Nachtelijke intriges, stelende medewerkers, en de spanning het werk op de casinovloer - mijn 8 jaar als medewerkster in verschillende casino's brachten me achter de schermen van een wereld vol spannende anekdotes en onvergetelijke momenten. Nu deel ik mijn verhalen van frustratie, spanning en bijzondere momenten als voormalig casinomedewerker bij Onetime. In dit deel mijn ervaringen over stelen in het casino.
In 2014, als 26-jarige met een schat aan ervaring in de horeca, betrad ik voor het eerst de glimmende wereld van het Krijco Automatencasino. Ik behoorde tot de nieuwe lichting medewerkers, een generatie die een frisse wind liet waaien door een branche die ooit bekend stond als het 'wilde westen' van het gokken.
In die begin dagen was het automaten casino niet voor de nette mensen. Het was een rijk van kleurrijke personages, waar reusachtige portiers met spierballen de scepter zwaaiden en gasten over het algemeen huiverden voor het idee iets uit te halen. Het was de plek waar boefjes hun geld kwamen witwassen en andere schimmige types hun geluk beproefden.
Maar toen ik mijn carrière begon bij de Krijco, was er een duidelijke verandering merkbaar. De casino-industrie wilde afrekenen met dit ruige imago. Ze streefden naar toegankelijkheid voor iedereen en gaven prioriteit aan klantvriendelijkheid en service. Het was het begin van een toffe carrière waarbij ik getuige was van de transformatie van een ruige gokhal tot een gastvrije plek voor ook de doorsnee burger niet meteen gillende weer naar buiten vluchtte.
In de jaren die volgden, vond ik mezelf steeds meer thuis in de levendige wereld van Krijco. Het was een plek waar geen enkele dag hetzelfde was, waar diversiteit en spanning de norm waren. Het behoorde tot mijn takenpakket om regelmatig ver buiten mijn comfortzone te moeten stappen.
Als medewerkster van Krijco Automatencasino was ik niet alleen verantwoordelijk voor het bedienen van de gasten, maar ook voor het handhaven van de huisregels. Dit betekende dat ik soms de meest louche figuren moest aanspreken op hun gedrag en zelfs moest vragen om te vertrekken als ze de grenzen overschreden. Het was een uitdaging, maar het gaf me een soort van kick dat ik dit durfde, en ook nog eens goed in was.
Tegelijkertijd leerde ik veel leuke vaste gasten kennen. Met de tijd groeide er wederzijds respect en vertrouwen tussen ons. Deze connecties maakten mijn dagen bij Krijco nog leuker. De energie dit ik kreeg van leuke gasten was hoger dan de energie die vervelende gasten uit me zogen.
In die periode werkte ik als ambulant medewerkster, wat inhield dat ik open diensten in verschillende casino's moest opvullen. Na een jaar kreeg ik de kans om een vast casino te kiezen, en mijn keuze viel op Amersfoort. Het lag dicht bij mijn huis en was een van de grootste Krijco casino's, waar altijd wel iets te beleven viel.
Met een vast casino kwamen ook meer verantwoordelijkheden. Een van de taken de extra taken die ik erbij kreeg, was de zogenaamde 'lichting', waarbij we geld uit de speelautomaten haalden. Dit geld werd gebruikt voor uitbetalingen aan gasten en voor de wisselautomaten. Het was een proces waarbij nauwkeurigheid en efficiëntie heel erg belangrijk waren.
Een andere verantwoordelijkheid was het uitvoeren van kassaoverdrachten, een taak die geen fouten tolereerde. Een klein foutje kon immers grote gevolgen hebben. Soms was het duidelijk wat er mis was gegaan en kon het snel worden opgelost.
Maar er waren momenten waarop we geconfronteerd werden met raadselachtige kassaverschillen die opeens konden opduiken, soms wel tot tweeduizend euro. Dit was een spannende uitdaging, omdat diepgaand onderzoek vereist was.
In de casinowereld waren die verschillen helaas niet alleen te wijten aan menselijke fouten. Stelen was helaas geen onbekend fenomeen, zowel onder de gasten als onder de medewerkers. De werkvloer van het casino was een mix van vertrouwen en waakzaamheid, waarbij elke beweging en transactie nauwlettend werd gevolgd, en jezelf goed moest indekken.
Stelen was helaas niet ongewoon in het automatencasino. Medewerkers hebben continu met geld te maken, en als je er gevoelig voor bent, is een tientje snel gepakt. In mijn tijd als casinomedewerker heb ik verschillende collega’s meegemaakt, die zichzelf wat extra “fooiengeld” toebedelende.
Schoonmakers waren daar geen uitzondering in, zoals je kunt lezen in mijn volgende ervaring. Ik had die dag ochtenddienst, en er kwam een gast binnen die een automaat gereserveerd had. Gasten die de hele avond hebben zitten spelen, en sluiting hun spel nog niet hebben kunnen afmaken, mochten die automaat reserveren, om de volgende dag hun spel af te maken.
Deze gast kwam netjes in de ochtend op de afgesproken tijd, om haar automaat verder te spelen. Bij aankomst bleek deze al aan te staan, en de credits waren verdwenen. Natuurlijk gingen meteen de alarmbellen rinkelen, en ging ik als een ware Sherlock Holmes op onderzoek uit.
