De beschonken fietser

Veel verhalen

Zwabberend en zwalkend zoeken ze hun weg over fietspaden en door de straten. En dan gaat er wel eens iets mis. Niemand zal op een feestje de neiging hebben om uit zichzelf te vertellen wanneer hij of zij voor het laatst in totale dronkenschap van het stalen ros gepleurd is, maar het zijn er meer dan je denkt.

Brave burger Procent is hierop geen uitzondering. Wanneer ik eenmaal de schaamte voorbij ben en mijn verhaal vertel, volgen er steevast diverse anekdotes van anderen die ook wel eens in benevelde toestand de controle zijn verloren.

Dronken dropje

Mij overkwam het, uiteraard heel lang geleden, op een doodgewone vrijdagavond. Op een gegeven moment merkte ik dat de communicatie tussen mijn hersenen en mijn (spraak)motoriek niet helemaal soepel meer verliep. De beentjes verloren langzaam steeds meer stabiliteit en mijn tong verhaspelde de uit te spreken woorden dusdanig dat er voor de toehoorder geen touw meer aan vast te knopen was.

Wat doe je jezelf aan hoor ik je denken, maar het was een geleidelijk proces. Op het moment dat ik in de gaten kreeg dat ik die laatste drie biertjes niet had moeten drinken was het te laat. En toen moest ik nog naar huis. Op de fiets.

In balans, uit balans

Het fietsen op zich ging wel prima. Althans, in mijn beleving. Ik denk dat een jury van verkeersexperts heel anders had geoordeeld, maar ik kwam vooruit en hield ongeveer de richting aan waar ik naar toe wilde. Een stoplicht diende zich aan. Natuurlijk sprong het lampje net op rood toen ik dichtbij was. Brave burger die ben trapte ik op de rem om netjes te gaan wachten tot het weer groen zou worden.

Stilstaan zittend op het zadel bleek veel moeilijker dan gedacht, dus afstappen leek mij het beste idee. Leek, want het duurde niet lang totdat ik er achter kwam dat, in mijn toestand van dat moment, het mezelf en mijn fiets rechtop houden net iets te veel gevraagd was van mijn vertroebelde evenwichtsgevoel.

Daar lig je dan

Langzaam, heel tergend langzaam, helde mijn vervoersmiddel over richting straatstenen. Loslaten en oprapen was natuurlijk de beste oplossing geweest, maar die briljante gedachte kwam niet bij me op. In plaats daarvan hield ik mijn stuur vast al was het mijn kostbaarste bezit ooit. Langzaam, heel tergend langzaam, helde mijn lichaam ook over richting straatstenen.

Het onvermijdelijke gebeurde en fiets en ik lagen languit op straat. Ik vervloekte mezelf hardgrondig en onverstaanbaar. Daar lig je dan, kansloos met je dronken hoofd, samen met je fiets te wachten tot het weer groen wordt. Snel, denk ik, keek ik om me heen om te zien of er getuigen waren, maar gelukkig was ik op dat moment helemaal alleen.

Een ezel

Mezelf opgeraapt, fiets opgeraapt. Klinkt makkelijk, maar was een hele klus. Geen bloed, geen pijn, fiets heel, mooi. Ik kon weer door. Het was weer rood natuurlijk dus ik moest nog even wachten. Deze keer pakte ik het slimmer aan en gebruikte het stoplicht om tegenaan te leunen. Het werd groen en in al mijn wijsheid besloot ik weer gewoon op de fiets te stappen. Fiets rechtop, ik rechtop, mijn handen stevig het stuur vasthoudend. Langzaam, heel tergend langzaam, helde mijn vervoersmiddel over richting straatstenen.

“Nee hè. Oh nee hè, niet weer” hoorde ik mezelf zeggen. Loslaten en oprapen was natuurlijk de beste optie geweest, maar die briljante gedachte kwam nog steeds niet bij me op. Daar lagen we weer samen languit op straat te wachten tot het groen zou worden. Deze keer was ik iets minder fortuinlijk met een flink gekneusde rib als resultaat. Daar heb ik toch wel een paar weken van mogen nagenieten.

Lesje geleerd

Achteraf is het mooi verhaal waar om gelachen kan worden. Net zoals die andere verhalen van mensen die in tuinen gedoken zijn, op onderzoek gingen in de greppel, die dachten dat ze die pizza onderweg al wel konden verorberen en overtuigd waren dat aanhangen bij een brommer echt wel een goed idee was.

Uiteraard is me dit maar één keer overkomen. Nu liep het redelijk goed af en had ik alleen mezelf er mee. Maar je beseft je wel dat overmatig alcohol drinken en deelnemen aan het verkeer niet het beste plan is. Sindsdien ben ik veel alerter en leg een stuk eerder de grens bij de hoeveelheid biertjes die ik drink. Ook op Elluf Elluf. Alaaf.