Als je ons een beetje volgt, hier, op het forum of via Facebook, dan kan het je niet ontgaan zijn: in 2022 gaan we met een aantal Onetimers naar Las Vegas. Onetime betaalt, dus dat betekent dat iedereen wel een beetje zijn best moet doen om deze reis te verdienen. Dat de trip episch wordt, staat al vast.
Inmiddels zijn we aanbeland bij opdracht 7: schrijf een artikel van minimaal 1000 woorden over wat Las Vegas voor jou betekent. Na de eerste 6 opdrachten, die steeds een beetje moeilijker werden, zijn er nog 31 Onetimers in de race om mee te mogen naar Sin City. Dat betekent, als iedereen zijn best doet, 31 artikelen over Las Vegas. Wensen, dromen, ervaringen, alles kan en mag, als het maar over onze favoriete stad gaat.
Vandaag vertelt Damien010 over zijn liefde voor Vegas.
Mijn naam is Damien, 30 jaar en woonachtig in Hellevoetsluis samen met mijn vriendin en onze hond (een labrador). Ik ben al een jaar of 10 een enorm liefhebber van Amerika als vakantieland. Ik heb ook een halfjaar in Amerika gewoond (Ohio) voor mijn stage.
Ik was vroeger nooit echt bezig met Las Vegas.. Maar ik werd voor het eerst echt enthousiast over en nieuwsgierig naar Las Vegas in 2009, toen ik de film ‘The Hangover’ had gezien. Ik vond het een fantastische film! En het is nog steeds één van mijn favoriete films. Toen besloot ik al dat ik ooit een keer naar Vegas en Caesars Palace wilde gaan.
Een jaar later ging mijn neef met vrienden naar Vegas, ook in het Caesars Palace. En ik werd meteen enthousiast van zijn verhalen. Prachtige casino’s, super uitgaansgelegenheden, pool parties. Dat klonk mij direct als muziek in de oren.
Toch duurde het tot september 2016 voor ik voor het eerst naar Vegas ging. Ik ging met 2 vrienden, we sliepen 4 nachten in het Excalibur. Vegas was toen onderdeel van een 3 weekse rondreis door het Zuidwesten van Amerika. Ook dat was een langgekoesterde droom van mij.
We reden met onze huurauto van LA naar Vegas. Een ruim 4 uur durende rit. Wij zaten zo vol adrenaline dat je spontaan vergat dat je er 4 uur over deed om in Vegas te komen. Die rit zelf vond ik al een belevenis op zich, van de grote stad en drukte van LA richting de woestijn.
Het was rustig op de wegen en je kwam, buiten wat food exits (typisch Amerikaans ;)) en kleine benzinestations, erg weinig tegen. Eenmaal in Vegas aangekomen zag ik alle bekende hotels die ik voorheen alleen op foto’s en films zag. Echt onwerkelijk..
Toen wij het Excalibur binnenliepen moesten wij meteen door het grote casino naar de incheckbalies. Wij kwamen aan op een zaterdag. Het was druk en iedereen was in een opperbeste stemming leek het wel. Erg bijzonder om te zien.
Eenmaal ingecheckt gingen wij gelijk eropuit! De eerste avond liepen we vooral over de Strip. De Strip was overweldigend voor mij, alsof ik in een droom was beland. Hier keek ik enorm lang naar uit en nu was ik er gewoon!
De eerste avond gingen we o.a. naar het NY-NY, MGM Grand, Aria en Bellagio. Eenmaal in het Bellagio begingen we al onze eerste klassieke fout door 3 drankjes te bestellen aan de bar. De schade was $40 voor 3 Corona. Al snel kwamen wij erachter dat je je drankjes ‘gratis’ kreeg als je gokte (niks is gratis, maar dat terzijde ;)). Al stopte je maar 5$ in een kast met minimale inzet was het al goed, dus dat deden we uiteraard.
Op dag 2 gingen we pokeren in het Excalibur. We pokerden al zo’n 10 jaar en hadden nog nooit live gepokerd in een casino. Van tevoren hadden wij al research gedaan naar het pokeraanbod van Las Vegas. En er is voor ieder wat wils.
Bijna ieder hotel heeft wel een pokerroom. En Buy-ins van Sit & Go toernooien gaan van $45 tot wel meer dan $1000 . Wij kozen ervoor om $45 toernooitjes te spelen. En dit ging best goed voor de eerste keer live poker.
Toch werden wij toch steeds nieuwsgieriger naar dat ene spel met die dobbelstenen aan die grote lange tafels, waar mensen vaak luidruchtig juichten. We besloten alle drie om gewoon mee te spelen. We zouden wel zien of het leuk was.
