Waarom willen mensen rijk zijn? De ambitie om vrij te zijn, niet voor een baas willen werken en dromen te realiseren. Veel jongeren willen rijk worden als je vraagt wat ze willen worden.
Mijn fascinatie voor geld is in mijn jeugd zeker aangewakkerd. En zoals met al mijn fascinaties zet ik deze netjes op mijn ‘bucketlist'. Ik sprak de ambitie uit om voor mijn 30ste miljonair te zijn.
Volgens het CBS ben je miljonair als je een vermogen hebt van €1 miljoen of meer. De waarde van een eigen woning woning of hypotheek schuld wordt hier niet in meegenomen.
Vaak wordt ook verwezen naar een dollar miljonair en moet je een vermogen hebben van minimaal $1 miljoen. De eerste woning, verzamelobjecten, consumptiegoederen en duurzame goederen worden niet meegeteld. Het gaat dus om vrij te besteden kapitaal.
Mijn eerst stap zette ik toen ik een jaar of 16 was en aan mijn grootvader vroeg hoe het kwam dat hij zo rijk geworden was.
Hij vertelde mij het verhaal dat hij altijd speklapjes at. Later besefte ik pas wat hij hiermee bedoelde. Als je een rijk man bent moet je natuurlijk niet je vermogen opmaken. Zuinig leven, sparen en investeren: het was een wijze les voor me.
Begin jaren '90 las ik het boek van Emile Ratelband – De Vuurloper. Een nieuwe manier van denken die de kwaliteit van het leven verbetert en je in staat stelt om sneller dat te krijgen wat je wilt.
Dit boek heeft mij geïnspireerd om zodanig gebruik te maken van de hersenen dat ze nog beter voor je gaan werken. Na 30 jaar ben ik ervaringsexpert geworden in het visualiseren van het bereiken van doelen.
Met alleen hard werken kom je er niet, soms moet je geluk hebben. Ook de juiste timing en mindset spelen een grote rol.
Geld is natuurlijk een belangrijke tool in het leven maar er zijn zoveel zaken veel waardevoller. Voor veel jongeren zullen deze clichés niet nog indalen maar gezondheid, vriendschappen en vooral plezier in het leven zijn zo veel meer van belang.
Met een kleine 2 ton in guldens op de bank besloot ik mijn vaste en saaie baan bij KPN (Telecomplein in Voorburg) op te zeggen. Over de timing was goed nagedacht omdat mijn laatste werkdag op 1 juli 2000 was.
Een dag later zou ik verjaren en was het de bedoeling om samen met mijn vriendin de wereld over te trekken. De 18 maanden die volgden waren een geniaal leerproces. In deze tijd, uit het vacuüm van werk en het in gareel lopen, hebben mij tot grote persoonlijke inzichten gebracht.
Ik was dan bij lange na niet financieel onafhankelijk maar was wel onafhankelijk van de maatschappij geworden. Uiteindelijk wilde ik een leven leiden waarin passie voorop staat. Dingen doen waar je gelukkig van wordt en die niet als werk aanvoelen. Zeg maar van je hobby je werk maken.
Ik speelde al jaren verdienstelijk 'tight' poker. De onetrickpony-manier aan de pokertafel. Lekker ouwehoeren met spelers die nog slechter speelden dan ik. Het internettijdperk deed zijn intrede en daar lagen enorm veel kansen. Hoe mooi zou het zijn als ik van mijn hobby – poker – mijn vak zou kunnen maken?
Maar met mijn pokerkwaliteiten zou ik het niet redden dus moest ik wat anders verzinnen en zo was de geboorte van de pokerinformatiewebsite (PokerInfo) in 2002 een feit. En omdat de timing achteraf gezien ideaal was kon ik daar een paar jaar later uitstekend van leven. De pokerhype was een feit en ik leefde mijn 15 minutes of fame.
Het was 1 juli 2010, ik was in Las Vegas om een grote (poker) droom te realiseren en mee te doen met het hoofdtoernooi van de World Series of Poker. Ik liep door het Rio Casino Las Vegas en telde mijn zegeningen.
Dat was ook het moment dat ik besefte dat ik een dollar miljonair was geworden! Niet omdat ik geld heb gewonnen met dit fantastische pokertoernooi maar omdat ons bedrijf naar de maan was geschoten.
Een maand of 5 later stond ik sneeuw te scheppen bij de manage waar mijn dochter op paardrijden zat, in Hoogersmilde. Ik besefte dat ik een zondagskind was en veel geluk in mijn leven gehad heb. Dat ik van een verlegen jongetje naar een gelukkig volwassen mens was gegroeid. Dit moment was onbetaalbaar!
Een mens blijft altijd leren tot het einde. Ik heb ik de afgelopen 10 jaar meer geleerd over mijzelf dan de 40 jaar ervoor. Voor mij was het belangrijk om herinneringen te sparen, mijn ouders zijn beiden relatief jong heengegaan en wilde zelf regelmatig het maximale uit het leven halen.
De bucketlist werd wederom van stal gehaald en in deze magische periode heb ik veel dingen mogen realiseren. En dan is een zakcentje natuurlijk wel erg handig als je dingen wilt gaan doen, zoals een prachtige cruise of met je gezin in een camper door Australië rijden.
In deze jaren had ik ook bijna geen inkomen en heeft het CBS mij jaren geleden weer van de lijst afgehaald van Nederlandse miljonairs. Ik heb geleefd, ik heb de dingen gedaan die ik zo graag wilde doen. Ik ben een gelukkig mens.
Zoek mensen op in je omgeving die je bewondert en inspireren. Blijf vooral niet stilstaan en laat de energie vloeien. Praatjes vullen geen gaatjes; onderneem, volg je hart en stel niet alles tot later uit. Als je aan mensen vraagt die in hun laatste levensfase zitten wat ze anders hadden willen doen in het leven komen vaak dezelfde zaken naar voren.
‘Ik heb spijt dat ik niet meer mezelf ben geweest, en te zien hoeveel dromen onvervuld zijn gebleven.' En voor mij de belangrijkste: ‘ik heb spijt dat ik mij niet heb toegestaan om gelukkiger te zijn.' Veel mensen realiseren zich pas tegen het einde dat geluk een keuze is en zijn blijven steken in oude patronen en gewoontes. Angst voor veranderingen en doen alsof je tevreden bent.
Maar diep van binnen verlangen om weer eens echt te kunnen lachen en dwaas te kunnen zijn. En dat is Onetime: het leven niet al te serieus nemen en met heerlijke mensen lachen en dwaas doen. Onetime!
geplaatst in 
