Gokken door casinopersoneel

Poetsen bakken

’s Avonds maakte de kantine-buffetdame broodjes voor de collega’s van de late dienst. Ik had een collega gevraagd om een zakje broodjes op m’n kast te leggen. Hans Otto Zeitz ging gedurende de avond naast me zitten en vroeg: “ Goh Henk, heb je je boterhammetjes niet vergeten.” Ik antwoordde: “Volgende pauze, John heeft ze voor me weggelegd.”

Zodoende plofte ik in de zetels met een pakketje boterhammetjes en zat naar het nieuws te kijken. En wie zat er naast me? Juist,  John. Met de mededeling dat hij ook even het nieuws wilde zien.  Boterhammetjes ging langzaam naar binnen toe. En nog een , en nog een maar bij de derde vond ik er wel een vreemd smaakje aan zitten. “Eet ze Henk”, zei John en keek me verbaasd aan. Achteraf weet ik nu waarom hij verbaasd naar me keek. Later die avond kwam de aap uit de mouw. John had mijn boterhammetjes een extra boost gegeven met handzeep, op iedere boterham was een kloddertje handzeep gedaan. En dat was nou dat rare smaakje. Ik heb niks laten merken maar Hans Otto En John waren hilarisch aan het lachen toen ik het verhaal hoorde, en ik ook want zo sportief was ik ook.

Echter wie een poets bakt met mij kan deze terug verwachten. Zo heb ik John die een paar weken later achter de kassa ging werken een snoepje gegeven. Wat hij niet wist is dat deze snoepjesl je een blauwe mond van binnen geven. Hij had niets door maar de mensen aan de kassa stelden hem de vraag of hij wel lekker was. Ook daar hebben we die avond hartelijk om moeten lachen. Dus kijk uit als John Houben iets voor je doet.