Onze vaste lezers hebben het niet kunnen missen: begin februari werd ik samen met Lady Diamond a.k.a. Jaimy naar Londen gestuurd om naar ICE te gaan. Dé casinobeurs waar al het laatste nieuws gedeeld wordt stond al langer op mijn verlanglijstje en net als Jaimy hoefde ik niet lang te denken op een antwoord toen Armijn vroeg of wij tweeën wilden gaan.
Omdat we drie volle beursdagen mee wilden pakken, besloten we maandagmiddag heen te gaan, en vrijdagmiddag terug. Zo hadden we ook nog wat tijd buiten de beurs en feestjes om om samen Londen onveilig te maken. Een must go was, volgens iedereen maar vooral onze collega’s, het Hippodrome.
Ik zocht een beetje een betaalbaar hotel van waaruit we eenvoudig met het OV naar ICE zouden kunnen, maar dat ook een beetje centraal lag om andere mooie plekken te ontdekken in Londen. Toen ik een charmant hotel op Leicester Square vond, zag ik al dat we in de buurt van het Hippodrome zouden zitten, en dat er verschillende andere casino’s op loopafstand zaten.
Dat was niet gelogen: het Hippodrome lag ongeveer 50 meter verderop, en in een straal van een kilometer zaten zeker 5 of 6 andere casino’s, zo ontdekten we toen we door de Bolt langs de weg werden afgezet. Op dat moment vingen we al de eerste blik van de imposante buitenkant van het Hippodrome op, maar eerst was het tijd om onze koffers te droppen en ons op te frissen.
Hoewel het niet warm was – het was voor Londen-begrippen schitterend weer begin februari: zon maar wel koud – liepen we zonder jas van het hotel naar het casino. Zo dichtbij zaten we!
We worden bij de deur vriendelijk begroet door twee bewakers, die vragen of ze in onze tasjes mogen kijken. Het antwoord ‘yes, of course’ was blijkbaar voldoende om ons te vertrouwen want echt kijken deden ze niet. So far, so good. De entree is mooi met links een garderobe, het oogt allemaal chic.
Die eerste avond lopen we door de gang zonder te registreren wat daar allemaal aan de muur hangt, dat komt de dag erna pas.
We komen binnen rond etenstijd, maandagavond. Ik weet niet precies wat we verwacht hadden, maar niet dat het enorm druk zou zijn. Later die week bleek wel dat het nog drukker kon, maar we vonden het voor een maandag zeker niet rustig.
Wel vielen ons meteen een paar dingen op. Waar wij de grandeur en luxe van een Holland Casino of een casino in Vegas hadden verwacht, viel ons dat een beetje tegen. We staan in een grote zaal met tafelspellen en enkele gokkasten langs een wand. De ruimte loopt rond, het is dan ook een oud circus leren we later. De speeltafels staan in een soort atrium met een enorm hoog plafond, dat valt dan wel meteen weer op.
Veel spelers lopen met een jas aan, iets wat we niet verwacht hadden. In een casino van deze allure hadden wij gedacht dat het verplicht zou zijn de garderobe te gebruiken, maar dat blijkt niet zo te zijn.
We besluiten een ronde door het casino te maken. Want we verwachten ergens een enorme zaal of etage met gokkasten, het kan niet zo zijn dat die 20 speelkasten die we bij binnenkomst zagen, alles is. Wel dus. Dat blijkt een vergunningsdingetje te zijn: een casino mag maar een paar automaten hebben staan.
Wel is er een ruimte met multiroulette en een soort NXT-zone, dus ook met lagere inzetten kun je hier terecht. Maar geen automatische roulette en dus ook niet alle flitsende speelautomaten die we verwacht hadden.
We voelden een deceptie. Waarom moesten we hier nu per se naartoe? We zagen het niet direct. Maar, we laten ons ook niet uit het veld slaan en aangezien we nog wat moesten eten, vragen we aan Arjan (die we hier treffen) wat wijsheid is. Eten bij Heliot is een must do, een award winning steakhouse. Zo gezegd, zo gedaan. We gaan naar boven en genieten van het uitzicht op de speeltafels. Ergens zien we wel wat ze hier proberen, maar we voelen hem nog niet direct, misschien waren onze verwachtingen te hoog.
We trappen de avond dan maar af met een wijntje voor mij en een cocktail voor Jaimy, terwijl we ons verlekkeren aan de menukaart. De serveerster is erg vriendelijk en geeft ons een gevoel thuis te zijn, in een toch wel luxe restaurant. De wijn en cocktail zijn in ieder geval meer dan goed, dus dat is een goed begin.
Ik laat mijn oog vallen op een steak, met als side mac & cheese met truffel én beenmerg voor bij de steak. Iets met ‘je bent niet dagelijks in Londen en eet niet dagelijks in een award winning steakhouse’. Het klinkt decadent en zo smaakt het ook. Ik begin de charme van het casino een beetje te begrijpen, de liefde gaat bij mij ook door de maag hoor.
Na het eten besluiten we het casino verder te onderzoeken. Helaas is Lola’s, de ‘nachtclub’ in de kelder, gesloten. Later horen we dat Lola’s as is niet meer open zal gaan, nu kan het afgehuurd worden voor feestjes, maar binnenkort openen hier de live casinospellen van Evolution. Juist, uit het online casino!
Bovenin het casino, boven Heliot, bevindt zich nog een etage met de highroller area. En daarboven een heuse rooftop bar. Hier bestellen we een cocktail en we genieten van het uitzicht, het moment en het feit dat we in Londen zijn. Het begint wat te bezinken.
Deze eerste avond maken we kennis met Iain, de horecamanager van het Hippodrome. Deze enthousiaste Engelsman weet ‘zijn’ casino wel aan ons te verkopen, we beginnen steeds meer de charme ervan te zien.
In de dagen die volgen maken we kennis met meerdere managers van het Hippodrome, zoals Murat, manager van tafelspellen, en Jillian, creative director. Ook de grondlegger van dit magische casino, Simon, leren we kennen. Het mooie is, dat elke keer als we in het casino zijn, deze mensen ons herkennen.
Simon spreekt ons de volgende dag aan als we in de gang de wanden vol rekwisieten staan te bewonderen, en vertelt er honderduit over. Iain neemt ons mee op een rondleiding voor en achter de schermen. Jillian regelt kaartjes voor Magic Mike op onze laatste avond, we krijgen vriendenkorting bij Heliot als we daar de tweede keer gaan eten, drankjes worden aangevoerd zonder dat we er een pond voor hoeven te betalen. We zijn overal welkom en worden met alle egards ontvangen en behandeld.
We beginnen ons met het uur meer thuis te voelen in het Hippodrome en als we naar huis gaan, hebben we de charme van het casino ontdekt. Het casino is gebouwd op historie, dat door het hele pand nog voelbaar is. Het personeel draagt deze plek en het is gemaakt voor een avond uit, waar het casino misschien slechts een (klein) onderdeel is. Van heerlijk eten – niet alleen bij Heliot maar ook in de kelder bij Chop Chop – en een voorstelling van Magic Mike, tot een heerlijk drankje in de sportsbar of in de rooftop bar (echt een aanrader!). Zelfs aan de pokeraars is gedacht, die kan terecht in de pokerroom die een samenwerking met Pokerstars is.
Kortom, een complete plek voor uren vertier in een schitterende omgeving met leuke mensen. Niet alleen Mike is magic, nee het hele Hippodrome is magisch, je moet er alleen wel voor openstaan en niet iets verwachten als een Holland Casino of een Vegas casino.
geplaatst in 
