Casinotocht door Mesquite

Onze eerste stop in Mesquite

Onze eerste stop in Mesquite bracht ons naar het CasaBlanca resort en casino. We parkeerden de auto op het ruime parkeerterrein en het viel ons meteen op dat het behoorlijk vol stond met auto's. Dit was verrassend, aangezien ik nog nooit van dit casino had gehoord, en onze nieuwsgierigheid was gewekt. William vertelde dat hij eerder in dit echte casino was geweest met zijn gezin en een mooie run had gehad aan de craps tafel tijdens dat bezoek.

Met een knorrende maag besloten we eerst naar het Casa Cafe te gaan, waar we voor nog geen 30 dollar onze buikjes helemaal vol aten. Dat waren prijzen die we in Las Vegas niet gewend waren; daar vragen ze voor een simpele hamburger vaak al dezelfde prijs. Na het smakelijke etentje begaven we ons naar de casino vloer, altijd het spannendste moment. Een nieuw casino betekent nieuwe energie. Hoe zouden de dealers zijn? Welke slots stonden op ons te wachten? Zouden we met winst vertrekken?

We namen even de tijd om een paar willekeurige slots uit te proberen, zoals Top Dollar en de nieuwste videoslots. Maar onze aandacht werd snel afgeleid door de lege craps-tafel, waar maar liefst drie croupiers paraat stonden. Uiteindelijk hebben we hier ruim een uur gedobbeld met onze nieuwe vrienden, en na elke geslaagde worp klonk er vrolijk gelach en gejuich. De croupiers waren blij met de extra aandacht en de fooien die ze ontvingen, en wij verlieten het CasaBlanca casino met een leuke winst op zak om het volgende casino in Mesquite te verkennen.

CasaBlanca casino heeft ons aangenaam verrast en bleek uiteindelijk het meest vermakelijke casino om te spelen. We beloofden onszelf terug te keren wanneer we meer tijd hadden, en nu weten we precies waar Mesquite op de landkaart te vinden is.

Virgin River casino: Een stille oase in het gokparadijs van Mesquite

Ons tweede avontuur in de gokplaats Mesquite bracht ons naar het Virgin River casino en hier was de sfeer een stuk rustiger dan aan de overkant bij het CasaBlanca casino. Het voelde alsof de energie hier wat bekoeld was, en een gokambiance met weinig spelers, weinig aandacht van de croupiers en een serveerster die je negeert, is niet het warme welkom waar je op hoopt. Het contrast met CasaBlanca kon bijna niet groter zijn.

Na een paar drukjes op de videoslots te hebben geprobeerd, vonden we uiteindelijk de craps- en roulettetafels. Als enige aan de tafelspellen staan voelt een beetje vreemd, maar gelukkig vielen de roulette nummers goed. Hoewel we het grootste deel van onze inzet verloren aan de craps-tafel, slaagden we er toch in om het Virgin casino met een bescheiden winst te verlaten. Het Mequite Gaming-concern, eigenaar van zowel Virgin River als CasaBlanca, bood ons een bijzondere kijk op de variatie in gokbeleving binnen dezelfde stad. Van de warmte en levendigheid bij CasaBlanca naar de meer ingetogen sfeer bij Virgin River, het was een opvallend verschil.

Na ongeveer een uur binnen te hebben gespeeld bij Virgin River, begonnen we ons al snel af te vragen wat het derde casino in Mesquite voor ons in petto zou hebben. Onze nieuwsgierigheid was nog lang niet bevredigd, en we zetten onze reis voort naar het laatste casino in dit charmante gokstadje.

Van spookstad tot feeststad

Onze laatste halte voordat we weer in het holst van de nacht terugreden naar Las Vegas, was het Eureka casino. Het viel meteen op dat de parkeerplaats leeg was en bij de hoofdingang ontbrak bewaking en valet parking. Enkele kapotte lichten voorspelden weinig goeds. Bij binnenkomst voelde het als een soort spookstad in het casino. Er waren slechts een paar verdwaalde spelers te bekennen in dit toch behoorlijk grote casino. De vraag rees: waarom was hier niemand en waarom was er zo weinig personeel te bekennen?

Na wat foto's te hebben genomen en rond te hebben gelopen, besloot ik het aan een croupier te vragen. Hij vertelde ons dat ze zwaar getroffen waren door het gebrek aan toeristen na COVID en dat ze overal op bezuinigd hadden. Het was duidelijk merkbaar; er was slechts één serveerster in het hele casino, en zelfs een simpel drankje bleek onbereikbaar, ondanks ons aanzienlijke gokgedrag. Het aanbod aan gokautomaten was op zich in orde, maar de sfeer in het casino was ver beneden het vriespunt. Het was opmerkelijk om te zien hoe een casino zichzelf zo kon laten verslonzen.

Er zullen ongetwijfeld diepgaande problemen spelen, maar als ik als speler de keuze had in Mesquite, zou ik zonder aarzelen teruggaan naar het CasaBlanca, waar een live band zorgde voor een levendige sfeer. Het was een zeldzaam tafereel, en het bood een interessante blik door de ogen van een gokker en recensent. Ons bezoek aan het Eureka casino was verre van ideaal, en we brachten er niet veel tijd door. Laten we hopen dat onze bijdrage aan de gokautomaten de lichten weer een beetje heeft laten schijnen in het Eureka casino.

Na ons avontuur in Mesquite reden we door de nacht en de bergen terug naar de Vegas casino's, waar we ons weer aansloten bij de Onetimers die in het MGM een feestje aan het bouwen waren. Het was zo druk dat je bij wijze van spreken over de hoofden moest lopen, terwijl slechts twee uur rijden verderop een gokplaatsje vocht voor zijn voortbestaan. Zo snel kan het tij keren in de wereld van casino's. Ongetwijfeld zal ik Mesquite nog een keer bezoeken om te zien of er verbeteringen zijn opgetreden.