijgelovig denk ik dan gelijk.
Hoe werkt dat dan precies met zo’n emmertje? Wanneer maak je je lijstje? Op welke leeftijd is het verantwoord om daar mee te beginnen? Zat die goser waar ik het eerder over had lang geleden op een mooie dag in het voorjaar in de zandbak lekker te scheppen toen hij ineens een ingeving kreeg? “Ik kan wel nutteloos zand in mijn emmertje blijven scheppen, maar ik kan er ook een lijstje in doen. Daar heb ik de rest van mijn leven plezier van”. Hij deed er nog wat dromen bij, dekseltje er op en klaar. Ze hebben dat vrolijke manneke met zijn fel gekleurde jasje daarna nooit meer in de zandbak gezien.
De volgende vraag die bij me opkomt, is wat er dan op het lijstje mag staan. Zijn dat alleen grootse en meeslepende live changing events? Of mag dat ook klein zijn? Moet je per sé naar Las Vegas, of mag het ook gewoon zijn dat je ooit nog eens een taart van de Hema bij iemand in zijn/haar gezicht wil duwen? Wees gerust, het is maar een idee. Ik heb er nog geen naam bij in gedachten. Moet het lijstje dan vol staan met bijna onhaalbare zaken? Of mag het een mix zijn van van alles wat? U merkt wel, ik heb er niet zo veel verstand van. Ik was dat manneke dat stilletjes in een hoekje van de zandbak stug door bleef scheppen, terwijl de rest al druk was met lijstjes maken en afstrepen.
En als je dan op de helft bent? Is je emmertje dan half vol of half leeg? Ben je dan blij dat je de helft al gedaan en afgevinkt hebt? Of ben je dan blij dat je nog een halve emmer door moet? Ik kan er niks aan doen, ik denk in beelden. Zie ik weer die vrolijke goser voor me in zijn fel gekleurde jasje. Nu met zijn armen wijd. “Jaaaaa lieve mensen, mijn emmertje is half leeg”. Of zal hij stiekem zorgen dat het altijd half vol is? Als het te snel leeg lijkt te gaan er gauw nog een paar puntjes aan toevoegen?
Zelf zit ik momenteel midden in de bloei van mijn aftakeling. Is het dan nog verantwoord om aan zo’n emmertje te beginnen? Krijg ik een volle emmer nog leeg in de komende jaren of moet ik gewoon accepteren dat half vol ook prima is? De uitverkoop begint traditioneel in januari. Eens kijken of ik voor weinig een kek jasje op de kop kan tikken. Dat zou in ieder geval een goed begin zijn. Verder kreeg ik spontaan het briljante idee om mijn lijstje niet met een pen of vilstift te maken, maar met potlood. Wat ik niet afgestreept krijg, kan ik dan altijd nog uitgummen zodat ook ik tevreden kan eindigen met een leeg lijstje.
Een mooi 2024 voor iedereen!
geplaatst in 
