In een vorig artikel kon je al lezen hoe je er voor kunt zorgen dat mensen tijdens je poker home game niet vals kunnen delen. Als je als deler kunt zorgen dat de kaarten al op de goede plek liggen, hoef je ook niet te vals te kunnen delen. Daarom bekijken we in dit artikel hoe een andere veel gebruikte valsspeeltechniek kunt voorkomen: vals schudden.
Met de overhand shuffle, waarbij kaarten van de ene hand in de andere worden geschud, kun je op twee manieren vals schudden. Je kunt er voor zorgen dat je een groep kaarten op dezelfde volgorde houdt tijdens het schudden (een stack), of je kunt er tijdens het schudden voor zorgen dat bepaalde kaarten op de juiste plek in het spel komen te liggen. Als er een stack bovenop het spel ligt, dan wordt eerst dit gedeelte van de ene in de andere hand geworpen en vervolgens worden de overige kaarten hier bovenop geschud. De eerste kaart die er bovenop wordt geschud wordt echter zo geplaatst dat hij iets naar de valsspeler toe uitsteekt, een zogenaamde injog (foto 21). Als de rest van de kaarten er nu bovenop wordt geschud, is er een duidelijke markering waar de stack begint (foto 22). De duim van de rechterhand duwt de uitstekende kaart omhoog, zodat een break ontstaat (foto 23). De kaarten boven deze break worden opnieuw van de ene in de andere hand geschud. Zo gauw de valsspeler bij de break komt, wordt het geheel van de ene in de andere hand bovenop de andere kaarten gegooid.
Met deze manier van schudden kunnen kaarten die bovenop liggen ook op de juiste volgorde geschud worden. Een simpel voorbeeld moet genoeg illustratie zijn: bovenop liggen twee azen, schud drie kaarten één voor één van de ene in de andere hand en gooi de rest van deze kaarten onder deze drie. Doe nu hetzelfde met de bovenste twee kaarten en vervolgens nog een keer met de bovenste vier kaarten. De kaarten liggen nu zo dat de dealer in heads-up holdem de twee azen krijgt.
De false shuffles waarbij een riffle shuffle gebruikt wordt, zijn een stukje lastiger om uit te voeren. Als eerste is er de push-through shuffle. Hierbij worden de kaarten in elkaar geriffled, maar op het moment dat ze in elkaar worden geschoven, worden ze in werkelijkheid door elkaar heen geschoven, waarna ze weer uit elkaar worden getrokken tijdens het couperen. Het hele spel blijft hierbij op de oorspronkelijke volgorde.
Een andere methode is de Zarrow shuffle. Hierbij wordt de bovenste kaart meegenomen op de onderste helft tijdens het couperen voor de shuffle, een zogenaamde slipcut. De kaarten worden in elkaar geriffled, maar er wordt gezorgd dat de oorspronkelijke bovenste kaart als laatste valt. Aan het eind van de riffle worden beide pakjes schuin naar elkaar toe geschoven, zodat de onderste kaarten minder ver in elkaar zitten dan de bovenste. Terwijl de kaarten nu in elkaar worden geschoven, worden de kaarten aan de onderkant eerst uit elkaar gehaald, waarna de bovenste helft op wordt getild en onder de bovenste kaart geschoven. Effectief gebeurt er dan dus eigenlijk het tegenovergestelde van wat er gebeurt bij de slipcut.
Met de riffle shuffle kunnen kaarten ook op de juiste plaats worden geschud, dit heet riffle stacking. Hierbij houdt de valsspeler op gevoel het juiste aantal kaarten achter tijdens het schudden. Als twee azen bovenop liggen en de bovenste helft wordt naar links gecoupeerd, dan gaat de valsspeler als volgt te werk. De kaarten worden in elkaar geriffled, maar links worden minstens twee kaarten achtergehouden en rechts precies één. De valsspeler laat links alle kaarten behalve één vallen, vervolgens laat hij de kaart rechts vallen en uiteindelijk de laatste kaart links. De kaarten worden nog een keer gesplitst, bovenste helft naar links, onderste naar rechts. Wederom worden de kaarten in elkaar geriffled, maar nu wordt gezorgd dat er rechts één en links minstens drie kaarten worden achtergehouden. Vervolgens laat hij alle kaarten links vallen en als laatste de kaart rechts. De kaarten liggen nu weer zo dat de dealer de azen krijgt in een heads-up game. En hoewel de beschrijving lang is, kan de uitvoering binnen enkele seconden gedaan zijn door een professional.
