Dromen. We gebruiken het woord voor twee verschillende betekenissen. De gedachtes die je hebt als je slaapt en de gedachtes die je hebt als je wakker bent. De eerste is de echte droom, de tweede heet eigenlijk wensdroom. “De wens of begeerte die men in het dagbewustzijn voedt, uit zich vaak in de droom (Freud)”. Vandaag volg ik de definitie van Freud, maar noem het gewoon droom.
Grote en kleine dromen. Ik kan me bijna niet voorstellen dat er ook mensen zijn die leven zonder. Maar wat is dat toch, dat we allemaal ergens van dromen? Zit dat automatisch in onze genen bij de geboorte? Is dat aangeleerd gedrag? Waarom heet de hoogst haalbare droom de stoutste droom? En als dromen werkelijkheid worden, levert dat dan het maximale geluk op? Of wordt je er juist depressief van, omdat er niks meer te dromen valt?
Droom je klein of droom je groot? Waarom? Moet je ze uitspreken of juist voor je houden? Is het belangrijk dat een droom ooit uitkomt, dus zit er toch een deeltje realiteit in? Of is het juist de bedoeling dat hij nooit uitkomt? Dat het jouw zenmoment is om even lekker weg te dromen en in je hoofd even het onbereikbare bereikbaar te maken? Heb je de juiste partner gevonden wanneer jullie dezelfde dromen hebben, of juist wanneer je elkaar ieder zijn of haar eigen droom gunt?
Wat is het verschil tussen dromen en fantaseren? Is het de termijn? Is het de helderheid van de beelden die je er bij hebt? Is een fantasie juist minder haalbaar of juist meer? Ben ik een fantast, een dromer of een nuchtere denker? Wanneer ik mijn dromen uitspreek, eerlijk uitspreek, oordeel je dan over mij als mens of kun je dat los van elkaar zien? En hoe zit dat wanneer ik mijn fantasieën uitspreek? Durf jij jouw dromen eerlijk uit te spreken, of ben je bang dat dat tegen je gebruikt gaat worden?
Kun je tevreden terugkijken op je leven als je een aantal van je dromen hebt waargemaakt, of kijkt een echte dromer altijd alleen vooruit? Kun je oprecht gelukkig zijn wanneer nog geen van je dromen is uitgekomen? Is een droom een ervaring die je graag wil beleven, of is een droom een stukje (hekel aan dat woord) geluk dat je jezelf in het vooruitzicht stelt en waar je je op verheugt? Zijn onze dromen misschien de ankers waar we ons aan vast kunnen houden in een leven dat onherroepelijk samengaat met verdriet, zorgen, ziekte, verlies en allerhande andere tegenslagen?
Hoe zit het dan met dromen en ambitie? Is iemand met ambitie feitelijk een dromer met discipline? Iemand die er veel tijd en energie in stopt om beetje bij beetje dichterbij de droom te komen? Is een echte dromer dan iemand zonder discipline? Wie is socialer, de dromerige dromer of de ambitieuze dromer? Droom je in idealen of tastbaarheden? Rijkdom in geld en bezit of rijkdom in liefde? Of beide? Droom je eigenlijk hetzelfde als je vader of moeder? Of als je opa of oma? Heb je daar wel eens over gesproken?
Ik hoop dat jullie de antwoorden hebben, want ik heb geen idee. Ik droom er alleen maar van dat er iemand is die mijn columns leest en die onder de ogen schuift van een redacteur van een bekend blad, een grote krant of een wakkere uitgever. Of is dat nu ambitie?