Onze laatste volle dag in Las Vegas was aangebroken. De volgende middag zouden we vertrekken, dus we wilden deze dag optimaal benutten. Vincent voelde zich gelukkig een stuk beter na een voedselvergiftiging de dag ervoor, dus ons drukke programma kon doorgaan.
We hadden een volle agenda, met als hoogtepunt een diner bij Prime in het Bellagio. Ik was vol verwachting en hoopte dat deze laatste dag in Sin City een van de beste zou worden. Vanaf het moment dat we wakker werden, voelden we de energie van Las Vegas door ons heen stromen en wisten we dat dit een dag zou zijn om nooit te vergeten.
We waren weer op tijd wakker en klaar voor onze laatste volle dag in Las Vegas. De volgende dag zouden we rond twee uur 's middags vliegen, dus vandaag wilden we extra genieten van onze tijd in deze bruisende stad. Tenminste, dat hoopte ik! De vorige dag had Vincent namelijk een vervelende voedselvergiftiging opgelopen, en ik hoopte vurig dat hij zich vandaag weer wat beter zou voelen.
Vandaag hadden we een druk programma op de planning staan, met als hoogtepunt een diner bij Prime in het Bellagio. Ik keek naast me en zag dat Vincent ook al wakker was. "Hoe voel je je?" vroeg ik. "Een stuk beter," antwoordde hij opgelucht. Nog niet helemaal de oude, maar de misselijkheid was in elk geval weg. Ons plan om een casinotour richting de Strat te maken, kon dus gelukkig doorgaan!
We maakten ons klaar in die geweldige kamer, waar we met veel plezier van verbleven. Wat een klein cadeautje al niet voor kan zorgen! Toen we helemaal klaar waren, besloten we zoveel mogelijk door de casino’s te lopen om nieuwe plekjes te ontdekken en Las Vegas nog beter te leren kennen.
Het was bizar om door het Venetian te lopen terwijl er nagenoeg nog geen mensen waren. Ik vind het echt heerlijk om zo vroeg door Vegas te struinen en het gevoel te hebben de stad helemaal voor jezelf te hebben.
Ook ideaal voor foto's, je hoeft nergens te wachten tot er plek is! Echt een verademing vergeleken met de chaotische nachten, wanneer je over de koppen kunt lopen, zeker in het weekend!
Ik liep echt weer zo te genieten terwijl we van casino naar casino liepen en ons lieten leiden door de energie van Vegas. Ondertussen veel foto’s maken en zoveel mogelijk in ons opnemen! Ik had ook zoveel zin in vandaag, want we zouden ook casino’s gaan bezoeken die we nog niet eerder hadden bezocht.
Zo stond Resorts World op de planning, maar ook Circus Circus en Fontein Blue! Dus zodra we bij de Wynn naar buiten kwamen, staken we de weg over naar de andere kant van de strip.
Ik had hoge verwachtingen van Resorts World, want iedereen uit de Onetime groep die er al geweest was, was laaiend enthousiast. Ook op YouTube heb je genoeg video’s over Resorts World die laten zien hoe geweldig dit redelijk nieuwe resort moet zijn!
De zon scheen fel en het begon al flink heet te worden in Vegas. Het zou vandaag weer rond de 34 graden worden, wat niet ongewoon is voor begin mei in de Nevada-woestijn. Gelukkig heeft Las Vegas genoeg plekken om af te koelen met airconditioning. Dus zodra je dreigt oververhit te raken, kun je gewoon een koel casino in vluchten.
Het eerstvolgende koele casino was Resorts World. De buitenkant was niet zo bijzonder, maar binnen in de hal stond een mini-Sphere die al behoorlijk groot was. Hier werd reclame afgespeeld van de winkels die je daar kon vinden.
We vonden al snel onze weg naar het casino. Resorts World is inderdaad een mooi casino, maar zeker niet één van de mooiste. Het had niet echt een duidelijke stijl en het casino was één grote vierkante zaal met winkels en horecagelegenheden aan de zijkanten. Ik vond het niet heel bijzonder, maar het was natuurlijk wel tof om ook dit casino aan ons lijstje toe te voegen!
Nadat we wat slotmachines hadden gespeeld, waaronder die enorme die helemaal over je heen gaat, was het tijd om door te lopen naar het volgende casino. Circus Circus was een stukje verder, en ik was blij dat we eindelijk naar binnen konden om weer even af te koelen. Toch genoten we enorm van het hete weer, aangezien we in Nederland weinig zon hadden gezien.
Ik was enorm benieuwd naar Circus Circus. Ik kende natuurlijk alle slechte verhalen over dit vervallen casino, over de bedbugs en de vergane glorie. Maar het blijft een iconisch casino dat nog steeds thuishoort in Las Vegas sinds oktober 1968. Het werd geopend met een kostuumfeest, waar verschillende filmsterren en belangrijke staatsleden op af kwamen.
