In mijn tijd als casinomedewerker kwam ik veel verschillende gasten tegen. Elke gast brengt zijn eigen wensen en verwachtingen mee, en als casinomedewerker is het jongleren met deze diversiteit soms een ware kunst. In deze blog neem ik je mee achter de schermen, waar het ene extraatje de ene gast doet juichen terwijl het voor de ander een doorn in het oog is. Van klachten over Gooische bingo's tot kleine gebaren die grote verbindingen creëren, ontdek de kleurrijke mix van ervaringen die ik als casinomedewerker heb beleefd.
Werken in het landbased casino brengt een hoop uitdagingen met zich mee. Zoals je in mijn vorige blog kon lezen heb je in een casino veel te maken met diefstal. Vooral in het casino waar veel contant geld rondslingert. Ik denk dat het in een casino waar veelal met vouchers of pasjes wordt gewerkt, dit een stukje minder zal zijn. Maar wat in ieder casino hetzelfde zal zijn, is de diversiteit aan mensen die op een dag het casino binnenkomen.
Ik zeg altijd maar, “Zoveel mensen, zoveel wensen”. In veel opzichten kunnen mensen op elkaar lijken, maar af en toe verbaas ik me over de verschillen. Daar verschuilt ook meteen de frustratie van werken in het casino. Want van de ene gast fantastisch vond, klaagde de andere gast weer steen en been over. Dus in dat opzicht, kun je nooit iedereen tevreden houden.
Maar we deden natuurlijk ons best met leuke acties, lekkers en andere extraatjes voor onze gasten. Zo hadden we een keer een leuke bingo georganiseerd in ons automatencasino. En niet zomaar een bingo, nee, het was een heuse Gooische bingo. Dubbel zo leuk, gezien ons casino zich in 't Gooi bevond.
Wie bekend is met Gooische Bingo’s, weet dat de prijzen hier altijd een stuk luxueuzere zijn. Niks geen Tupperware of broodroosters, maar echte Micheal Kors tassen, Louis Vuitton portefeuilles en Karma armbandjes. We hadden flink uitgepakt, omdat ons casino 1 jaar bestond.
We pakten groots uit ter ere van ons casino's eerste verjaardag. Onze huidige manager, altijd in voor wat plezier, verkleden zich als echte Gooische dames. En onze manager presenteerde de bingo met een kleine parodie op de Gooische reputatie. Dus de B van Botox, de G van Geld, enzovoort.
Onze gasten vonden de bingo geweldig, gezelligheid alom. Een geslaagde bingo, toch? Maar helaas, één vaste gast kon de parodie niet waarderen. Ondanks dat ze in het Gooi was geboren, voelde ze zich niet verbonden met de huidige reputatie van de Gooische gemeenschap.
In plaats van haar ongenoegen met ons te delen, schreef ze een klachten/opmerkingenbriefje vol (die vaak in de toiletten van de automatencasino’s hingen) en pleitte ze voor het ontslag van de manager. Ze ging zelfs bij andere gasten langs om handtekeningen te verzamelen en deponeerde het geheel in de klachten/ideeënbus, die eens per maand door een regiomanager werd geleegd.
Enkele gasten waarbij ze was langs geweest, waarschuwden ons. Ik besloot naar haar toe te gaan, legde uit dat het slechts een persiflage was en dat het niet bedoeld was om haar te beledigen. Ondanks mijn uitleg bleef ze mokken en bleef ze enkele weken weg. Voor ons was dat helemaal niet erg, gezien dit niet het eerste "gevalletje" met deze gast was.
In het vorige voorbeeld was er één gast niet tevreden met een actie, vaker kwam het voor dat die verdeling toch anders lag. Zoals een actie met kraskaartjes. Kraskaartjes zijn ontzettend populair ons de meeste gasten, en het is een actie die makkelijk uit te voeren is, dus daarom ook graag door ons gedaan wordt.
Het principe is simpel. Je krijgt bij binnenkomst een kraskaartje. Deze kun je meteen open krassen en bij drie dezelfde symbolen krijg je een prijsje. Je had voor zo’n actie een bepaald budget. Zeg maar 300 euro voor één actie. Op een gemiddelde dag hadden wij zo’n 300 gasten binnen, dus als jij dan aan 50% van de gasten een prijsje wilden geven, betekende het dat een winnend kaartje €2 euro waard was.
Voor kleine gokkers een leuk gratis extraatje, maar voor grotere gokkers natuurlijk een lachertje. Deze €2 euro werd dat ook vaak met een wuif gebaar in de fooienpot gegooid, iets wat de actie voor de medewerkers wel weer leuk maakte, maar voor die grotere gokkers dus totaal niet.
Maar deed je vervolgens een loterij met drie prijzen van €200, 300 en €500 euro, had je de grotere gokkers wel enthousiast, maar de kleinere gokkers klaagde dan weer waarom er niet meerdere kleinere prijsjes waren, in plaats van maar een paar grote. Zucht.
Gasten die genoten van casino-extraatjes waren een verademing tussen de klagers. Het was geweldig om hen extra te verwennen. Een oude heer, dagelijks aan de cappuccino en roulette, viel op. Hij speelde voorzichtig, kreeg vaak zijn geld terug, genoot van een warm drankje en een praatje.
Meestal vertrok hij voor de lunch om zijn vrouw in het verzorgingshuis te bezoeken. Maar ik wist dat hij dol was op onze broodjes gezond met ham en kaas. Als ik deze in de ochtend aan het voorbereiden was voor de lunch, hield ik twee van deze broodjes vast apart, als hij aan de roulette zat.
Voordat hij vertrok, stopte ik dan stiekem twee van deze broodjes in zijn tas met de woorden "niet tegen je vrouw zeggen, hè?" Hij knikte, knipoogde en kneep zachtjes in mijn arm, zeggend: "Wat zorg je toch goed voor me." Ik vraag me af hoe het nu met deze meneer gaat.