Na de schitterende wedstrijden in maart met als hoogtepunt - vanuit Nederlands oogpunt -natuurlijk de zege van Mathieu van der Poel in Milaan - Sanremo, staan in april de echte klassiekers op het programma. In dit artikel gaan we alvast op parcoursverkenning.
April start met de hoogmis, het summum, de Ronde der Rondes. Heel Vlaanderen staat deze zondag in het teken van kasseien en Vlaamse heuvels. Na een aantal edities met de start in Antwerpen, start de Ronde dit jaar weer in Brugge. Dat maakt de aanloop naar Vlaamse Ardennen wat anders.
De koers gaat over 273 kilometer. Onderweg komen de renners negentien hellingen, met en zonder kasseien, en zes vlakke kasseistroken tegen.
De finale van de wedstrijd begint op zo’n 55 kilometer van de streep als voor het eerst de Oude Kwaremont en de Paterberg beklommen moeten worden. Hierna volgen in twintig kilometer de
Koppenberg, Mariaborrestraat, Steenbeekdries, Stationsberg, Taaienberg en Kruisberg/Hotond.
Daarna volgt een stukje zonder hindernissen waarna de Oude Kwaremont voor de tweede keer beklommen moet worden. Hierna volgt de Paterberg, gemiddeld 12,9% stijgingspercentage met een steilste stuk van dik 20%. Dit is een ideale plek om het verschil te maken in de koers. Hierna is het in gestrekte draf naar de eindstreep.
Vorig jaar liet Tadej Pogacar zien dat hij naast kan klimmen en tijdrijden ook het Vlaamse werk in de benen heeft. Hij moest na teveel gepoker in de sprint de zege echter laten aan Mathieu van der Poel, die de Ronde voor de tweede keer won. Topfavoriet Wout van Aert ontbrak. Hij kreeg na een overtuigend voorjaar in de week voor Vlaanderens Mooiste Covid-klachten en moest passen.
Dit jaar staan diezelfde drie namen hoog op het favorietenlijstje. Van Aert zal de Ronde van Vlaanderen met groen én rood omcirkeld hebben in zijn agenda. Pogacar wil na een prettige kennismaking in het afgelopen jaar dit jaar winnen en Van der Poel kan na Milaan - Sanremo de Ronde voor de derde keer winnen.
Wij zetten ons geld bij de bookmakers in op:
*** Wout van Aert
** Tadej Pogacar
* Mathieu van der Poel
Na de ongetwijfeld heroïsche Ronde van Vlaanderen staat enkele dagen later het officieuze wereldkampioenschap sprint op het programma. De Scheldeprijs start in Nederland en finisht traditioneel in het Belgische Schoten.
Sinds de start in 2018 is verhuisd naar het Zeeuwse Terneuzen staat de koers vaker in het teken van waaiers en wind dan voorheen. Langs de boorden van de Schelde kan er van alles gebeuren, maar normaliter wordt er in Schoten gesprint door de beste finishers ter wereld.
Vorig jaar was een uitzondering op deze regel. Sprinter Alexander Kristoff verraste vriend en vijand door niet op zijn sprint te vertrouwen, maar voor een solo te kiezen. De Noor hield stand en won voor Danny van Poppel.
Het deelnemersveld is gevuld met topsprinters. Fabio Jakobsen (Soudal - Quickstep) is tweevoudig winnaar en zeker iemand om rekening mee te houden. Zijn grootste concurrenten gaan Sam Bennett (BORA) en Jasper Philipsen (Alpecin-Deceuninck) zijn.
*** Fabio Jakobsen
** Jasper Philipsen
* Sam Bennett
Met Parijs - Roubaix komen we bij de laatste kasseiklassieker van het jaar, maar wat voor één! In deze editie van Parijs - Roubaix moeten de wielrenners een nagenoeg vlak parcours bedwingen van 256 kilometer, waarvan er 54,5 over kasseien gaan verdeeld over 29 stroken.
Het meest berucht is de strook door het Bos van Wallers. Je kunt hier de race nog niet winnen, maar wel verliezen. Oppassen voor de favorieten dus. De finale van de koers begint op ongeveer 50 kilometer van de wielerbaan in Roubaix met de kasseistrook Mons-en-Pévèle. Deze strook verkeert in beroerde staat en is met een lengte van bijna 3 kilometer haast oneindig voor de renners.
Na deze strook komen we via onder andere Mérignies Avelin, Pont-Thibault á Ennevelin en Camphin-en-Pevele of het Carrefour de l’Arbre. Deze kasseistrook van 2,2 kilometer helt in de bochten over en is de laatste plek waar de kassei-specialisten het verschil kunnen maken. Hierna is het rechtdoor over het asfalt naar de wielerbaan in Roubaix.
Vorig jaar won Dylan van Baarle na een prachtige solo Parijs - Roubaix. Wout van Aert werd tweede en Stefan Kung werd derde.
Wie goed is in de Ronde van Vlaanderen, is goed in Parijs - Roubaix. Pogacar laat deze koers nog even aan zich voorbij gaan, waardoor we een strijd van Jumbo - Visma tegen Van der Poel mogen verwachten.
