Wederom vond ik een op en top casinoman bereid om een paar vragen over z’n carrière te beantwoorden. Als mede noorderling spraken we af, en zouden een uitgebreid vervolg aan het onderstaande kunnen vastknopen.
Een bijzonder mens, zoals er vele waren die in de loop der tijd de keuze maakten om in ‘het’ casino te gaan werken.
Veel leesplezier en stel gerust vragen of lever commentaar.
In 1986/87 mijn taxibedrijf in Den Haag verkocht/overgedaan aan één van mijn chauffeurs.
Vervolgens verhuisd met mijn toenmalige echtgenote naar de woonplaats van haar familie in Hoogeveen.
Denkende daar opnieuw een taxibedrijf te kunnen opzetten. Dat is mede door een moordende concurrentie aldaar niet succesvol verlopen. In de krant las ik toen (begin 1987) een oproep om te solliciteren naar de functie van croupier.
In 1988 zou in Groningen een nieuwe vestiging geopend gaan worden en men zocht alvast nieuwe medewerkers in opleiding om zodoende op tijd voldoende man/vrouw kracht te hebben om in Het Hoge Noorden van start te kunnen gaan.
Ik werd uitgenodigd in HC Rotterdam voor de eerste selectieronde en kwam aan tafel te zitten bij Robert Berting, toenmalig chef personeelszaken in Rotterdam. Het klikte tussen ons en ik werd uiteindelijk uitgenodigd om met de cursus AR/BJ te starten.
Dat betekende gedurende bijna zes maanden van ma t/m vr om 06:00 in de trein van Hoogeveen naar Rotterdam om daar op tijd te kunnen beginnen met mijn opleiding tot croupier.
Een pittige cursus met enorm veel informatie, procedures, reglementen en hoofdrekenen.
Met vooral de eerste dagen daadwerkelijk aan de speeltafels als stagiair met het angstzweet op mijn voorhoofd begon mijn “carrière” binnen HC.
Wat mij bij is gebleven die allereerste periode is de bijzonder goede begeleiding tijdens en ook ná de cursus.
De tafelchefs, zaalchefs en instructeurs gaven ons het gevoel dat wij er vanaf het begin al echt bij hoorden.
(Jazeker, zelfs de FR collega’s waren empathisch)...
HC kwam bij mij over als een bijzonder professionele organisatie, geordend en met duidelijke regels en procedures binnen een vriendelijke structuur. Dat werd vervolgd in de nieuwe vestiging in Groningen.
Met gelukkig heel veel collega’s uit de vestiging Rotterdam werd ik overgeplaatst naar HCG.
Dick Vissers, Koos Henken, Louise vd Wijk, Theo Venhorst, Albert Groeneveld en natuurlijk mijn kameraad en beste vriend Jack Linstra. Wat ik nooit zal vergeten is die keer dat ik als TZH Black Jack plotseling de schoenzolen van Jack zag……….
Hij was na een zoveelste grappige opmerking richting een gast (die dat niet kon waarderen) aan zijn jasje over de BJ tafel getrokken en spartelde met zijn keurig gepoetste schoenen in de lucht. Gelukkig liep het met een sisser af en was de sfeer aan tafel snel weer gemoedelijk.
Een paar hoogtepunten zijn natuurlijk mijn “promotie” naar Toezichthouder en Tafelchef. Mijn bestuursfunctie binnen de SPV (sport- en personeelsvereniging) wat met zich meebracht dat ik diverse sport en spel festiviteiten kon en mocht organiseren zonder al te veel budget problemen. De (meestal) interessante interne en vooral externe meerdaagse cursussen met “zo nu en dan” een borreluurtje……..
De introductie in HCG van de Twin-Roulette met mijn tweeling van 2 jaar oud volop in de belangstelling!
En in 1990 de kennismaking met een collega die uit HC Scheveningen werd overgeplaatst naar HCG.
Inmiddels zijn wij al ruim dertig jaar samen!
