Ik ging alleen naar het casino en dit vond ik ervan!

Even terug in de tijd

Toen ik voor Onetime begon te schrijven, inmiddels al weer een jaar of 2 geleden, was ik misschien 10 keer in mijn hele leven in een casino geweest. Ik was nog nooit ergens anders dan in het Holland Casino geweest en vond er eigenlijk ook niet heel veel aan. Ja, het was zeker gezellig, maar ik won nooit en dan is het spel toch gewoon wat minder leuk.

Ik had het hier recent nog met The Great One over, het is prima om te verliezen, als je soms ook maar het idee hebt dat je ook wat wint. Als je dan quite speelt, of soms met winst naar huis gaat, en af en toe ook met verlies, maakt dat het spel interessant blijft. Mijn slechte ervaringen met verliezen hadden misschien ook iets te maken met onkunde én ongeduld dus ik geef het casino niet de schuld. Maar ze zorgden er wel voor dat ik niet zo maar naar het casino ging.

Holland Casino Utrecht — Als ik een casino bezoek is het meestal een Holland Casino

De omslag kwam anderhalf jaar geleden. Ik was nét met mijn eigen bedrijf begonnen en schreef voortaan vast voor Onetime. We waren een weekendje weg, Den Haag. Heerlijk uitwaaien in Scheveningen, shoppen en cultuur snuiven in Den Haag, we hadden een prima weekend. Vriendlief haalde me over om 's avonds naar het Holland Casino in Scheveningen te gaan en ik stemde toe. Het hele relaas lees je hier, maar de conclusie was dat ik wél kon winnen in het casino en ineens had ik er weer lol in.

Inmiddels heb ik mijn gewone Favorites kaart ingewisseld voor een zwarte en zit ik al tegen een Platinum kaart aan. Samen met o.a. The Great One en The Gallant bezoek ik af en toe speelhallen in het hele land (ook nieuw voor me) en als kers op de taart zat ik dit jaar een week in Las Vegas, gokhoofdstad van de wereld. Het spelen gaat met wisselend resultaat en het frustreert me als ik, zoals in Vegas, gewoon niet win, maar de lol komt altijd weer terug.

Alleen naar het casino

Maar tot dusver ging ik dus altijd in het gezelschap naar het casino. Samen met mijn vriend, of met een groepje vrienden, of met de Onetimers. We gaan vaker spontaan op een zaterdagavond als we niets te doen hebben, en dat is natuurlijk helemaal prima. Maar alleen, ik vond daar toch een stigma op rusten. Alleen naar een casino doe je als je alleen en/of eenzaam bent, of gokverslaafd.

En toch deed ik het die bewuste zaterdag in oktober. Ik had het gevoel dat ik wel eens zou kunnen winnen (jaja, dat onderbuikgevoel moet je niet vertrouwen enzo) en ik was eigenlijk ook gewoon nieuwsgierig naar hoe het zou zijn. Omdat ik het toch weer een stap verder vind gaan om naar een speelhal te gaan, ging ik naar het Holland Casino. En wat ik daar uiteindelijk van vond verbaast mezelf misschien nog wel het meeste!

Het was gezellig!

Ja, dat lees je goed, het was gezellig! Zo gezellig dat ik één van mijn principes, namelijk niet meer spelen dan met een van tevoren bedacht budget, enigszins overboord gooide. Ik was er dus op een zaterdag rond etenstijd. Het was niet zo druk als een paar uur later op de zaterdagavond, maar dat is eigenlijk wel lekker want nu is er nu ruimte om te spelen waar en wat je wil. Ik ben echt een automatenmeisje dus ik duik als eerste achter een Dragon Link (Happy & Prosperous) kast. Die heeft er op dat moment geen zin in, en de man naast me is chagrijnig dus ik verspeel een paar tientjes en schuif door naar wat andere kasten.