Gelukkig staat zo’n automaat aangesloten op een casinosysteem, dus alles wordt geregistreerd. Van uitbetalingen tot storingen. Dus ook wanneer en hoeveel er is afgetikt. In elk geval, van de laatste 5 keer in dit geval. Niemand had de automaat voor de rest aangeraakt, dus ik kon zien dat er nog voor opening van het casino een aanzienlijk bedrag was afgetikt. Inderdaad alle credits van de gast.
Ik spoelde de beveilingscamera’s terug, en zag daar een schoonmaakster heel grondig de knoppen van de betreffende automaat poetsen. In het bijzonder de uitbetalingsknop. Daarna ging de hand met de poetsdoek ijverig in de geldbak, tot alle muntjes in de zakken van deze schoonmaakster was verdwenen.
Maar als je dacht dat het nu klaar was, heb ik een verrassing voor je. Er stonden namelijk nog wat credits op de clubmeter, maar hier was ze een paar minuten later voor terug, met een andere schoonmaakster die wat meer ervaring had in het aftikken van speelautomaten. Ze drukte namelijk behendig op het knopje ‘innen’ en daarna op ‘uitbetaling’.
Ook de rest van het geld verdween in de schoonmaakschortjes van deze lieftallige dames. Uiteraard zijn deze twee dames op staande voet ontslagen, en moesten wij het geld van de gast vergoeden. Maar een spannend moment was het wel.
Dit waren niet de enige schoonmakers die ik in mijn tijd in het casino heb kunnen betrappen. In het laatste casino waar ik werkte, was ik floormanager. Vanaf de opening van dit casino hadden we eigenlijk twee vaste schoonmakers. Aardige kerels, zo op het eerste gezicht niks aan de hand.
Tot ik op een ochtend de roulette moest dumpen. (dat betekend, al het geld eruit, zodat we weer een nulpunt hebben. Ik moet hiervoor in het casinosysteem zijn, waarvan het scherm bij de bar staat. Je moet de juiste nummers selecteren, en dan op “dumpen” klikken. Doordat de automaten op dit systeem aangesloten zijn, kan dit dus vanaf de computer.
Ik drukte op ‘dumpen’, en ik hoorde vanaf de bar dat de roulette in de rookruimte inderdaad zijn hoppers aan het legen was. Dus ik pakte de bakken en liep de rookruimte in. Toen ik binnen kwam liep één van de schoonmakers net iets haastig weg.
Ik vertrouwde het niet, dus nadat ik alles had geregeld, besloot ik de camerabeelden terug te kijken. En wat bleek? Toen ik bij de bar het knopje 'dumpen' indrukte en de glanzende muntstukken in de geldbak vielen, snelde de schoonmaker ernaartoe en greep een handvol munten uit de bak voordat ik binnenkwam.
De carrière van deze schoonmaker was bij ons abrupt ten einde gekomen, maar niet voordat we een hoop andere beelden hebben teruggekeken om onverklaarbare verschillen terug te vinden. Deze schoonmaker was zo brutaal dat hij zelfs geld uit bakken haalde terwijl een collega op slechts 3 meter afstand aan het werk was.
Dit zijn slechts een paar ervaringen met stelende schoonmakers, maar ik vond het persoonlijker erger als er een andere casinomedewerker zich hier schuldig aanmaakte, vooral als je diegene erg graag mocht.
Het kan altijd nog een tikkeltje erger, zoals je zult lezen in mijn volgende verhaal. Deze medewerker overtrof zelfs de stoutmoedige schoonmaker. Over wie hij grapjes maakte en bekritiseerde, terwijl hijzelf nog een graadje erger was.
Op een ochtend was ik bezig met het legen van een rij automaten, terwijl mijn twee collega's bezig waren met het lichten ervan (het verzamelen van geld voor de geldwisselaars). Terwijl ik de automaten aan het tellen was, merkte ik dat één ervan precies €50,- miste. Dit deed mijn alarmbellen rinkelen, dus besloot ik verder te onderzoeken. Via het casinosysteem kon ik exact achterhalen wanneer de automaat was geopend.
Ik zocht de bijbehorende camerabeelden op van die specifieke momenten en bij de tweede poging had ik beet. Op de beelden zag ik mijn collega gebogen zitten bij de automaat, duidelijk bezig met zijn diefstal. Maar wat hem schuldig maakte, was zijn blik, gericht op de camera's, en zijn nerveuze gedrag. Hij keek recht in de camera, en zijn schuldige blik zei alles.
Mijn manager stond achter me mee te kijken en kon alleen maar "oohnee, oohneee" uitbrengen. Helaas, door zijn positie achter een paal was het niet mogelijk om duidelijk te zien dat hij daadwerkelijk geld pakte en ergens verborg. Daarom besloten we een val te zetten, waar hij zonder enige argwaan instapte.
Het was altijd pijnlijk om een collega te betrappen op diefstal, omdat je die persoon vertrouwt. Je deelt uren samen, persoonlijke verhalen en ontdekt dan dat ze anders zijn dan je dacht. Maar tegelijkertijd gaf het een bevredigend gevoel om zoiets te ontdekken en op te lossen, naast alle andere incidenten die onopgemerkt bleven.
Stelen was slechts één van de dingen die ik tegenkwam op en rond de casinovloer. Ik heb je nog niet eens verteld over de keer dat ik alle deuren van het casino afsloot, om fraudeurs binnen te sluiten, tot de politie kwam.
Of die keer dat een gast met haar auto een glazenhokje op de parkeerplaats aan puin reed. Of die keren dat gasten die kwamen spelen hun kinderen in de auto lieten zitten. Ik kan je nog zoveel anekdotes vertellen, maar dat is voor een andere keer!
geplaatst in 