*** Wout van Aert
** Dylan van Baarle
* Mathieu van der Poel
Aan de start van de Brabantse Pijl zien we een ander peloton staan dan dat we in de vorige wedstrijden gezien hebben. De renners van de kasseien knijpen op een enkele uitzondering na in de remmen en de renners met de klimmersbenen melden zich in Overijse.
De Brabantse Pijl is samen met de Amstel Gold Race de overgangskoers naar de Waalse Ardennenklassiekers die de maand april afsluiten. Vorig jaar werd de koers gewonnen door Amerikaan Magnus Sheffield.
Meestal wordt de Brabantse Pijl gewonnen door een renner die ook hoge ogen gaat gooien in de Amstel Gold Race. We voorzien dat Mathieu van der Poel en Wout van Aert deze wedstrijd overslaan en tippen daarom Tom Pidcock en Benoit Cosnefroy als favorieten voor deze wedstrijd.
*** Tom Pidcock
** Benoit Cosnefroy
* Julian Alaphilippe
De enige wielerklassieker die Nederland rijk is gaat over Limburgse heuvels. De race start in Maastricht en finish 255 kilometer later 1,8 kilometer voorbij de top van de Cauberg. Onderweg krijgen de renners de zwaarste hellingen die er in Limburg te vinden zijn voor de wielen.
Na de start koerst het peloton richting Sittard. Daarbij worden nog geen heuvels aangedaan, maar als het peloton weer koers naar het zuiden zet is een aaneenschakeling van klimmen en dalen met onder andere passages op de Eyserbosweg, de Keutenberg en de Cauberg.
Vorig jaar dacht Benoit Cosnefroy gewonnen te hebben, maar werd hij op de streep met een miniem verschil verslagen door Michal Kwiatkowski. Een jaar eerder had Wout van Aert met eenzelfde verschil gewonnen van Tom Pidcock. De wedstrijd mag dan 255 kilometer lang zijn, zelden is iemand voor de laatste meters zeker van de zege.
The Usual Suspects. De laatste confrontatie tussen Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar in het voorjaar. Pogacar heeft Parijs - Nice niet gereden en is daarom wat ons betreft favoriet voor deze koers. Tom Pidcock is een gevaarlijke outsider.
*** Tadej Pogacar
** Wout van Aert
* Mathieu van der Poel
Waarschijnlijk de meest saaie van alle voorjaarsklassiekers. Het draait in deze koers eigenlijk allemaal om de laatste drie kilometer. Dan moeten de favorieten zich laten zien in het peloton dat op 1300 meter van de streep de Muur van Hoei opknalt. Explosieve renners die goed hun krachten kunnen sparen zien we hier naar voren komen.
Dylan Teuns won vorig jaar de Waalse Pijl voor recordkampioen Alejandro Valverde die op zijn 41ste nog tweede kon worden in deze koers en Aleksandr Vlasov.
Julian Alaphilippe is wat ons betreft de man die deze koers moet winnen om zijn voorjaar te redden. Alaphilippe is van de categorie Van Aert/Van der Poel, maar lijkt zijn scherpte een beetje verloren. Winst in de Waalse Pijl kan zijn moment van succes in dit voorjaar zijn.
*** Julian Alaphilippe
** Aleksandr Vlasov
* Michael Woods
De laatste voorjaarsklassieker brengt de renners van Luik naar Bastenaken en weer terug, dwars door de Waalse Ardennen heen. Er staan vooral in het tweede deel van de wedstrijd over 258 kilometer steile beklimmingen op het programma.
Het eerste deel van de wedstrijd slaan we even over. Het begint wat ons betreft in Houffalize waar de Côte de Saint-Roch een voorproefje is van wat komen gaat. Daarna volgt met nog 85 kilometer voor de wielen de Côte de Wanne.
Daarna volgen de Côte de Stockeu, Côte de Haute-Levée en de Col du Rosier. Na de Côte de Desnié volgt de Côte de la Redoute, een ideale plek voor een vlijmscherpe demarrage zoals de winnaar van vorig jaar Remco Evenepoel die plaatste.
Na de Redoute volgen de Cornemont, de Côte des Forges en de Côte de la Roche-aux-Faucons. Dat is officieel de laatste helling van de dag, maar de weg naar Luik zelf loopt nog verraderlijk op. Eenmaal in de stad is het nog twee kilometer naar de eindstreep.
Vorig jaar hadden we een Belgisch feestje. Evenepoel won, Quinten Hermans en Wout van Aert werden tweede en derde.
Als de voortekenen niet bedriegen dan wordt Luik - Bastenaken - Luik een fantastisch duel tussen wereldkampioen en titelverdediger Remco Evenepoel, Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard. Van de eerste twee weten we dat ze een klassieker kunnen winnen, Vingegaard moet dat nog bewijzen, maar als de Deen in vorm is, heeft hij ook de explosiviteit die nodig is om deze koers te kunnen winnen.
*** Remco Evenepoel
** Tadej Pogacar
* Jonas Vingegaard
geplaatst in 