Het begon, na een korte uitleg, met het inzetten van $5 op de ‘passline’. In het begin snapten we maar weinig van waar de andere spelers aan de tafel op inzetten. Maar de croupiers en de andere spelers waren erg behulpzaam. Steeds beter leerden we dit spel te begrijpen.
Ik heb het uiteraard over Craps. Nog nooit hadden wij ervan gehoord. Het is typisch Amerikaans. Maar zo leuk! Wat er dan zo leuk aan is? De sfeer aan de tafels, die is afhankelijk van het casino waar je speelt, echt geweldig! Je speelt met elkaar tegen het casino. Je wint relatief makkelijk, maar kunt ook gemakkelijk verliezen.
Het gaat werkelijk steeds op en neer. Dat maakt het spannend en leuk! Zo speelden wij de resterende tijd vooral poker en craps. En beleefden wij mooie avonden met veel winst in met name het Caesars Palace, naar mijn mening het leukste casino met een topsfeer!
4 dagen Las Vegas was vermoeiend, persoonlijk sliep ik per nacht hooguit 4-5 uurtjes door alle indrukken die je opdoet in de stad. Tegelijkertijd was het ook gewoon te kort om alles van de stad te kunnen zien. Zo waren wij niet eens naar Fremont Street geweest.
Een extra dag blijven was geen optie, we hadden nog een strak reisschema voor de boeg. Ik had voor mijzelf allang besloten dat dit zeker niet mijn enige keer Vegas zou zijn en dat ik snel wilde terugkeren!
En zo gebeurde het, een jaar later in 2017 ging ik nogmaals naar Vegas. Samen met een van de vrienden met wie ik een jaar eerder al was geweest. Eerst 4 dagen New York, 8 dagen Vegas en nog een week naar Florida. Dit uiteraard met binnenlandse vluchten ;).
Al vanaf het eerste moment dat we in Vegas aankwamen voelde het weer vertrouwd. Wij landen op McCarran Airport en wat meteen opviel waren alle slotmachines bij de gates op het vliegveld! Erg grappig om te zien. Weer sliepen wij in het Excalibur, het hotel was prima en beviel daarnaast ook gewoon goed.
De 8 dagen leken wel voorbij te vliegen. Naast veel pokeren, craps, sightseeing en stappen, gingen we ook richting de Red Rock Canyon, Zion en de Hoover Dam. Deze keer ontdekten wij ook Fremont Street. Het was er gezellig druk, er hing een goede sfeer en er waren verschillende podia waar kleine concerten werden gegeven.
Verder heeft Fremont leuke klassieke casino’s als de Golden Nugget, Binions en 4Queens waar je voor $5 craps kon spelen. Fremont Street is naar mijn mening dan ook een echte aanrader.
Na deze reis wist ik het zeker, Las Vegas werd één van mijn favoriete vakantiebestemmingen.
Een jaar later, in 2018, ging ik weer naar Vegas. Nogmaals naar het Excalibur. Deze keer ging ik, in tegenstelling tot mijn vorige reizen, alleen. Je zou misschien denken dat dat saai is. Maar dat was het zeker niet! Het beviel zelfs prima.
Ik was vrijgezel, en hoefde met niemand rekening te houden. Ik kon relaxen aan het zwembad wanneer ik daar zin in had. Ik kon wat gaan pokeren en gokken wanneer ik daar zin in had. En in Amerika heb je erg snel aanspraak van mensen. Zo trok ik met verschillende mensen op die ik daar leerde kennen.
Vooraf leidde mijn derde reis soms tot gefronste wenkbrauwen bij familie, vrienden en collega’s. ‘Ga je nou alweer naar Vegas?’ ‘Dat heb je nu toch wel een keer gezien?’ Dat waren de vragen die ik soms kreeg. Misschien is dit ook wel herkenbaar voor de andere Onetimers.
Ik zeg altijd tegen mensen dat ik niet in woorden kan beschrijven hoe geweldig Las Vegas is. Het is een stad die mensen vaak alleen associëren met gokken en casino’s. Terwijl Vegas voor mij veel meer dan dat is. Ik zeg altijd dat je er zelf geweest moet zijn om een goed beeld van Las Vegas te krijgen.
De reis in 2018 was helaas mijn laatste reis naar Vegas. Ik hoop er snel weer heen te gaan. Met Onetime volgend jaar april. Of tijdens een rondreis door Amerika in september 2022 samen met mijn vriendin. Hopelijk is dat tegen die tijd weer gewoon mogelijk, waar ik wel van uitga!
– Damien010