Wat doe je als je vriend onverwachts een tripje naar de stad van neonlichten, casino's en eindeloze mogelijkheden voorstelt? Juist, je pakt je koffers en gaat mee! In mijn zoveelste Vegas blog, deel ik graag hoe onze Hemelvaart in Sin City begon. Van last-minute verrassingen tot de drukte op Schiphol, en van het warme welkom in Nevada tot onze eerste avond op de beroemde Strip. Lees mee en beleef onze waanzinnige start in het altijd bruisende Las Vegas!
Een paar weken geleden stond ik op het punt om voor een paar dagen naar Portugal te gaan. Mijn broertje woont daar, en samen met mijn zus en jongste broertje zouden we hem een paar dagen gaan bezoeken. De avond ervoor riep mijn vriend me bij zich. Met een vreemde blik in zijn ogen vertelde hij dat hij er helemaal klaar mee was. Hij had het gevoel dat hij alleen maar aan het werk was, terwijl ik op het punt stond het vliegtuig naar Portugal te nemen, kort nadat ik net uit Londen was teruggekeerd.
"Ja, lieverd, dat begrijp ik helemaal. Plan dan iets leuks, neem een paar dagen vrij," zei ik. Hij keek me strak aan en zei dat hij dat al gedaan had. Alles was al geregeld: vlucht, hotel en vrij van het werk. "Ik wil dat jij met me meegaat," zei hij terwijl hij mijn hand vastpakte. "Ja, natuurlijk!" stamelde ik, een beetje in de war door dit alles.
Hij benadrukte dat het hotel al geboekt en betaald was. Nieuwsgierig vroeg ik welk hotel het was. Met een serieus gezicht antwoordde hij: "Planet Hollywood." Verbaasd herhaalde ik: "Planet Hollywood? Maar dat is in Las Vegas." "Klopt," zei hij met een twinkeling in zijn ogen. "We gaan van 9 tot 13 mei naar Las Vegas. Ik heb het ook al met Armijn overlegd, en het was geen probleem."
Ik was even stil. Een paar dagen naar Las Vegas, de halve wereld over om aan de dagelijkse sleur te ontsnappen. Het leek wel waanzin, maar ik liet me gewillig meevoeren in zijn enthousiasme. Ik kon het bijna niet geloven; het besef drong pas echt tot me door toen we uiteindelijk, na een paar maanden, met onze koffers op Schiphol stonden.
Ik vond het behoorlijk spannend, aangezien dit de eerste keer was dat we alleen naar Las Vegas gingen. De eerste twee keer gingen we met een grote Onetime-groep, waarbij je lekker achteraan kon lopen, maar nu moesten we alles zelf doen. Sterker nog, Vincent was degene die dit keer alle reisinformatie had. Ik vond het maar niks.
De stress-meter liep nog verder op toen het inchecken niet lukte en we van de ene kant van het vliegveld naar de andere kant liepen. Toen kwamen we erachter dat de vliegmaatschappij waarmee we vlogen was gewijzigd. Hij had hier wel een mailtje van gekregen, maar in de drukte van naar het vliegveld komen, nog niet gekeken.
We vlogen met United en de heenreis was zo comfortabel! De standaardplaatsen waren ruim genoeg; zelfs Vincent kon zijn benen kwijt zonder met zijn knieën tegen de stoel voor hem aan te komen. Ook het eten en drinken waren uitstekend geregeld! Ik heb nog nooit zoveel drinken op een vlucht gehad.
De rommel werd daarna meteen opgehaald. De vlucht duurde ongeveer acht uur, maar als je me had verteld dat het er zes waren, had ik je ook geloofd. Zo wil ik lange vluchten altijd wel ervaren!
Toch was het fijn om uit het vliegtuig te stappen en de benen te strekken. De warmte van Nevada verwelkomde ons meteen in de slurf en ik voelde mijn energie direct terugkomen. Ik pakte Vincents hand vast en versnelde mijn pas. Het was inmiddels al 18:00 uur Las Vegas-tijd (dus diep in de nacht in Nederland), maar ik kon niet wachten om Las Vegas in te gaan!
Het voelde toch een beetje als thuiskomen terwijl we onze weg zochten richting de bagagebanden. We wisten de weg redelijk goed te vinden, en daardoor waren we snel bij de Uber-pick-up. Het was even een paar minuutjes wachten op onze chauffeur, maar we reden nu echt naar ons hotel om daar snel in te checken, ons op te frissen en onze eerste avond in deze geweldige stad door te brengen!
Maar aangekomen bij Planet Hollywood was het eerst tijd voor de upgrade-truc! Normaal gesproken doe je dit met dollars tussen je paspoort: $20 voor een upgrade en $100 voor een suite, zo heb ik me laten vertellen. We kwamen aan de balie bij een jongedame die ons vrolijk welkom heette.
Ik pakte het cadeautje uit mijn tas en zei: "Hier, deze is voor jou! Een klein cadeautje uit Nederland. Wooden shoes!" Ze leek er oprecht blij mee te zijn en typte ondertussen vrolijk verder. Ze zei niets over een upgrade, dus het bleef een verrassing tot we daadwerkelijk op de kamer kwamen.
Toen we bekomen waren van onze kamer, pakten we snel onze koffers uit, renden onder de douche door, en gingen de oh zo prachtige Strip op. Ik haalde diep adem en voelde de vlinders in mijn buik. Ik kon het bijna nog steeds niet geloven dat we hier weer liepen.
Over die prachtige Strip, met al zijn neonlichten en luxe casino's. Die heftige wietlucht, alsof je door Amsterdam loopt. De showgirls die zo graag met je op de foto willen. De muziek, de gekte, ik kan je niet uitleggen hoe het voelt om hier rond te lopen. Het is een soort XXL Disneyland op XTC, compleet met Mickey en Minnie Mouse.
Ben je benieuwd hoe de rest van deze avond verliep, en wat we nog meer meemaakten tijdens onze paar dagen in Las Vegas? Houd dan zeker mijn volgende blog in de gaten en geniet mee van de gekte en luxe in Las Vegas!
geplaatst in 