Op een andere Dragon Link heb ik ook geen geluk in het spel maar zit er wel een aardig, ouder heerschap naast me waarmee ik wat ‘owh wat jammers' etc uitwissel. Daarna beproef ik mijn geluk op de 3D Sphinx en de Buffalo maar ze geven ook niet veel. Ik loop een rondje, speel nog wat op random kasten maar win drie keer niets; ik ben zo door mijn gepinde geld heen en zou normaal gesproken afdruipen en met verlies naar huis gaan. Als ik nog €20 in mijn portemonnee vind en een favoriete kast op de Dragon Link vrij is, besluit ik er nog even voor te gaan. De chagrijnige oudere man heeft er aardig wat geld ingegooid en verloren (hij was niet voor niets chagrijnig) en ik voel dat dit hem gaat worden. En ik heb gelijk!

Een mooi bonusspel op de Dragon Link kast

Ik speel vervolgens nog een kleine anderhalf uur met mijn €20 en zie diverse buren komen en gaan. Meeste dames en ze zijn stuk voor stuk gezellig. We gunnen elkaar de bonussen en de winst, en hoewel het nergens diepgang krijgt, praten we gezellig met elkaar. We letten op elkaars kast als iemand even van de plek moet, leven met elkaar mee en delen gewoon even een moment samen. Iedereen is lekker bezig en wint, dat maakt de sfeer natuurlijk meteen beter.

We zitten er met hetzelfde doel: gezelligheid en misschien wat winnen. Dat laatste lukt bij ons allemaal. Ik tik hem af als ik merk dat ik eigenlijk niet meer win en dus af begin te zakken. Nu hou ik mijn grens wél in de gaten. Hoewel ik ergens op €150 winst stond, ga ik uiteindelijk met €100 winst naar buiten. Ja, het had meer kunnen zijn, maar ik ben meer dan tevreden. En dat komt niet eens door de winst, of nou ja, een beetje, het komt vooral door de aansluiting die ik vond met de mensen naast me. Het is misschien het publiek van dat moment, op andere momenten tref je die ook niet. Later is het te druk en komen er meer jongeren op af, op andere momenten vind je meer verstokte gokkers die niet zozeer op een praatje zitten te wachten.

Wat vond ik er nu van, alleen naar het casino?

Ik vond het dus gezellig, dat is duidelijk. Maar vooral in het begin, toen ik verloor en wat rond liep op zoek naar een ‘winnende' automaat, voelde dat toch een beetje gek. Ik ben zo gewend om altijd met iemand in het casino te zijn, dat het raar is als je ineens alleen bent. Niet dat we altijd bij elkaar zitten, als we met zijn tweeën zijn doen we ook beiden ons eigen ding, maar je zoekt elkaar wel af en toe op en viert je successen samen. Omdat er in het begin ook nog niet echt iemand gezelligs was, mistte ik dat. Ik voelde me niet eenzaam en had geen medelijden met mezelf, maar ik weet niet of ik op een ander moment net zo'n leuke ervaring had gehad!

Ik liet ergens tussendoor een keer weten dat ik alleen in het casino zat en mijn vriend vond dat dus gek. Hij was verbaasd dat ik zomaar was gegaan, en dat kan ik me wel voorstellen. Het was een impulsieve actie, dat is zeker. Maar nu ik het gedaan heb, sta ik er niet meer zo negatief tegenover om alleen naar het casino te gaan. Natuurlijk, de reden waarom je alleen gaat, en op welke manier, tijdstip en waar, maken of het zielig is of niet. Of dat je een probleem hebt. Maar het kan ook een sociaal uitstapje zijn waarbij het om de gezelligheid draait.

Laten we met zijn allen het stigma op alleengokkers eens loslaten en vooral eens vragen waarom iemand alleen speelt (zonder waardeoordeel). Ik denk dat er dan best eens mooie verhalen uit kunnen komen, naast de verdrietige verhalen natuurlijk! Ik overwon in ieder geval weer iets voor mezelf, en zo word ik misschien toch langzaamaan een échte Onetimer!