De casinobeurs ICE in London is de grootste in Europa. Ieder jaar komen alle casinobedrijven, online en landbased, hier pronken met hun nieuwste en mooie producten.
Silvie en Jaimy mochten voor het eerst kennis maken met deze gigantische beurs en in deze blogreeks lees je wat we daar en daaromheen meemaakten. Welke nieuwe slots wij speelden, met wie we spraken en wat we ervan vonden.
In deze laatste blog nemen we jullie mee in de laatste avonturen in Londen, met een spetterende afsluiting!
Ondanks we de vorige avond redelijk vroeg weer terug op onze kamers waren, was ik niet vroeg gaan slapen. De energie van de beurs en van deze geweldige stad raasden door me heen. Silvie was flink verkouden, dus die vond het niet erg om wat vroeger in der bedje te liggen.
Ik, daarentegen, heb nog zeker 2 uur getwijfeld of ik nog even een rondje zou gaan lopen, aangezien ik niet iedere week in London ben. Maar alleen over straat zwerven (ook al zijn er genoeg mensen op de been), leek me niet een heel verantwoord plan.
Net na half 2 ging bij mij ook het lampje uit en kon ik me de volgende morgen uitgebreid voorbereiden op de komende dag op de casinobeurs en daarna aansluitend de feestjes waarvoor we uitgenodigd waren.
Tussendoor teruggaan naar ons hotel was door de locatie van de feestjes geen optie, dus daar moet je als vrouw toch rekening mee houden. Dus voor de volgende beurs staat genoteerd: neem een rugtasje mee!
Het zonnetje scheen ons weer tegemoet, toen we ons hotel uitliepen. Het was alweer een drukte van jewelste in de straten van London. Er werden voorraden van winkels en cafes bijgevuld, straten schoongemaakt, mensen die naar hun werk gingen en wij… de werktoeristen.
Onder de strakblauwe lucht vonden we weer onze weg naar de Starbucks, voor onze latte en chai tea. Daarna weer met de metro richting de Excel. De tweede dag was het allemaal wat makkelijker vinden en we voelden ons ware wereldburgers.
Onderweg naar die metro, begon de chai tea latte met sojamelk op mijn blaas te drukken. Onderweg maar even op zoek naar een toilet, en waar kun je dat nou beter vinden dan in een casino? Lang hoefden we niet te zoeken, dus we glipten een casino binnen.
Helaas was het damestoilet op slot, dus ik moest een medewerker vragen deze even open te maken. Deze beste man dacht dat deze twee blonde toeristen alleen even kwamen plassen, maar toen we hem beloofden eerst te willen plassen en daarna te gaan spelen, ging de deur van het slot.
Het was erg rustig in dit casino. Sterker nog, volgens mij waren wij de enige gokkers binnen. Het casino leek nieuw. Alles was brandschoon en de automaten krasvrij. Het rook er zelfs nieuw.
We kozen een plekje en drukten een briefje van 20 pond in de biljetlezer. Ondertussen kwam er een andere medewerker aanlopen om te vragen of we misschien wat te drinken wilden. Wij, die net onze blaas geleegd hadden, sloegen dat aanbod beleefd af.
Hij kwam later nog een keer vragen, of alles nog goed was en dat we hem gewoon konden aanspreken als we vragen of wat te drinken wilden. Erg aardig en gastvrij!
Toen ik na het tweede briefje van 20 weer quite speelde, besloot ik nog even wat langer te spelen, tot Silvie ook uitgegokt was. Toen hitte ik een bonusspel op 0,25 cent inzet, die leverde een mooie 65 pond op. Dus ook dit casino was weer verslagen! Euforisch gingen we onderweg naar de ICE.
Toen we weer in de grote hal van de Excel liepen, was het geluid van mensenstemmen overweldigend. Het was vandaag veel drukker dan de eerste dag en je kon werkelijk over de koppen lopen, zoveel mensen waren er.
Maar we lieten ons niet gek maken, want we hadden vandaag weer genoeg te doen en te zien. Zoals wat opnames te maken voor de Evolution live-tafels, met spraak eronder. Dat hebben we geprobeerd, in het Engels zelfs.
Ook hadden we onder andere wat outro's geschoten, speciaal voor de ICE filmpjes. Helaas werkte de microfoon niet goed mee, waardoor die filmpjes achteraf niet bruikbaar waren. De vele technologie op de beurs stoorde teveel met onze apparatuur :-(
Tussen de opnames en gesprekken door, vonden we ook vaak standjes op de ICE met aanbieders waar je een spel kon doen om iets te winnen. Uiteraard hebben we aan de meeste die we tegenkwamen meegedaan.
