De thuisblijver (bleef thuis)
De Vegas-gangers staan inmiddels weer met beide voetjes op vaderlandse bodem en de thuisblijver is keurig thuisgebleven. Tijd om hem eens aan de tand te voelen over zijn belevenissen tijdens de Vegas week.
geplaatst in 
De Vegas-gangers staan inmiddels weer met beide voetjes op vaderlandse bodem en de thuisblijver is keurig thuisgebleven. Tijd om hem eens aan de tand te voelen over zijn belevenissen tijdens de Vegas week.
‘In algemene zin kan ik wel zeggen dat ik een leuke week heb gehad ja. Iets te weinig slaap, maar daar had ik wel rekening mee gehouden. Het was ook best wel vermoeiend moet ik zeggen, ik heb nog nooit zo veel uren achter elkaar op de bank gezeten. Al met al kan ik wel zeggen dat het een unieke ervaring was.'
‘Ja, genoeg. Helaas voor de Vegas-gangers heb ik niet alles op camera vastgelegd, omdat er momenten waren waarop gewoon te veel gebeurde. Aan de andere kant misschien maar goed ook, want de code is toch een beetje: “What happens at home, stays at home.”
Sommige dingen zijn voor jezelf en de mensen die er bij waren superleuk en bijzonder, maar je hebt toch liever niet dat je moeder, of je kinderen, dat te lezen of te zien krijgen.
‘Ow zo bedoel je. Sorry. Ik heb nog een beetje last van de couchlag denk ik.
De cliffhangers. Die vond ik echt leuk. Dat zo’n filmpje dan precies op het juiste moment stopt, zodat je je fantasie er op los kan laten.
De eerste die ik me herinner is dat filmpje in het begin van de reis waarop het lijkt alsof de Jackpot valt. De volgende dag heb ik meteen de online versie van de Las Vegas Review Journal doorgespit om te kijken of er melding gemaakt werd van een Mega jackpot knaller, maar ik heb daar niks over kunnen vinden.
Ook een mooie was het korte filmpje over de winst op de roulette-tafel. Ik dacht me te herinneren dat de 17 viel? Dat filmpje heb ik dus best vaak bekeken. Op pauze gezet, inzoomen, proberen de chips te tellen, ongeveer uitrekenen hoeveel keer de inzet uitbetaald zou gaan worden en van de gezichten van de Onetimers die er bij waren proberen af te lezen wat de waarde van de chippies geweest zou kunnen zijn. Mooi man.
Dat zijn echt van die “ik zou willen dat ik er bij was geweest” momenten.'
‘Haha ja, ongeveer 24 uur per dag. De Group Pull, de puzzeltocht, de casinotour, de pokertoernooitjes, de vette happen, ik had overal wel bij willen zijn ja.'
‘Dat was ook wel opvallend ja. Wat een energie heeft die man en wat een ras-entertainer is het eigenlijk.
Je zult maar een droom hebben en een paar jaar later met 40 man in een vliegtuig stappen richting jouw (gok)paradijs. Dat moet toch wel een heel bijzonder gevoel zijn. Ik kan me zo voorstellen dat die nog wel een paar weken nodig heeft om weer helemaal te landen en hier weer te aarden.'
‘Goede vraag wel. Even denken…
Nou ja, nu je het toch zo vraagt denk ik dat er eigenlijk wel iemand mistte in het gezelschap. Iemand die een aardig stukje kan typen en wiens taak het was geweest om dagelijks een verslagje te schrijven. Een overzichtje van de meest bijzondere kleine en grote avonturen die die dag meegemaakt zijn. Dat had ik toch wel heel leuk gevonden om te doen, ehh om te lezen bedoel ik.
Verder verwacht ik nog wel een berg filmpjes en foto’s de komende tijd, dus de napret zal nog wel even duren denk ik. Ik blijf gewoon genieten, elke foto en elk filmpje opnieuw.'