Een van de Ups was natuurlijk mijn aanstelling als zaalchef. Telefonisch medegedeeld door toenmalig Manager Operations Eldert de Jong.
Wat ik een echte “Up" vond was de periode van de Holland Casino Eredivisie! Ik mocht als gastheer/aanspreekpunt van de HCGE gasten uitnodigen voor wedstrijden van FC Groningen en SC Heerenveen. Samen met deze trouwe gasten bezocht ik op zaterdagavond de wedstrijden van SCH en op zondagmiddag ging ik met weer andere genodigden richting FC Groningen.
Was ik op die dagen toevallig vrij volgens rooster dan ging ik gewoon in mijn vrije tijd, daartegenover stond dat wanneer ik op die dagen dienst had, mijn shift die uurtjes even werd waargenomen door een collega. Goed geregeld toch?
Een paar downs, bijvoorbeeld mijn enorme gestuntel aan de FR tafels met betrekking tot het uitzetten van de “buren”.
Wat vond ik dat moeilijk! Maar uiteindelijk verging het mij toch redelijk (met behulp van ervaren collega’s en TC).
Ook het definitief verdwijnen van alle FR tafels vond ik een “down” moment.
Een vechtpartij in de grote hal van HCG met een dronken gast waarbij ik samen met hem op de vloer eindigde schaar ik ook onder een “down" moment. En wat te denken van de bedreiging aan mijn adres waarbij ook de naam van mijn echtgenote en ons gezin werd genoemd : “ik weet waar je woont en met wie!” Alles omdat de desbetreffende casinogast het niet kon verkroppen dat ik hem en zijn vrouw een entreeverbod eigen verzoek had geadviseerd.
Uiteindelijk is ook dit “akkefietje” middels een paar gesprekken goed opgelost.
En dan de grootste “down”: het telefoontje van een toenmalig casinomanager tijdens mijn vakantie met de mededeling dat ik ten gevolge van de reorganisatie niet meer welkom was binnen de HC organisatie.
Toevallig een casinomanager waar ik vanaf het begin van zijn komst naar Groningen geen echte binding mee had………
Ik zal hier niet stoer over doen, ik ben daar zeker ruim zes maanden behoorlijk verdrietig over geweest.
Let wel, het gaat hier om mijn beleving, niets meer en niets minder.
Ik heb sterk de indruk dat de betrokkenheid van de huidige medewerkers veel minder is dan in de periode een paar jaar geleden.
Misschien omdat het veelal om kortstondige arbeid contracten gaat met veel studenten, korte opleidingen en voornamelijk parttimers. Je zou kunnen denken dat het vak van croupier geen beroep meer is maar meer een bijbaantje.
Zonder overdreven te geraken denk ik dat het zogenaamde “HC Familiegevoel” verdwenen is.
Te veel ingrijpende veranderingen die zich te kort na elkaar hebben voorgedaan zorgt waarschijnlijk voor onduidelijkheden en onrust.
Ik verwacht dat HC niet meer de grootste en belangrijkste kansspelaanbieder zal zijn.
Wat mij wel opvalt in positieve zin is de enorme drang naar naamsbekendheid door middel van ondersteuning van diverse televisie programma’s voor en na de uitzendingen. De slogan: “mede mogelijk gemaakt door Holland Casino” zal hopelijk bij veel mensen een positief belletje laten rinkelen.
En mijn toekomst? Die zie ik best wel rooskleurig. Ik geniet van mijn prepensioen en werk zo nu en dan binnen mijn bedrijf denettechauffeur.nl als directiechauffeur voor diverse opdrachtgevers uit het bedrijfsleven en overheid.
Ten gevolge van de Coronapandemie is het thuiswerken natuurlijk behoorlijk toegenomen maar ik ben toch gemiddeld 2 á 3 dagen per week onderweg voor mijn cliënten.
De gastgerichtheid en klantvriendelijkheid in combinatie met representativiteit en integriteit maakt dat men denettechauffeur.nl als een betrouwbare partner ervaart binnen de persoonlijke vervoerbranche.
geplaatst in 
