Ik merk iets aan mezelf. Ik word maar niet enthousiast over het WK voetbal. De graadmeter is mijn werk voor OneTime. Normaal gesproken word ik heel enthousiast over een sportevenement als ik er content over schrijf voor onze website.
Ik kon me van de zomer al helemaal verheugen op de Tour toen ik Brunsie gaat fietsen schreef. Ik zag het duel tussen Rogi (Roglic) en Pogi (Pogacar) al helemaal voor me, ik keek er naar uit.
Hetzelfde met de Jack’s Grand Preview-artikelen over de Formule 1-race. Hoewel ik van mening ben dat 22, 23 of 24 Grand Prix per seizoen te veel is, kan ik van het schrijven van de teksten en het uitpluizen van de odds enthousiast over de race worden.
Over het WK in Qatar heb ik inmiddels meerdere artikelen geschreven, maar het enthousiasme over het aanstaande toernooi wil maar niet komen. Dat heeft niks met Qatar te maken of het sentiment dat om het toernooi heen hangt. In de topsport draait alles nu eenmaal om geld. De toewijzing van het WK aan dit land is daar het ultieme voorbeeld van.
Net zoals ik klimaatactivisten die tomatensoep over een meesterwerk gooien niet snap, snap ik de demonstraties tegen het WK in Qatar ook niet. Het gaat echt niet meer veranderen. Al die landen die een statement gemaakt hebben tegen het WK in Qatar, maken pas echt een statement als ze niet gaan. Dat doet echter geen enkel land, want, nou ja, er valt nu eenmaal heel veel geld te verdienen.
Nee, ik heb simpelweg nog geen zin in ‘voebelle in Katar’. Bedenk hier zelf even de stem de Frank en Ronald de Boer imitatie van radio DJ Edwin Evers bij.
Het WK wordt er als een verplicht nummertje in sneltreinvaart tussendoor gestampt. De nationale en Europese competities moeten anders te lang stilliggen. Er is geen voorbereiding en er zijn geen oefenwedstrijden. Ook zijn er geen momenten dat je kunt verzuchten dat het waarschijnlijk allemaal niks wordt omdat de bondscoach speler X echt op de verkeerde plek neerzet.
Er is geen sfeer, er is geen beleving. Zelfs Jumbo slaat de plank compleet mis. Aan alles voelt dit WK als een moetje en dat is dood- en doodzonde.
De groepsfase van dit toernooi is korter dan ooit. Spelers krijgen minder rust, wat het voetbal niet ten goede gaat komen. Als supporter zie ik eerder op tegen vier wedstrijden op een dag dan dat ik er naar uitkijk. Toch is er een manier om dit WK echt tot leven te laten komen: sportsbetting.
Sportsbetting laat je wedstrijden intenser beleven dan dat je enkel met een zak chips op de bank kijkt. Als er voor jou iets op het spel staat, wordt de wedstrijd automatisch interessanter om te volgen. Ook wanneer het een wedstrijd betreft tussen twee landen waar je eigenlijk niet zoveel mee hebt.
Wanneer die wedstrijd make or break is voor je combinatieweddenschap, kun je juichen voor een doelpunt van een land waar je anders niet naar om zou hebben gekeken. Op die manier maak je het WK meer levendig dan de promotieacties van de diverse supermarkten bij elkaar.
Net zoals de spelers zich een dezer dagen gaan voorbereiden op het WK, kun je ook alvast beginnen met je voorbereiding. Bestudeer het speelschema, houd goed bij welke spelers er door de diverse bondscoaches geselecteerd worden voor het toernooi en welke spelers er door blessures ontbreken.
Bekijk de statistieken van de diverse landen, hoe de onderlinge resultaten tegen de andere landen uit de poule zijn en maak een inschatting in welke vorm de spelers naar het WK gaan op basis van de prestaties bij hun club.
Op deze manier met het WK bezig zijn, zorgt vanzelf voor meer enthousiasme voor het WK. Het zoeken naar en vinden van de winnende bets, maakt het WK voor jou veel meer dan een toernooi tussen de soep en de aardappels door…
Zelfs ik merk tijdens het typen van dit artikel dat ik me een beetje meer enthousiast voel over het aankomende wereldkampioenschap voetbal.