Ondanks de beschreven excessen die nu eenmaal horen bij de casinobranche, kunnen we van het beroep croupier niets anders zeggen dan dat het een respectabel beroep is.
Ondanks de beschreven excessen die nu eenmaal horen bij de casinobranche, kunnen we van het beroep croupier niets anders zeggen dan dat het een respectabel beroep is. De tekst bij de advertentie:
“De Nationale Stichting Casinospelen biedt de unieke mogelijkheid aan daarvoor geïnteresseerde Nederlanders (m/v) om zich te melden als kandidaat voor de cursus ‘Roulette Croupier’.
Deze cursus van 4 maanden (waarvan 2 maanden als stage in een van de casino’s) zal worden gehouden in het opleidingscentrum van de Nationale Stichting Casinospelen te Scheveningen en in het casino van Valkenburg, en stel kandidaten in de gelegenheid tot het behalen van het officiële diploma leerling-croupier.
De kosten van de cursus bedragen f500,-, welke bij indiensttreding worden terugbetaald.
De lesuren zijn op werkdagen van 15.30 tot 18.30 en/of ’s avonds van 18.00 tut 21.00.
Geïnteresseerden in deze cursus dienen te voldoen aan de volgende eisen:
Belangstellenden kunnen zich aanmelden toto 25 oktober 1980 door het schrijven van een brief met uitvoerige gegevens en een recente pasfoto aan het Hoofd Personeelszaken van de Nationale Stichting Casinospelen, Postbus 7631, 1118 ZJ Luchthaven-Schiphol onder vermelding van vacature-project-nummer 80.155. Telefonische inlichtingen: 020-158915
Deze advertentie werd in alle landelijke dagbladen geplaatst, een slimme zet van het toenmalige management, tenslotte was in de wet vastgelegd dat er geen reclame voor casino’s mocht worden gemaakt. Met dit soort advertenties ving men twee vliegen in één klap, sollicitanten én klanten werven!
Ik denk echt namens m’n collega’s te spreken als ik zeg trots te zijn mezelf croupier te mogen noemen. In de jaren na opening werden we regelmatig gevraagd om interviews te geven, zelfs om op te treden in TV programma’s.
Ikzelf was croupier in een korte serie, na te zijn ingehuurd als figurant. Kom ik daar in de studio in Hilversum, in een zaal hélemaal ingericht als casino. Ik aan de roulettetafel, al snel klonk het ‘rien ne va plus’... Een regieassistente maakte me er op attent dat ik niet f50,- per dag zou moeten ontvangen als figurant, maar f500,- per dag als acteur!
Drie dagen opnamen waren een mooie toevoeging aan het toch al dikke salaris van 1978!