Circus Circus ligt iets van de Strip af, achter een grote parkeerplaats die ervoor ligt. Die aanblik was al een beetje triest. Ook het verweerde rode van de circustent suggereerde dat dit casino zijn glorietijd al ver voorbij was. Om binnen te komen moesten we zware glazen deuren opzij duwen die al een tijdje niet waren gewassen, gezien de vele vette vingers op het glas.
Eenmaal binnen viel ons meteen het lage plafond op. Hierdoor leek het allemaal wat klein en donker. We werden begroet door een dame en een man die bij een soort stellage stonden, die voor welkomstbalie moest doorgaan? Het leek een soort noodoplossing, tenminste, dat hoopten we maar.
Ondanks dat dit casino niet de luxe uitstraling had van de andere giganten op de Strip, voelde je toch wat oude Vegas-energie die hier nog hing. Ik probeerde me voor te stellen hoe het er hier aan toe ging toen ze net open waren en dit casino meedraaide met de top van Vegas. In de hedendaagse staat had dit casino niet misstaan op de lijst van Armijns terrible casinotour. Tijden veranderen.
Aan de overkant zagen we het nieuwe casino en resort, Fontainebleau. Nou ja, heel nieuw is het niet, want door corona en wisselingen van eigenaren duurde het hele project ontzettend lang voordat dit prachtige casino eindelijk zijn deuren kon openen. Het project werd namelijk aangekondigd in 2005. Door alle tegenslagen gingen de deuren pas open op 13 december 2023, maar het eindproduct mag er zeker zijn.
Het hele gebouw straalt luxe uit en ook buiten is het zeer goed onderhouden. Toen wij naar binnen wilden, was iemand druk bezig om het hele straatje weer schoon te spuiten. Toen we naar binnen liepen, waren we zwaar onder de indruk. Het is een prachtig ontworpen casino, ontzettend ruimtelijk doordat het plafond van het casino een paar verdiepingen hoog is.
De bar in het midden van Fontainebleau was duidelijk de eyecatcher en we werden ernaartoe gelokt als motten naar het licht. Ik vind dit zeker een van de mooiste, zo niet de mooiste bar in Las Vegas. Ik bleef er maar foto's en filmpjes van maken.
Na de fotoshoot speelden we wat gokautomaten, maar daarna wilde ik dit casino beter leren kennen. We namen de roltrap naar boven en kwamen uit bij een promenade met diverse horecagelegenheden. Het was een foodcourt, maar dan luxe. Gezonde en unieke opties, die zeker verschilden van de keuzes in bijvoorbeeld de MGM-resorts.
We liepen een rondje en kwamen uit bij Nona, waar ze prachtige broodjes maken met verse ingrediënten. Mijn oog viel op "The Bird", een geroosterd opgerold broodje met geroosterde kalkoen, mayo, brie kaas, bacon, guacamole, ingelegde rode uien, en Nona’s zoete en pittige jalapeños. Het was ontzettend lekker. Ik wil terug naar dit casino, alleen al voor dit broodje!
Ook de dames die hier werkten, waren erg gezellig en vertelden ons wat leuke weetjes over dit hotel. Bijvoorbeeld over de foto's die verderop in de hal hangen en over het vlinderdasje van de oprichter dat je overal in het casino terugvindt. Ze vertelden ook over de "Oceans" die beneden in de grote hal te vinden is. Dit kunstwerk beweegt real-time op de bewegingen van alle zeeën op aarde.
Nadat we samen van het broodje hadden genoten, onder het genot van het uitzicht op het casino op de begane grond, besloten we de foto's in de hal op te zoeken. Hier stonden beroemdheden afgebeeld die een link hadden met deze plek, zoals Elvis Presley en Frank Sinatra.
Toen we verder naar achteren in de hal liepen, kwamen we uit bij een dakterras, duidelijk geschikt voor buitenfeestjes. In de hallen stonden overal prachtige kunstwerken, en inderdaad, beneden in de hal bevond zich het bewegende kunstwerk "Oceans".
Ik keek mijn ogen uit en was onder de indruk van deze plek. Toch was het erg rustig in dit prachtige casino, waarschijnlijk door de ligging, te ver achteraan op de Strip. Hopelijk ontdekken meer mensen Fontainebleau in Las Vegas, of zou er echt een vloek rusten op deze plek?
Na onze positieve ervaring in het prachtige Fontainebleau vervolgden we onze casinotour. We liepen al zigzaggend terug naar de Strip en liepen nog even binnen bij Encore en langs de voorkant van het Venetian. Een groot gedeelte van dit casino stond in de steigers, klaar om opgeknapt te worden.
Ook gingen we nog even The Mirage binnen voor een frozen yogurt, omdat dit beroemde casino in juli 2024 voorgoed zijn deuren sluit om verbouwd en heropend te worden als Hard Rock Casino. Dit nieuwe casino is waarschijnlijk pas klaar in mei 2027.
The Mirage is iconisch aangezien het het eerste mega-hotel op de Strip was, met unieke elementen zoals de uitbarstende vulkaan, de dolfijnen en de wilde tijgers. Die dieren zijn inmiddels weg, maar de vulkaan was er al die tijd nog. Deze wordt straks vervangen door de Hard Rock-toren in de vorm van een gitaar. Ik ben benieuwd!