Het vals schudden met behulp van de injog is gelukkig makkelijk te herkennen aan het feit dat de injog vaak veel te groot is. Het is dan overduidelijk dat het de bedoeling is dat de kaart niet gelijk met de rest van het spel kwam. Bekijk bijvoorbeeld de scène in Rounders waar Worm in zijn eerste spelletje poker nadat hij uit de gevangenis komt deze methode gebruikt. Aan de enorme injog te zien had hij nog wel een paar jaar extra mogen zitten om te oefenen.
Goede valsspelers kunnen deze injog echter zeer klein houden. Dat je geen uitstekende kaart ziet, betekent dus niet dat er geen injog gebruikt wordt.
Het op volgorde schudden met behulp van de overhand shuffle is goed te herkennen doordat er vaak series van enkele kaarten geschud worden. In een overhand shuffle is er geen goede reden om enkele kaarten te schudden, behalve om de volgorde van een aantal kaarten om te wisselen. Als je eerlijk schud zou je daar geen behoefte aan moeten hebben.
De push-through shuffle kan herkend worden aan het feit dat de twee helften vaak onder een hoek in elkaar worden geschoven, iets wat niet nodig is als de pakjes later niet weer gescheiden hoeven te worden. Verder moet de shuffle altijd gevolgd worden door één of andere manier van couperen om de pakjes weer uit elkaar te trekken.
De Zarrow shuffle kan aan verschillende dingen herkend worden. Als eerste is de slipcut voor de shuffle erg herkenbaar. Vaak ziet het er niet uit alsof er normaal wordt gecoupeerd, maar alsof de bovenste kaart van het spel op de onderste helft wordt geschoven, wat precies is wat er gebeurd. De kaarten die onder deze bovenste kaart worden geschud worden vaak overdreven ver in de in elkaar geschudde kaarten geschoven voordat de pakjes zelf in elkaar worden geduwd. De beweging van de hand die dit doet is erg opvallend evenals de “slordige” conditie van de twee pakjes erna. Als laatste wordt de bovenste helft vaak erg duidelijk opgetild om hem boven de onderste helft te krijgen, iets wat recht van voren goed te zien is.
Het riffle stacking kan herkend worden aan het feit dat het ritme van de shuffle aan het eind opeens veranderd. Normaal laten de duimen in één tempo de kaarten vallen door langzaam omhoog te bewegen. Tijdens het riffle stacken stoppen de duimen opeens even of ze gaan zelfs iets naar beneden om een bepaald aantal kaarten als het ware op de rest te leggen.
False shuffles kunnen ook vaak herkend worden aan hetgeen voorafgaat aan het schudden. Voor complete false shuffles moeten de kaarten al in de juiste volgorde liggen, iets wat gedaan kan worden tijdens het verzamelen van de kaarten. Iemand die enkele kaarten op een andere positie plaatst tijdens het verzamelen kan een complete false shuffle van plan zijn. Op deze manier kunnen de kaarten ook zo gelegd worden dat bijvoorbeeld het riffle stacken makkelijker wordt.
Goede valsspelers kunnen de false shuffles zodanig uitvoeren dat ze niet te ontdekken zijn, zelfs niet als je bovenstaande zaken weet. Daarom geldt ook hier: voorkomen is beter dan genezen. De beste manier om false shuffles te voorkomen is het invoeren van een strikte shuffle procedure. De procedure die in de meeste casino’s over de hele wereld wordt gebruikt, is uitermate geschikt. Deze gaat als volgt: wash, riffle shuffle, riffle shuffle, strip, riffle shuffle, cut. Hierbij bestaat de wash uit het met beide handen de kaarten op tafel door elkaar schuiven en de strip uit het van bovenaf afnemen van pakjes en deze op elkaar op tafel laten vallen. Bij deze procedure worden false shuffles die gebruik maken van de overhand shuffle, over het algemeen de makkelijkste false shuffles, uitgesloten.
Belangrijk is dat na de wash de kaarten met de beeldzijde van de dealer af worden opgepakt en bij elkaar gedaan. Dit voorkomt dat de dealer tijdens het oprapen van de kaarten kan zien waar bepaalde kaarten zich bevinden en hier tijdens het schudden gebruik van kan maken. Verder is van belang dat vlak voor de cut het spel compleet wordt losgelaten en de cut zelf met één hand wordt uitgevoerd. Hiermee wordt voorkomen dat de laatste riffle shuffle een push-through shuffle is waarbij de cut de pakjes weer uit elkaar haalt. Als de spelers om de beurt schudden, is het beter om de kaarten door de speler rechts van de dealer te laten couperen.
Zorg er ook voor dat spelers tijdens handen niet door de discards gaan zoeken om bijvoorbeeld zogenaamd nog even te kijken wat ze hadden. Ze kunnen hierbij de kaarten vast op een goede volgorde leggen zodat ze tijdens het schudden minder moeite hoeven te doen.
geplaatst in 
