Laatst schreef ik een column over mijn olympische droom die eindelijk uitkwam, en wat bleek ik spot on te zijn! Veertig jaar heb ik gewacht om naar de Olympische Spelen te gaan, en eindelijk kon ik dat punt van mijn bucketlist afstrepen. Het was vorig jaar met kerst dat ik mijn dochter een cadeau gaf dat wij allebei nooit zullen vergeten: tickets voor een avond vol atletiek in het Stade de France in Parijs. De voorpret begon al met het vinden van die betaalbare tickets en het plannen van ons korte verblijf in een charmant hotel net buiten het centrum van de lichtstad. Het leek allemaal zo perfect in elkaar te vallen.
Natuurlijk konden we het niet laten om van Parijs zelf te genieten. De volgende dag hebben we de stad in ons opgenomen met al haar prachtige bezienswaardigheden. Daarna maakten we onze reis compleet met een bezoek aan enkele casino's in België en een ontspannen vakantie aan de Belgische kust. Maar het hoogtepunt van onze reis was zonder twijfel die ene memorabele avond in het Stade de France.
Wat een ervaring was het om live getuige te zijn van de bizarre eindsprint van Femke Bol op de 4 x 400 meter mixed estafette. Het was alsof we in een droom zaten; we zaten vlak achter de finish, precies op de plek waar we alles perfect konden zien. We zagen misschien wel het meest spectaculaire Nederlandse sportmoment aller tijden recht voor onze ogen plaatsvinden, en dat tijdens de meest succesvolle Olympische Spelen voor Nederland. Het is een beeld dat voor altijd in mijn geheugen gegrift zal staan.
Ons bezoek aan het TeamNL huis voegde nog een extra gouden randje toe aan deze ervaring. Daar, te midden van andere Nederlandse supporters, voelde ik de ware kracht van de Olympische Spelen: verbinding en het maken van mooie herinneringen met de mensen om wie je geeft. Want daar draait het leven uiteindelijk om, nietwaar?
Maar was het ook een gouden week voor mijn sportweddenschappen? Eerlijk gezegd, niet helemaal. Natuurlijk had ik geld ingezet op de topfavoriet van de avond, Sha'Carri Richardson, in de 100 meter finale voor dames. Maar zoals zo vaak gebeurt in sport, was het resultaat allesbehalve zeker. Sha'Carri eindigde als tweede, en de verrassende winnares was niemand minder dan Julien Alfred uit Saint Lucia. Het kleine eiland danst er waarschijnlijk nog steeds op!