Na ons afscheid van The Mirage liepen we door naar het Bellagio. Hier zouden we vanavond ook gaan eten, en daar kon ik bijna niet op wachten! We speelden wat slotmachines totdat Vincent opeens riep: “Hé, is dat niet...?” Ik keek op en zag tussen de automaten door de altijd vriendelijke casinohostess Doreen in haar kantoortje zitten in de high-limit area.
We besloten even binnen te lopen en haar gedag te zeggen. Ze is altijd zo ontzettend lief voor de Onetime-community, dus we wilden niet weggaan zonder wat van die liefde opgezogen te hebben. En inderdaad, ze herkende ons meteen en ontving ons ontzettend hartelijk. Ze vertelde meteen dat Armijn en Rosa ook bij haar langs waren geweest en daarna William met vrouw en dochter.
Na mooie verhalen van Doreen over beroemdheden die kwamen gokken in het Bellagio en over de films die hier zijn opgenomen, vervolgden we onze weg. We wilden namelijk ook nog even naar The Miracle Mile Shops.
Voor wie niet bekend is met The Miracle Mile Shops, dit is een indoor winkelcentrum van 1,2 mijl lang met zo’n 75 bekende winkels, horecagelegenheden en shows. Niet geheel ongewoon in Las Vegas, maar The Miracle Mile Shops lijken wel op een klein dorp, verstopt in Planet Hollywood.
We moesten daar zijn om iets van Dior te zoeken voor Simone. We hadden het niet kunnen vinden in andere winkelcentra en The Miracle Mile Shops was onze laatste hoop. Helaas was het setje ook hier niet meer te krijgen, maar ik ben blij dat we even naar binnen waren gelopen, want ik was alweer vergeten dat dit er zat!
Ondertussen was het aan het einde van de middag en voordat we naar het steakrestaurant in het Bellagio zouden gaan, moesten we ons natuurlijk even opfrissen en omkleden. Vincent wilde ook graag een uurtje liggen na zo'n hele dag rondlopen, vooral omdat hij eigenlijk nog niet helemaal beter was.
Een paar uur later was het dan zover! Strak in pak (Vincent dan) gingen we op weg naar het Bellagio, om daar te gaan eten bij Prime. Het was weer een prachtige avond in Sin City, wat de avond nog magischer maakte. Onderweg kregen we aardig wat blikken, want wie liep er nou zo chic over de Strip?
Aangekomen bij Prime ontdekten we dat er problemen waren met de reservering, maar gelukkig was er nog plek voor ons. Na een kwartiertje wachten kregen we zelfs een tafeltje op de patio van Prime! Ik was dolgelukkig, want dat was precies wat we wilden: buiten op de patio, aan het water achter de Bellagio-fonteinen.
We zaten helemaal vooraan, aan een tweepersoonstafeltje. Wat een droomplek om te zitten, met heerlijke cocktails en eten erbij. Om hier te mogen zitten moesten we wel minimaal $175 per persoon spenderen. Dat is niet heel moeilijk als de cocktails al $23 per stuk zijn en je vriend een stukje wagyu vlees bestelt van $140.
De zon begon onder te gaan en de lampjes gingen aan. Daardoor zag alles er nog magischer uit. De Bellagio-fonteinen gaven weer een spectaculaire show op de maat van bekende nummers, zoals "Paparazzi" van Lady Gaga. Het eten was heerlijk en een fotograaf maakte wat foto's van degenen die dat graag wilden.
Aan het einde van het etentje kwam de fotograaf aan tafel met een hele reeks uitgeprinte foto's in een mooi mapje die je kon kopen. Voor het hele setje zou je $350 moeten betalen. Vincent keek me aan en fluisterde: "Doen?" "Nee joh, gek! Veel te duur! We kiezen alleen de mooiste uit," riep ik geschrokken.
Normaal gesproken is juist hij degene die nooit te veel wil uitgeven, maar hij zat duidelijk in het moment. We kozen een paar mooie foto's uit en rekenden alsnog $90 af, inclusief fooi. Dat was een schijntje vergeleken met de rekening van het eten, maar zoiets doe je ook maar een paar keer in je leven. Wat was het genieten!
Deze geweldige avond bij Prime was werkelijk de perfecte afsluiter van ons Hemelvaart weekend in Las Vegas. Het was kort, maar we hebben ontzettend veel gedaan en gezien. Dat is ook niet zo moeilijk als je maar een paar uurtjes per nacht slaapt! Maar slapen doe je thuis maar.
De volgende ochtend konden we rustig aan inpakken en uitchecken. We hadden nog een klein stress momentje toen Vincent zijn mobiel had geblokkeerd en hij ook niet meer in zijn mail kon, maar dankzij een relaxte Uber-chauffeur en gezond verstand, zijn we heelhuids thuis gekomen, waar we konden bijkomen van deze epische reis.
Gelukkig mogen we in September weer die kant op! Uiteraard neem ik jullie weer mee op avontuur in Sin City!