We hebben leuke dingen gewonnen, zoals petjes, tasjes, t-shirt en mijn mooiste vangst; een universele stekker met usb… net toen ik hem nodig had! Over geluk gesproken!
De beurs was die dag afgelopen om 18:00, dit was ook meteen de tijd dat de Hollandse party begon. Wij dachten kwart voor 6 eerst maar even een bodempje te leggen, voordat we naar het feestje zouden gaan. Gelukkig was de rij dit keer niet zo groot en hadden we ook binnen een mum van tijd een plekje gevonden om rustig te eten.
Snel onze jas ophalen en we konden die kant op. De feestlocatie was vlakbij de beurs, dus dat konden we makkelijk lopend af. Het was heel koud, maar gelukkig kwam het café al snel in zicht. De tent stond al bomvol, en ik was juist bang dat we als één van de eersten zouden zijn. Rookie mistake!
De sfeer zat er al goed in bij de Hollandse party en overal zagen we bekenden uit de casinowereld. Dit was duidelijk de place to be voor de ICE after party. Er stond een DJ te draaien en er gingen hamburgers en kleine hapjes rond. Dat eten vooraf was dus eigenlijk helemaal niet nodig geweest, al was het wel fijn om even rustig te kunnen zitten tijdens het eten.
Het Hollandse feestje van Eurocoin zou ongeveer 21.00 afgelopen zijn en het feestje van Spintec om 22.00, dus we gingen dat laatste uurtje kijken in café the Fox, hoe gezellig het daar was. Ook namen we gezellig wat mensen van de Hollandse Party mee, die we daar hadden leren kennen.
Toen we er binnenkwamen, was de ruimte een stuk groter en leger. Ergens links in de hoek was het feestje van Spintec. De mannen die we op de beurs hadden gesproken kwamen ons welkom heten, en ook al was het hier wat rustiger, de sfeer was zeker niet minder.
Je kon wel merken dat een paar mensen net een glaasje teveel op hadden en daarom besloten Silvie en ik dicht in de buurt bij de mannen te blijven die goed kenden vanuit Nederland. Het laatste uurtje vloog voorbij en de medewerkers uit het café waren streng. We moesten meteen naar buiten.
De feestjes bij de beurs waren afgelopen, maar we hadden nog lang geen zin om naar het hotel te gaan, dus gingen we linea recta naar het Hippodrome. Eerst een klein spelletje gespeeld, maar toen naar boven naar de rooftopbar om te kijken of er al andere feestgangers gearriveerd waren.
We zagen nog een Nederlandse bekenden, maar wel een Engelse. Onze nieuwe vriend Iain stond uiteraard weer boven alles, met een biertje in de hand, in goede banen te leiden. We sloten bij hem aan en hij stelde ons voor aan Mo, de manager van de live tafels van het Hippodrome.
We vertelde hoe enthousiast wij waren over het feit dat Hippodrome het eerste landbased casino is waar straks de Evolution tafels staan te shinen. We lieten onze filmpjes zien die we de dag ervoor hadden geschoten en nu al stonden te pronken op onze kanalen. Mo was duidelijk onder de indruk, en vroeg ons terug zodra de tafels live zouden gaan.
Tijdens dit leuke gesprek met de mannen vroeg Iain ons of we ondertussen al een rondleiding hadden gehad, maar wij vertelden hem dat dit er nog niet van was gekomen. Iain stelde voor om ons nu mee te nemen voor die rondleiding, en daar stemden we graag mee in!
Als we het Hippodrome nog toffer konden vinden, dan was het wel na deze rondleiding. Hij vertelde honderduit over dit mooie casino en liet ons alle plekjes en kamertjes zien. Hij vertelde over alle plannen die er nog lagen, en wij keken onze ogen uit. Het leek bijna op een soort videogame waar allemaal easter eggs waren verstopt, zoveel gaafs is er te ontdekken.
Toen de rondleiding voorbij was, vonden wij op de eerste verdieping, aan de bar, de eerste bekenden die ook hun weg naar het Hippodrome hadden gevonden. Met dit gezellige groepje gingen we proberen de live roulette te verslaan.
