Casino Business perikelen door Minze Zwerver
Collega, ondernemer en duizendpoot Minze Zwerver vertelt een minder prettige anekdote over z’n tijd van het opzetten van een casino en het passeren van strenge grenzen.
geplaatst in 
Collega, ondernemer en duizendpoot Minze Zwerver vertelt een minder prettige anekdote over z’n tijd van het opzetten van een casino en het passeren van strenge grenzen.
"Ik werk momenteel als consultant in Liechtenstein en woon tijdelijk net over de grens in Zwitserland. Kanton St.Gallen. Klein dorpje, 2 km van de grens met Oostenrijk, 11 km van de grens met Liechtenstein. Zwitserland is geen EU land en heeft bedrijvige grensposten. Vele....
We rijden regelmatig de grens over. Je kan je voorstellen als benzine 50 cent goedkoper is per liter en een kipfileetje daar voor 3 euro in de schappen ligt i.p.v. ongeveer 7 CHF in Zwitserland, wat neer komt op een euro of 6, dan wil je wel boodschappen doen over de grens.
En die 7 frank ....dan hebben we nog over de Aldi Schweiz en niet over de COOP of de Migros. Want daar is je plofkip (zeker geen scharrel) nog duurder.
De onbewaakte zijn klein. Zo af en toe nemen we een kleine omdat een Nederlands kenteken buiten de zomer om aanleiding is om je staande te houden. Je kan je voorstellen hoe vervelend het is om weer te vertellen waar je vandaan komt, waar je naar toe gaat, kofferbak open moet maken, je net aangeschafte Oostenrijkse plofkip en de rest van je boodschappen uit de tas moet halen, paspoort controleren etc.
De douaniers wisselen van posten. We praten over tientallen grensposten in een regio van 50 km2.
Overigens mag je maar 1 kilo vlees meenemen. Ze zijn gek op de vleescontrole. Met een blik in de ogen die niet veel onder doet voor een leeuw die net een hertje heeft verschalkt, stellen ze de vraag; 'Fleisch dabei?'
Om vervolgens op zoek te gaan naar alles wat meer is dan je net aangeschafte goedkope plofkip.
Gister werden we opgewacht bij de kleine grens. Blijkbaar doen ze steekproeven. Dit keer bleef het niet bij de Leeuw die op zoek was naar de plofkippen...
Paspoort, rijbewijs werden ingenomen en we moesten ze volgen. Bij de grenspost werd mij gevraagd of ik drugs gebruik, alcohol gedronken had. Neen...!
Auto aan de kant om 14.00 uur. Auto controle met blauwe operatie handschoentjes...
We werden naar een kamer gedirigeerd en opgesloten!
Wangslijm werd afgenomen.... niet veel later werd mijn vriendin opgehaald door twee opgetrommelde Gendarmes. Het was net als in Discovery Channel ... border control... met ons als lijdend voorwerp. Ze moest zich compleet uitkleden en werd gescand. Even later was ik aan de beurt.
Mijn kookpunt was bereikt.. Tevergeefs vertelde ik meermaals dat ik voor het ministerie in Liechtenstein werk en derhalve hen help in het kader van Kansspelverslaving e.d.
Of ze niet even wilden bellen naar het ministerie... het was tegen dovemansoren. Ik was een Hollander en was over een onbewaakte grens gereden... Nederlands kenteken staat voor potentiële drugssmokkelaars... blijkbaar...!
De Audi werd opgehaald en naar een gespecialiseerde douanepost gereden ongeveer 20 km verderop. Voor een complete controle.
We bleven opgesloten. Telefoon, papieren, geld werden afgenomen en in een plastic zak afgesloten en veilig gesteld. De telefoon moest eerst nog worden aangezet. Er werd gecontroleerd of hij gestolen was. IP-adres genoteerd.
Vier uur later werden we vrijgelaten. De Audi was ondertussen compleet gestript en ik bedoel werkelijk compleet... door een speciaal daarvoor opgeleide douanier. Dat heeft twee uur geduurd.
In de laatste twee weken dat ik nog hier verblijf zal ik met gemengde gevoelens rondrijden. Het beeld van het mooie Zwitserland is dusdanig vertroebeld dat ik met plezier wegga en zeker niet meer zal terugkeren. Met dank aan mijn kenteken en de hier discutabele reputatie van een Nederlander te zijn.
Tip... pas op met kleine grensposten..!
Hoop dat mijn plofkip nog zal smaken.."
Minze.