Zingend gingen we naar beneden, waar we de mannen bij de 25 pond tafel hebben weggehaald, om vervolgens alles te verliezen op de 5 pond tafel. We konden niks hitten, terwijl de hele tafel bijna vol lag. De croupier was maar wat blij toen dit luidrustige zooitje weer naar de bar vertrok.
Boven bij de bar troffen we Arjan ook weer aan die druk in gesprek was met een dame. Hij stelde haar aan ons voor en vertelde dat zij alles regelde voor de Magic Mike show in het Hippodrome. Ze vroeg of we al geweest waren. In koor riepen we “nee! het was uitverkocht!”
Je raadt het al, we kregen kaartjes voor de show van de volgende avond. We hebben even als twee tienermeisjes staan giechelen. Wat super gaaf dat dit alsnog gelukt was, weer dankzij onze Arjan!
Rond 3 uur vonden we het welletjes en zijn we teruggegaan naar ons hotel. Daar vond ik nog twee koekjes bij het koffiezetapparaat. Toen die op waren snel wezen douchen en in diepe slaap gevallen.
De volgende ochtend was het pittig opstarten. Gelukkig was er koffie en een douche. Ik heb altijd paracetamol bij me en met wat flesjes water kwam ik gelukkig weer een beetje bij. We moesten namelijk nog 1 dagje beurs doen!
Ik appte Silvie hoe laat ze wilden vertrekken en ik kreeg een appje terug dat de cocktails in combinatie met d'r verkoudheid toch niet helemaal lekker waren gevallen. Ze had iets meer tijd nodig om wakker te worden, dus ik besloot vast alleen die kant op te gaan.
Eerlijk is eerlijk, in mijn eentje die kant op vond ik wel spannend. Mijn internet deed het niet helemaal lekker, dus ik moest echt op eigen inzicht die kant op. Gelukkig scheen het zonnetje weer volop, dus ik begon mijn wandeling door London, richting de metro.
Het viel me niks tegen en gelukkig waren er veel herkenningspunten. Onderweg nog een lekker croissantje gehaald en een broodje tonijn voor later, zodat ik niet weer in een lange rij hoefde gaan staan in de middag.
Na een uurtje op de beurs te hebben vertoeft, merkte ik dat het toch onhandig was om daar in je eentje rond te lopen, gelukkig voelde Silvie zich snel alweer beter en kwam ook weer mijn kant op. Samen hebben de laatste dingen gedaan en gezien die we daar nog wilden doen.
Toen brak het moment aan van het laatste moment op onze allereerste keer op de ICE. Nu ik dit ook weer allemaal opschrijf, besef ik me hoeveel we hebben in een paar dagen tijd zoveel gezien en gedaan! Nieuwe mensen in de branche leren kennen, oude bekende gezien en gesproken, Hippodrome, Londen… het was werkelijk fenomenaal.
Natuurlijk sloten we onze London-avontuur af zoals we ook begonnen waren, namelijk in ons Hippodrome. Iain had een plekje voor ons geregeld in het steakrestaurant Heliot. Daar hebben we heerlijk gegeten en gedronken. Mét vriendenkorting ;)
Daarna was het eindelijk zover. De Magic Mike Live Show begon. Ik ben in het verleden wel eens naar de Chippendales geweest, maar dit was nog leuker! Dit was dans, cabaret en show in één. Echt super gaaf gedaan en helemaal waard om er heen te gaan!
Na de show liepen we Simon tegen het lijf, die zijn wenkbrauwen optrok en zich duidelijk afvroeg hoe we alsnog aan kaartjes waren gekomen. We liepen lachend naar hem toe, en legden uit wie we de vorige avond waren tegengekomen.
Dit was ook meteen een mooi moment om hem te bedanken voor de gastvrijheid die we hebben mogen beleven in het Hippodrome Casino. Wat zijn we in de watten gelegd tijdens onze bezoekjes aan dit geweldige casino. Door Arjan, Iain, Mo en mister Simon himself. Mochten jullie dit lezen, thank you guys, we will be back!
Na een fantastische avond zochten we ons bedje weer op, de volgende ochtend zouden we een ontbijtje doen en dan met de trein naar de luchthaven vertrekken. Maar, we waren op tijd wakker dus dat ontbijtje werd een een hele wandeling naar de Theems, de Big Ben en Buckingham Palace, waar we zelfs nog de wisseling van de wacht meemaakten. Dankzij het mooie weer was dit de kers op de taart van een geweldige trip. Op naar de volgende…